Didier Deschamps
 Didier Deschamps (2018) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Didier Claude Deschamps | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 października 1968 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 174 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
  | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Didier Claude Deschamps (wym. [didje deˈʃɑ̃]; ur. 15 października 1968 w Bajonnie) – francuski trener piłkarski i piłkarz.
Występował na pozycji defensywnego pomocnika. Był kapitanem reprezentacji Francji, która sięgała po mistrzostwo świata w 1998 i mistrzostwo Europy w 2000. Jako trener zdobył z reprezentacją Francji srebrny medal Mistrzostw Europy 2016 oraz złoty medal Mistrzostw Świata 2018.
Kariera klubowa
Deschamps rozpoczynał karierę w amatorskim klubie Aviron Bayonnais. Wkrótce wypatrzyli go skauci pierwszoligowego FC Nantes, gdzie przeszedł w kwietniu 1983. We francuskiej ekstraklasie zadebiutował 27 września 1985.
W 1989 przetransferowany został do Olympique Marsylia. W 1990 wypożyczono go na jeden sezon do Girondins Bordeaux, po czym wrócił do OM. Po tym powrocie stał się czołową postacią drużyny, z którą w 1991 i 1992 sięgnął po mistrzostwo Francji, a w 1993 wygrał Ligę Mistrzów.
W 1994 przeniósł się do Juventusu, z którym trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Włoch, raz krajowy puchar i dwukrotnie Superpuchar Włoch. W 1996 wraz ze „Starą Damą” po raz drugi w swojej karierze wygrał Ligę Mistrzów, a także Puchar Interkontynentalny.
W 1999 odszedł z Juventusu do Chelsea F.C., gdzie zdobył Puchar Anglii. Rok później przeszedł do Valencii, w której w 2001 zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Francji Deschamps zadebiutował w 1989 w meczu przeciwko Jugosławii. Po raz pierwszy kapitańską opaskę w spotkaniu kadry narodowej założył w towarzyskiej potyczce z Niemcami przed Euro 96.
W 1998 i 2000 Deschamps był kapitanem reprezentacji „Trójkolorowych”, która sięgnęła odpowiednio po mistrzostwo świata na własnych boiskach i po mistrzostwo Europy na stadionach Belgii i Holandii. Po Euro 2000 zrezygnował z występów w reprezentacji, które zakończył ze 102 spotkaniami i czterema bramkami. Do czasu zakończenia swojej kariery reprezentacyjnej był rekordzistą pod względem liczby meczów w kadrze narodowej. Jako pierwszy przegonił go Marcel Desailly. W marcu 2004 znalazł się na liście 125 najlepszych piłkarzy stulecia FIFA ogłoszonej przez Pelégo (FIFA 100).
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Deschamps zajął się działalnością trenerską. W 2001 został szkoleniowcem AS Monaco, z którym w 2004 dotarł do finału Ligi Mistrzów, w którym przegrał jednak z FC Porto. 19 września 2005 Deschamps zrezygnował z funkcji trenera zespołu z księstwa. 10 lipca 2006 został trenerem Juventusu. Dnia 27 maja 2007 władze klubu za porozumieniem stron rozwiązały z nim kontrakt.
Od sezonu 2009/2010 prowadził francuski klub Olympique Marsylia. 8 lipca 2012 został selekcjonerem reprezentacji Francji. W 2016 jako trener reprezentacji Francji zdobył z nią wicemistrzostwo Europy przegrywając w finale z Portugalią 1:0, a w 2018 wywalczył mistrzostwo świata na mundialu w Rosji, pokonując w finale Chorwację 4:2[1]. Trzy lata później jednak, na EURO 2020 Francuzi odpadli już w 1/8 finału, przegrywając po karnych ze Szwajcarią. Na mistrzostwach świata w Katarze w 2022 roku, reprezentacja Francji pod wodzą Deschampsa, zdobyła srebrny medal, ulegając w finale reprezentacji Argentyny po serii rzutów karnych[2].
Statystyki kariery piłkarskiej
Klubowe
| Klub | Sezon | Liga | Puchar kraju | Kontynentalne | Suma | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Poziom | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | ||
| FC Nantes | 1985/1986 | Première Division | 7 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 8 | 0 |
| 1986/1987 | 19 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 | 22 | 0 | ||
| 1987/1988 | 30 | 2 | 3 | 0 | — | 33 | 2 | |||
| 1988/1989 | 36 | 1 | 5 | 0 | — | 41 | 1 | |||
| 1989/1990 | 19 | 1 | 0 | 0 | — | 19 | 1 | |||
| Łącznie | 111 | 4 | 9 | 0 | 3 | 0 | 123 | 4 | ||
| Olympique Marsylia | 1989/1990 | Première Division | 17 | 1 | 5 | 3 | 4 | 0 | 26 | 4 |
| 1991/1992 | 36 | 4 | 4 | 0 | 4 | 0 | 44 | 4 | ||
| 1992/1993 | 36 | 1 | 3 | 0 | 11 | 0 | 50 | 1 | ||
| 1993/1994 | 34 | 0 | 4 | 0 | — | 38 | 0 | |||
| Łącznie | 123 | 6 | 16 | 3 | 19 | 0 | 158 | 9 | ||
| Girondnis Bordeaux (wyp.) | 1990/1991 | Première Division | 29 | 3 | 1 | 0 | 4 | 0 | 34 | 3 |
| Juventus FC | 1994/1995 | Serie A | 14 | 1 | 3 | 0 | 6 | 0 | 23 | 1 |
| 1995/1996 | 30 | 2 | 1 | 0 | 8 | 0 | 39 | 2 | ||
| 1996/1997 | 26 | 1 | 3 | 0 | 10 | 0 | 39 | 1 | ||
| 1997/1998 | 25 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | 33 | 0 | ||
| 1998/1999 | 29 | 0 | 1 | 0 | 9 | 0 | 39 | 0 | ||
| Łącznie | 124 | 4 | 8 | 0 | 41 | 0 | 173 | 4 | ||
| Chelsea FC | 1999/2000 | Premier League | 27 | 0 | 6 | 0 | 14 | 1 | 47 | 1 |
| Valencia CF | 2000/2001 | La Liga | 13 | 0 | 1 | 0 | 7 | 0 | 21 | 0 |
| Łącznie w karierze | 427 | 17 | 41 | 3 | 88 | 1 | 556 | 21 | ||
Reprezentacyjne
| Reprezentacja | Rok | Występy | Bramki |
|---|---|---|---|
| Francja | 1989 | 5 | 2 |
| 1990 | 6 | 1 | |
| 1991 | 6 | 0 | |
| 1992 | 11 | ||
| 1993 | 8 | ||
| 1994 | 4 | ||
| 1995 | 5 | ||
| 1996 | 12 | ||
| 1997 | 6 | 1 | |
| 1998 | 17 | 0 | |
| 1999 | 9 | ||
| 2000 | 14 | ||
| Łącznie | 103 | 4 |
| Bramka | Data | Stadion | Przeciwnik | Strzelił na | Rezultat | Rozgrywki |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 11 października 1989 | Parc des Princes, Paryż, Francja |  Szkocja | 1–0 | 3–0 | el. MŚ 1990 |
| 2. | 18 listopada 1989 | Stadium Municipal, Tuluza, Francja |  Cypr | 1–0 | 2–0 | |
| 3. | 24 stycznia 1990 | Al-Sadaqua Walsalam, Kuwejt, Kuwejt |  NRD | 3–0 | 3–0 | towarzyskie |
| 4. | 22 stycznia 1997 | Estádio 1º de Maio, Braga, Portugalia |  Portugalia | 1–0 | 2–0 |
Statystyki kariery trenerskiej
Aktualne na 4 grudnia 2022.
| Zespół | Od | Do | Statystyka | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | % W | |||
| AS Monaco | lipiec 2001 | 19 września 2005 | 208 | 98 | 59 | 51 | 47,12 |
| Juventus FC | 10 lipca 2006 | 26 maja 2007 | 43 | 30 | 11 | 2 | 69,77 |
| Olympique Marsylia | 1 lipca 2009 | 2 lipca 2012 | 163 | 82 | 40 | 41 | 50,31 |
| Francja | 8 lipca 2012 | Obecnie | 136 | 87 | 27 | 22 | 63,97 |
| Łącznie | 550 | 297 | 137 | 116 | 54,00 | ||
Sukcesy
Jako piłkarz
Olympique Marsylia
Juventus
- Mistrzostwo Włoch: 1994/1995, 1996/1997, 1997/1998
- Puchar Włoch: 1994/1995
- Superpuchar Włoch: 1995, 1997
- Liga Mistrzów UEFA: 1995/1996
- Superpuchar Europy UEFA: 1996
- Puchar Interkontynentalny: 1996
- Puchar Intertoto UEFA: 1999
Chelsea
- Puchar Anglii: 1999/2000
Reprezentacja Francji
Jako trener
AS Monaco
- Puchar Ligi Francuskiej: 2002/2003
Juventus
Olympique Marsylia
- Mistrzostwo Francji: 2009/2010
- Puchar Ligi Francuskiej: 2009/2010, 2010/2011, 2011/2012
- Superpuchar Francji: 2010, 2011
Reprezentacja Francji
- Mistrzostwo świata: 2018
- Wicemistrzostwo świata: 2022
- Wicemistrzostwo Europy: 2016
- Liga Narodów UEFA: 2020/2021
Odznaczenia
- Officier Legii Honorowej – nadanie 2018[3], wręczenie 2019[4][5]
- Chevalier Legii Honorowej – 1998[6]
Przypisy
- ↑ Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Francja mistrzem świata!, sportowefakty.wp.pl, 15 lipca 2018 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
- ↑ Radio Szczecin, Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA], Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA], 18 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
- ↑ Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
- ↑ Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
- ↑ Twitter. Informacja na oficjalnym koncie "Equipe de France". twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
- ↑ Élysée: les Bleus seront décorés de la Légion d'honneur après leur victoire au Mondial. lequipe.fr, 16 lipca 2018. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
Linki zewnętrzne
- Statystyki na Worldfootball.net (ang.)
- Didier Deschamps w bazie National Football Teams (ang.)
- Marcel Desailly, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2022-09-17].
.svg){kind=small}
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Кирилл Венедиктов, Licencja: CC BY-SA 3.0
Сборная России проиграла французам