Dick Van Dyke
 Dick Van Dyke (2021) | |
| Imię i nazwisko | Richard Wayne Van Dyke |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 grudnia 1925 |
| Zawód | aktor, komik, piosenkarz, producent, pisarz, tancerz |
| Współmałżonek | Margie Willett |
| Lata aktywności | od 1947 |
Richard Wayne „Dick” Van Dyke (ur. 13 grudnia 1925 w West Plains) – amerykański aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, laureat nagrody Emmy.
Życiorys
Urodził się w West Plains[1] w Missouri jako syn Hazel Victorii (z domu McCord; 1896–1992), stenografki, i Lorena Wayne’a „Cookie” Van Dyke’a (1898–1976), sprzedawcy[2]. Jego ojciec był z pochodzenia Holendrem[3], a matka potomkinią Petera Browne’a – pasażera płynącego z Anglii na statku Mayflower[4]. Jego młodszy brat Jerry McCord Van Dyke (1931–2018) był także aktorem. Dorastał w Danville w Illinois[5].
Van Dyke opuścił szkołę średnią w 1944, w swoim ostatnim roku nauki, zamierzając dołączyć do United States Army Air Forces na szkolenie pilotów podczas II wojny światowej. Kilkakrotnie odmówiono mu zaciągnięcia się z powodu niedowagi, ale ostatecznie został przyjęty do służby jako spiker radiowy, po czym przeniósł się do służb specjalnych i zabrał żołnierzy w kontynentalnych Stanach Zjednoczonych. Dyplom ukończenia szkoły średniej otrzymał w 2004 w wieku 78.
W 1947 został radiowym DJ w Danville. W 1947 Van Dyke został przekonany przez mima Phila Ericksona do stworzenia z nim duetu komediowego o nazwie „Eric and Van – the Merry Mutes”, który występował w klubie nocnym na Zachodnim Wybrzeżu. Na początku lat 50. przenieśli się Atlanty w stanie Georgia i zagrali lokalny program telewizyjny z oryginalnymi skeczami i muzyką o nazwie „The Merry Mutes”.
W listopadzie 1959 Van Dyke zadebiutował na Broadwayu w Girls Against the Boys. Następnie od 14 kwietnia 1960 do 7 października 1961 grał główną rolę Alberta Petersona w musicalu Bye Bye Birdie, za którą w 1961 otrzymał Tony Award. W 1964 zdobył nagrodę Grammy wraz z Julie Andrews za ścieżkę dźwiękową do Mary Poppins w kategorii najlepszy album – muzyka dla dzieci. W 1980 wystąpił w tytułowej roli Harolda Hilla w The Music Man[6]. Powszechną sławę zyskał jako Robert Simpson „Rob” Petrie w sitcomie CBS The Dick Van Dyke Show (1961–1966)[7], za który w latach 1964–1966 odebrał trzy nagrody Emmy.
Życie prywatne
12 lutego 1948 poślubił Margorie Willett, koleżankę z liceum. Mieli czworo dzieci: dwóch synów – Barry’ego Wayne’a (ur. 31 lipca 1951) i Christiana oraz dwie córki – Carrie-Beth i Stacy. 4 maja 1984 rozwiedli się. W latach 1976-2009 był związany z Michelle Triolą, która zmarła na raka płuc. 29 lutego 2012 ożenił się z makijażystką Arlene Silver. Jego wnuk Shane Van Dyke to także aktor.
Filmografia
Filmy
- 1964: Pięciu mężów pani Lizy jako Edgar Hopper
- 1964: Mary Poppins jako Bert / Pan Dawes Sr.
- 1968: Nasz cudowny samochodzik jako Caractacus Pott
- 1990: Dick Tracy jako D.A. Fletcher
- 1993: Miasto, o którym zapomniał święty Mikołaj (TV) jako
- 2006: Ciekawski George jako pan Bloomsberry (głos)
- 2006: Noc w muzeum jako Cecil J. Fredricks
- 2014: Noc w muzeum: Tajemnica grobowca jako Cecil J. Fredricks
- 2014: Alexander – okropny, straszny, niezbyt dobry, bardzo zły dzień w roli samego siebie
- 2018: Mary Poppins powraca jako pan Dawes Jr.
Seriale TV
- 1973: Nowy Scooby Doo w roli samego siebie (głos)
- 1974: Columbo jako Paul Galesko
- 1986: Matlock jako sędzia Carter Addison
- 1987: Autostrada do nieba jako Wally Dunn
- 1987: Airwolf jako Malduke
- 1989: Złotka jako Ken
- 1990: Matlock jako sędzia Carter Addison
- 1991: Gliniarz i prokurator jako dr Mark Sloan
- 1992: Diagnoza morderstwo jako dr Mark Sloan
- 1993: Świat pana trenera jako kuzyn Luthor Van Dam (niewymieniony w czołówce)
- 1993–2001: Diagnoza morderstwo jako dr Mark Sloan
- 1999: Jak pan może, panie doktorze? jako Fred Becker
- 2000: Sabrina, nastoletnia czarownica jako książę
- 2003: Hoży doktorzy jako dr Townshend
- 2014: Klub przyjaciół Myszki Miki jako kapitan Goof-Beard (głos)
- 2015: Pępek świata jako Dutch Spence
Przypisy
- ↑ Dick Van Dyke. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
- ↑ Dick Van Dyke Biography (1925-). Film Reference. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
- ↑ Dick Van Dyke What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
- ↑ Dick Van Dyke Biography. The Official Site of Dick Van Dyke. [dostęp 2016-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-23)]. (ang.).
- ↑ Hal Erickson: Dick Van Dyke Biography. AllMovie. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
- ↑ Dick Van Dyke. Internet Broadway Database. [dostęp 2020-06-08]. (ang.).
- ↑ Dick Van Dyke Biography. TV.com. [dostęp 2020-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-08)]. (ang.).
Bibliografia
- Dick Van Dyke. T. 46: Kolekcja Alfred Hitchcock Przedstawia. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., styczeń 2011, s. 12. ISBN 978-83-252-1130-1.
Linki zewnętrzne
- Dick Van Dyke w bazie IMDb (ang.)
- Dick Van Dyke w bazie Notable Names Database (ang.)
- Dick Van Dyke w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
President Joe Biden and First Lady Jill Biden greet and pose for photos with Kennedy Center Honorees Thursday, May 20, 2021, in the Oval Office of the White House. (Official White House Photo by Adam Schultz)