Dick Rathmann
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Sukcesy | |
1953: Grand National (trzecie miejsce) |
Dick Rathmann (ur. jako James Rathman 6 stycznia 1924 w Los Angeles, zm. 1 lutego 2000 w Melbourne) – amerykański kierowca wyścigowy startujący w wyścigach NASCAR, Championship Car, i Indianapolis 500.
James Rathmann zmienił imię na Dick w 1946, gdy jego młodszy brat zmienił imię Richard na Jim, by mógł startować w wyścigach, mimo że był niepełnoletni.
Championship Car
Startował w serii AAA Championship Car w 1949 i 1950 roku w czterech wyścigach, w tym w Indianapolis 500 w 1950, które było wtedy także rundą Mistrzostw Świata Formuły 1. Nie ukończył wyścigu, do którego startował z 18 pozycji w zespole AJ Watson. W tym samym roku ukończył wyścig na torze w Milwaukee na szóstej pozycji.
NASCAR
W 1951 roku rozpoczął starty w NASCAR. Wziął udział w 14 rundach. 4 razy kończył wyścig w pierwszej piątce, a siedem w dziesiątce. Zdobył także dwukrotnie pierwsze pole startowe. Sezon ukończył na ósmym miejscu z 1040 punktami. W kolejnym roku startów wziął udział już w 27 z 34 wyścigów. Swoje pierwsze zwycięstwo odniósł na torze Martinsville Speedway i powtórzył to osiągnięcie na torach Langhorne, Darlingotn oraz dwukrotnie na obiekcie Dayton. 14 razy kończył wyścig w pierwszej piątce i tyle samo w dziesiątce. Zdobył także dwukrotnie pole position. Sezon ukończył na piątym miejscu zdobywając 3952 punkty. W 1953 poradził sobie jeszcze lepiej. Wystartował w 34 z 37 wyścigów w sezonie. Wygrał pięć wyścigów, dwa na torze Langhorne, a także na Macon, Morristown oraz North Platte. 21 wyścigów ukończył w pierwszej piątce, a 24 w pierwszej dziesiątce. Dwa razy startował z pierwszego pola startowego. Zdobył 7362 punkty, dzięki czemu zajął trzecią pozycję w klasyfikacji generalnej. W następnym roku wystartował w 32 wyścigach. Wygrał wyścigi na torach Oakland, North Wilkesboro i Sharon. 23 razy kończył wyścigi w pierwszej piątce, a 26 w dziesiątce. Zdobył 4 pole position, a sezon ukończył na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej. W 1955 wystartował w dwudziestu wyścigach. Siedem razy był w pierwszej piątce, a osiem w dziesiątce. Trzy razy wywalczył pierwsze pole startowe. Na koniec sezonu zajął 18 miejsce. Był to jego ostatni sezon w nascar. W swojej karierze wystartował w 128 wyścigach nascar, odniósł 13 zwycięstw, i tyle samo razy startował z pole position. 69 wyścigów ukończył w pierwszej piątce, a 79 w pierwszej dziesiątce.
Rok | Pozycja | Punkty | Starty | Zwycięstwa | Top 5 | Top 10 | PP | Wygrana |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1951 | 8 | 1040 | 15 | 0 | 4 | 7 | 2 | 3,480$ |
1952 | 5 | 3952 | 27 | 5 | 14 | 14 | 2 | 11,248$ |
1953 | 3 | 7362 | 34 | 5 | 21 | 24 | 2 | 20,244$ |
1954 | 4 | 6893 | 32 | 3 | 23 | 26 | 4 | 15,939 $ |
1955 | 18 | 2298 | 20 | 0 | 7 | 8 | 3 | 4,368 $ |
Podsumowanie | 21 545 | 128 | 13 | 69 | 79 | 13 | 55,279 $ |
Powrót do Championship Car
Po zakończeniu kariery w Nascar Rathmann wrócił do wyścigów Championship Car, organizowanych jednak już przez USAC, ponieważ AAA wycofało się z organizacji zawodów sportowych po tragicznym wypadku w 1955 na torze Le Mans, w którym zginęło około 80 widzów. Wystartował w 41 wyścigach w latach 1956 - 1964. Ukończył 21 wyścigów w pierwszej dziesiątce. Najwyższe miejsce zajął na torze Daytona w 1959, gdzie był drugi.
Indianapolis 500
W 1956 Wystartował ponownie w Indianapolis 500, tym razem w zespole Kurtis Kraft. Wyścig ukończył na piątej pozycji, po starcie z drugiego rzędu. W 1958 wystartował w tym legendarnym wyścigu w zespole Watson. Wywalczył pierwsze pole startowe, obok Eda Elisiana. W trzecim zakręcie pierwszego okrążenia walczący o prowadzenie Rathmann i Elisian zderzyli się ze sobą, co zapoczątkowało wypadek, w którym uczestniczyło 15 pojazdów. W wypadku tym zginął Pat O'Connor. Rathmann został w ten sposób pierwszym zdobywcą pole position w Indy 500, który nie przejechał nawet jednego pełnego okrążenia w wyścigu. W historii Indianapolis powtórzyło się to jeszcze dwukrotnie. Zdobywcami Pole position, którzy nie przejechali nawet pierwszego okrążenia, byli Roberto Guerrero oraz Scott Sharp.
Rok później z powodu pożaru samochodu w pit stopie Rathmann nie ukończył wyścigu, do którego wywalczył czwarte pole startowe. W 1960 odpadł na 150 okrążeniu z powodu awarii hamulców. Wyścig wygrał jego brat, Jim Był to ostatni wyścig Indianapolis 500 zaliczony do mistrzostw świata formuły 1.Rok później po starcie z szóstej pozycji został sklasyfikowany na 13 miejscu po tym, jak na 164 okrążeniu awarii uległa pompa paliwa. Rok później został sklasyfikowany na dwudziestej czwartej pozycji, znowu z powodu awarii technicznej. W 1963 po starcie z 17 pozycji ukończył wyścig na dziesiątym miejscu. W 1964 po raz ostatni wystartował w Indianapolis 500. Po starcie z 12 pola dojechał na siódmej pozycji.
Rok | Zespół | Silnik | Start | Wynik | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1950 | Watson | Offenhauser | 18 | 32 | Zgasł silnik |
1956 | Kurtis Kraft | Offenhauser | 4 | 5 | |
1958 | Watson | Offenhauser | 1 | 27 | Wypadek |
1959 | Watson | Offenhauser | 4 | 20 | Pożar |
1960 | Watson | Offenhauser | 4 | 31 | Hamulce |
1961 | Watson | Offenhauser | 6 | 13 | Pompa paliwa |
1962 | Watson | Offenhauser | 13 | 24 | |
1963 | Watson | Offenhauser | 17 | 10 | Wypadek |
1964 | Watson | Offenhauser | 12 | 7 |
Bibliografia
- Dick Rathman
- Dick Rathman. legendsofnascar.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-05)].
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.