Dick Advocaat

Dick Advocaat
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dirk Nicolaas Advocaat

Data i miejsce urodzenia

27 września 1947
Haga

Wzrost

170 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

ADO Den Haag (trener)

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1966–1973ADO Den Haag147(7)
1967San Fransisco Gales (wyp.)7(1)
1973–1977Roda JC Kerkrade113(2)
1977–1979VVV Venlo74(6)
1979Chicago Sting32(3)
1979–1980ADO Den Haag11(1)
1980Chicago Sting31(1)
1980–1982Sparta Rotterdam61(6)
1982–1983Berchem Sport10(0)
1983–1984FC Utrecht39(0)
W sumie:525(27)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1980–1984DSVP Pijnacker
1984–1987Holandia (asystent)
1987–1989HFC Haarlem
1989–1991Schiedamse Voetbalverenig
1991–1992FC Dordrecht
1992Holandia (asystent)
1992–1994Holandia
1994–1998PSV Eindhoven
1998–2001Rangers FC
2002–2004Holandia
2004–2005Borussia Mönchengladbach
2005Zjednoczone Emiraty Arabskie
2005–2006Korea Południowa
2006–2009Zenit Petersburg
2009–2010Belgia
2009–2010AZ Alkmaar
2010–2012Rosja
2012–2013PSV Eindhoven
2013–2014AZ Alkmaar
2014Serbia
2015Sunderland
2016Holandia (asystent)
2016–2017Fenerbahçe SK
2017Holandia
2018Sparta Rotterdam (tymczasowo)
2018–2019FC Utrecht
2019–2020Feyenoord (tymczasowo)
2020–2021Feyenoord
2021Irak
2022–ADO Den Haag

Dirk Nicolaas „Dick” Advocaat (wym. [ˈdɪk ɑtfo(ʊ̯)ˈkaːt]; ur. 27 września 1947 w Hadze) – holenderski trener piłkarski i piłkarz, który występował na pozycji pomocnika.

Kariera piłkarska

Jako zawodnik grał najczęściej w holenderskich klubach drugiej ligi lub w zespołach walczących o utrzymanie w Eredivisie. W 1968 roku w barwach ADO Den Haag zdobył Puchar Holandii.

Kariera szkoleniowa

Na początku lat 80. rozpoczął pracę szkoleniową w amatorskim DSV Pijnacker, ale niedługo potem został etatowym pracownikiem KNVB, gdzie przez wiele lat współpracował z Rinusem Michelsem. Był jego asystentem w czasie, kiedy ten prowadził reprezentację Holandii; z tego okresu Advocaatowi zostało przezwisko „Mały Generał” (Michelsa nazywano „Dużym Generałem”). Ponadto od 1985 do 1986 pomagał następcy Michelsa, Leo Beenhakkerowi. Następnie samodzielnie opiekunem klubów niższych lig – Haarlemu i FC Dordrecht.

Jednocześnie od 1990 roku znów pomagał Michelsowi w pracy z drużyną narodową. Bliska znajomość z Michelsem umożliwiła mu w 1992 roku przejęcie po nim obowiązków trenera kadry. Chociaż początkowo miał ją prowadzić tylko w eliminacjach do Mundialu 1994, to – w dużej mierze dzięki wstawiennictwu Michelsa – pracował z nią także podczas mistrzostw, na których Pomarańczowi doszli do ćwierćfinału. W czasie kwalifikacji szkoleniowiec pożegnał się z doświadczonymi piłkarzami (Hans van Breukelen, Adrie van Tiggelen) i powoli wprowadzał do kadry młodych zawodników z Ajaksu Amsterdam. W grupie eliminacyjnej Holandia zajęła drugie miejsce, wyprzedzając m.in. Anglię, Polskę oraz Turcję, co oznaczało bezpośredni awans do turnieju. Na mistrzostwach Holendrzy przegrali w ćwierćfinale z późniejszymi triumfatorami Brazylijczykami, a niemal codziennie do prasy przedostawały się informacje, że w kadrze panuje fatalna atmosfera, a trener nie daje sobie rady z rozkapryszonymi i wykłócającymi się o wszystko zawodnikami. Niedługo po turnieju Advocaat złożył rezygnację, a misję budowy nowej reprezentacji przejął po nim Guus Hiddink.

Przez kolejne trzy lata prowadził PSV Eindhoven, z którym wywalczył mistrzostwo Holandii. W 1998 roku przyjął propozycję ze Szkocji i tam – trochę na uboczu wielkiego futbolu – udanie kontynuował dzieło rozpoczęte przez Waltera Smitha, umacniając pozycję Rangers na krajowych boiskach.

Pod koniec 2001 roku po przegranych eliminacjach do Mundialu 2002 z funkcji selekcjonera Pomarańczowych zrezygnował Louis van Gaal. Przez wiele tygodni szefowie federacji prowadzili rozmowy z kilkoma znanymi szkoleniowcami, ale każdy z nich odmawiał. Wybór więc ponownie padł na Advocaata, przed którym postawiono zadanie, wzorem jego wielkiego poprzednika i nauczyciela Michelsa, zdobycia mistrzostwa Europy. Na Euro 2004 Holendrzy doszli do półfinału, przegrywając po wyrównanym meczu z Portugalczykami. W Kraju Tulipanów taki wynik uznano jednak za porażkę, tym bardziej że Advocaat mocno naraził się kibicom i komentatorom już w grupowym meczu z Czechami, kiedy to prowadząc 2:0 pozwolił sobie na nieodpowiedzialne zmiany kadrowe i taktyczne, i w efekcie Holandia przegrała 2:3. Na jego następcę wyznaczono Marco van Bastena.

Pod koniec 2004 roku został trenerem Borussii Mönchengladbach. Po siedemnastu kolejkach podał się do dymisji, zostawiając zespół na piętnastym miejscu w lidze.

Wkrótce potem przyjął propozycję pracy z reprezentacją Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Jednak w tym samym czasie z funkcją selekcjonera Korei Południowej zrezygnował jego rodak Johannes Bonfrère i to właśnie Advocaatowi Koreańczycy zaproponowali przygotowanie swojej reprezentacji do Mundialu 2006. Holender bez większych przeszkód wycofał się z poprzedniej umowy i poprowadził reprezentację Korei na niemieckim turnieju. Jego podopieczni nie powtórzyli wyniku z 2002 roku, kiedy zajęli czwarte miejsce i zakończyli swój udział na fazie grupowej, na trzecim miejscu po jednej wygranej (2:1 z Togo), remisie (1:1 z Francją) i porażce (0:2 ze Szwajcarią).

Po mistrzostwach wraz ze swoim rodakiem Guusem Hiddinkiem wyjechał do Rosji, gdzie został trenerem Zenitu Petersburg. Po półtora roku swojej pracy doprowadził klub, w którym występowali wówczas m.in. Anatolij Tymoszczuk, Ivica Križanac oraz reprezentanci Rosji: Władisław Radimow, Wiaczesław Małafiejew i Aleksandr Aniukow, do pierwszego w historii tytułu mistrza Rosji. W sezonie 2007/2008 jego podopieczni grali równie skutecznie na boiskach europejskich. Po wyeliminowaniu m.in. Standardu Liège, Villarreal CF, Olympique Marsylia, Bayeru 04 Leverkusen oraz Bayernu Monachium dotarli do finału Pucharu UEFA. W ostatnim meczu rozgrywek wygrali 2:0 z Rangers. Z funkcji trenera Zenitu został zwolniony 10 sierpnia 2009.

Dwa miesiące później zastąpił Franky’ego Vercauterena na stanowisku selekcjonera reprezentacji Belgii. W grudniu zaś okazało się, że będzie łączył je z pracą w AZ Alkmaar. W 2010 roku objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Rosji, z którym to zespołem awansował na Euro 2012. Na Euro 2012 Rosjanie zakończyli turniej na trzecim miejscu w grupie. 1 lipca 2012 został po raz drugi trenerem PSV Eindhoven.

W październiku 2013 roku podpisał roczny kontrakt z AZ Alkmaar. Zastąpił on na stanowisku zwolnionego Gertjana Verbeeka[1].

Od 22 lipca do 15 listopada 2014 był selekcjonerem reprezentacji Serbii.

Następnie prowadził angielski Sunderland, a w 2016 roku został szkoleniowcem tureckiego Fenerbahçe SK.

9 maja 2017 ogłoszono, że od 1 czerwca Advocaat po raz trzeci poprowadzi reprezentację Holandii i tym samym zakończy pracę w Fenerbahçe[2]. W listopadzie 2017 roku po tym, jak nie zdołał się zakwalifikować z reprezentacją na MŚ 2018, zrezygnował ze stanowiska selekcjonera reprezentacji[3].

Sukcesy szkoleniowe

  • mistrzostwo Holandii 1997, Puchar Holandii 1996 oraz Superpuchar Holandii 1996 i 1997 z PSV Eindhoven
  • mistrzostwo Szkocji 1999 i 2000, Puchar Szkocji 1999 i 2000 oraz Puchar Ligi Szkockiej 1999 z Rangers
  • ćwierćfinał Mundialu 1994 oraz III-IV miejsce na Euro 2004 z reprezentacją Holandii
  • start na Mundialu 2006 (runda grupowa) z reprezentacją Korei Południowej
  • mistrzostwo Rosji 2007, Superpuchar Rosji 2008 i Puchar UEFA 2008 z Zenitem Petersburg

Zobacz też

  • Analiza występu prowadzonej przez Advocaata reprezentacji Holandii na Mundialu 1994
  • Analiza występu prowadzonej przez Advocaata reprezentacji Holandii na Euro 2004

Przypisy

Linki zewnętrzne


Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Dick Advocaat (2007).jpg
Autor: Aleksandr Melnikov for Soccer.ru, Licencja: CC BY-SA 3.0
Dick Advocaat at a press conference after Russian Premier League