Dick Savitt

Dick Savitt
Państwo Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia4 marca 1927
Bayonne
Grapraworęczny
Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu2 (1951)
Australian OpenW (1951)
Roland GarrosQF (1951, 1952)
WimbledonW (1951)
US OpenSF (1950, 1951)
Gra podwójna
Australian OpenSF (1951, 1952)
Roland GarrosF (1951, 1952)
WimbledonSF (1951)

Richard Savitt, Dick Savitt (ur. 4 marca 1927 w Bayonne) – amerykański tenisista, zwycięzca mistrzostw Australii i Wimbledonu w grze pojedynczej, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.

Kariera tenisowa

Praworęczny Amerykanin znany był głównie z silnych uderzeń z głębi kortu (zwłaszcza bekhendu), które umiejętnie wykorzystywał na szybkich nawierzchniach, dysponując także skutecznym serwisem. W 1950 po raz pierwszy znalazł się w czołowej dziesiątce krajowego rankingu amatorskiego. W kolejnym sezonie uzyskał szczytową dyspozycję, wygrywając mistrzostwa Australii i Wimbledon. W finale australijskiej imprezy pokonał w czterech setach reprezentanta gospodarzy Kena McGregora, zostając pierwszym amerykańskim triumfatorem od 1938, kiedy wygrał Don Budge[1]. Na Wimbledonie Savitt, który uczestniczył w turnieju jako debiutant, został rozstawiony z szóstym numerem i skorzystał z porażek swoich głównych rywali – Frank Sedgman (nr 1. rozstawienia) uległ w ćwierćfinale Herbertowi Flamowi, Jaroslav Drobný odpadł w trzeciej rundzie z Brytyjczykiem Tonym Mottramem, obrońca tytułu Budge Patty poniósł porażkę w drugiej rundzie z Hamiltonem Richardsonem. Herbert Flam okazał się dla Savitta najtrudniejszym przeciwnikiem, kiedy w meczu półfinałowym był o krok od wyniku 2:0 w setach – prowadził 6:1, 5:1. Savitt zdołał ostatecznie wygrać drugiego seta 15:13 ostatecznie kończąc rywalizację w pięciu setach[2]. W finale ponownie zmierzył się z McGregorem i tym razem wygrał bez straty seta[2].

W pozostałych turniejach wielkoszlemowych w 1951 Savitt również dochodził do dalekich rund – w mistrzostwach Francji odpadł w ćwierćfinale z późniejszym triumfatorem Jaroslavem Drobným, w mistrzostwach USA uległ w półfinale Vicowi Seixasowi. Wyniki te dały mu pozycję wicelidera zarówno w klasyfikacji amerykańskiej (za Seixasem), jak i nieoficjalnym rankingu światowym (za Sedgmanem). W 1952 w obronie wielkoszlemowych tytułów Savitt przegrał w półfinale mistrzostw Australii z McGregorem i w ćwierćfinale Wimbledonu z Mervynem Rose. W półfinale mistrzostw USA był w 1950 (przegrał z Arthurem Larsenem), w ćwierćfinale w 1952, 1956 i 1958. W 1956 odpadł z późniejszym zwycięzcą Kenem Rosewallem 4:6, 5:7, 6:4, 10:8, 1:6.

W grze podwójnej nie udało się Savittowi triumfować w imprezie wielkoszlemowej – był dwukrotnie w finale mistrzostw Francji w parze z Gardnarem Mulloyem, za każdym razem przegrywając z Kenem McGregorem i Frankiem Sedgmanem. Trzykrotnie wygrywał w grze pojedynczej halowe mistrzostwa USA, w 1952 pokonując w finale Billa Talberta 6:2, 6:3, 6:4, w 1958 Budge’a Patty’ego 6:1, 6:2, 3:6, 12:10, w 1961 ówczesnego lidera rankingu amerykańskiego Whitneya Reeda 6:2, 11:9, 6:3. Savitt wystąpił jeszcze w dwóch finałach tego turnieju, w 1959 przegrywając z pochodzącym z Peru Alexem Olmedo 9:7, 3:6, 4:6, 7:5, 10:12.

Savitt, absolwent Uniwersytetu Cornella, w składzie amerykańskiej reprezentacji daviscupowej znalazł się w 1951, i to w meczach z mniej wymagającymi rywalami (Japonią i Kanadą). Bilans jego występów to trzy singlowe wygrane, bez porażki. Zabrakło go w przegranym finale z Australijczykami, w którym USA reprezentowali Vic Seixas, Ted Schroeder i Tony Trabert[3].

W 1976 Savitt został wpisany do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[3]. Uczestniczył w turniejach weteranów, zdobywając m.in. w 1981 mistrzostwo USA w kategorii „ojciec i syn” z synem Robertem.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (2–0)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Zwycięzca1.31 stycznia 1951Australian Championships, SydneyTrawiastaAustralia Ken McGregor6:3, 2:6, 6:3, 6:1
Zwycięzca2.6 lipca 1951Wimbledon, LondynTrawiastaAustralia Ken McGregor6:4, 6:4, 6:4

Gra podwójna (0–2)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.3 czerwca 1951French Championships, ParyżCeglanaStany Zjednoczone Gardnar MulloyAustralia Ken McGregor
Australia Frank Sedgman		2:6, 6:2, 7:9, 5:7
Finalista2.1 czerwca 1952French Championships, ParyżCeglanaStany Zjednoczone Gardnar MulloyAustralia Ken McGregor
Australia Frank Sedgman		3:6, 4:6, 4:6

Przypisy

  1. ↑ Richard “Dick” Savitt, www.jewishsports.net [dostęp 2018-03-29].
  2. ↑ a b David J. Goldman, Jewish Sports Stars: Athletic Heroes Past and Present, Kar-Ben Publishing, 2006, ISBN 978-1-58013-183-4 [dostęp 2018-03-29] (ang.).
  3. ↑ a b Dick Savitt, International Tennis Hall of Fame [dostęp 2018-03-29].

Bibliografia

Triumfatorzy Australian Open w grze pojedynczej (XX wiek)
Triumfatorzy Wimbledonu w grze pojedynczej (XX wiek)

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.