Didier Deschamps

Didier Deschamps
Ilustracja
Didier Deschamps (2018)
Pełne imię i nazwisko

Didier Claude Deschamps

Data i miejsce urodzenia

15 października 1968
Bajonna

Wzrost

174 cm

Pozycja

defensywny pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Francja (selekcjoner)

Kariera juniorska
LataKlub
1976–1983Aviron Bayonnais
1983–1985FC Nantes
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1985–1989FC Nantes111(4)
1989–1994Olympique Marsylia123(6)
1990–1991Girondins Bordeaux (wyp.)29(3)
1994–1999Juventus F.C.124(4)
1999–2000Chelsea F.C.27(0)
2000–2001Valencia CF13(0)
W sumie:427(17)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1989–2000 Francja103(4)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2001–2005AS Monaco
2006–2007Juventus
2009–2012Marsylia
2012–Francja
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsceFrancja 1998piłka nożna
I miejsceRosja 2018piłka nożna
II miejsceKatar 2022piłka nożna
Mistrzostwa Europy
I miejsceBelgia/Holandia 2000piłka nożna
II miejsceFrancja 2016piłka nożna
Liga Narodów UEFA
złotoWłochy 2020/2021
Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Didier Claude Deschamps (wym. [didje deˈʃɑ̃]; ur. 15 października 1968 w Bajonnie) – francuski trener piłkarski i piłkarz.

Występował na pozycji defensywnego pomocnika. Był kapitanem reprezentacji Francji, która sięgała po mistrzostwo świata w 1998 i mistrzostwo Europy w 2000. Jako trener zdobył z reprezentacją Francji srebrny medal Mistrzostw Europy 2016 oraz złoty medal Mistrzostw Świata 2018.

Kariera klubowa

Deschamps rozpoczynał karierę w amatorskim klubie Aviron Bayonnais. Wkrótce wypatrzyli go skauci pierwszoligowego FC Nantes, gdzie przeszedł w kwietniu 1983. We francuskiej ekstraklasie zadebiutował 27 września 1985.

W 1989 przetransferowany został do Olympique Marsylia. W 1990 wypożyczono go na jeden sezon do Girondins Bordeaux, po czym wrócił do OM. Po tym powrocie stał się czołową postacią drużyny, z którą w 1991 i 1992 sięgnął po mistrzostwo Francji, a w 1993 wygrał Ligę Mistrzów.

W 1994 przeniósł się do Juventusu, z którym trzykrotnie zdobył tytuł mistrza Włoch, raz krajowy puchar i dwukrotnie Superpuchar Włoch. W 1996 wraz ze „Starą Damą” po raz drugi w swojej karierze wygrał Ligę Mistrzów, a także Puchar Interkontynentalny.

W 1999 odszedł z Juventusu do Chelsea F.C., gdzie zdobył Puchar Anglii. Rok później przeszedł do Valencii, w której w 2001 zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Francji Deschamps zadebiutował w 1989 w meczu przeciwko Jugosławii. Po raz pierwszy kapitańską opaskę w spotkaniu kadry narodowej założył w towarzyskiej potyczce z Niemcami przed Euro 96.

W 1998 i 2000 Deschamps był kapitanem reprezentacji „Trójkolorowych”, która sięgnęła odpowiednio po mistrzostwo świata na własnych boiskach i po mistrzostwo Europy na stadionach Belgii i Holandii. Po Euro 2000 zrezygnował z występów w reprezentacji, które zakończył ze 102 spotkaniami i czterema bramkami. Do czasu zakończenia swojej kariery reprezentacyjnej był rekordzistą pod względem liczby meczów w kadrze narodowej. Jako pierwszy przegonił go Marcel Desailly. W marcu 2004 znalazł się na liście 125 najlepszych piłkarzy stulecia FIFA ogłoszonej przez Pelégo (FIFA 100).

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Deschamps zajął się działalnością trenerską. W 2001 został szkoleniowcem AS Monaco, z którym w 2004 dotarł do finału Ligi Mistrzów, w którym przegrał jednak z FC Porto. 19 września 2005 Deschamps zrezygnował z funkcji trenera zespołu z księstwa. 10 lipca 2006 został trenerem Juventusu. Dnia 27 maja 2007 władze klubu za porozumieniem stron rozwiązały z nim kontrakt.

Od sezonu 2009/2010 prowadził francuski klub Olympique Marsylia. 8 lipca 2012 został selekcjonerem reprezentacji Francji. W 2016 jako trener reprezentacji Francji zdobył z nią wicemistrzostwo Europy przegrywając w finale z Portugalią 1:0, a w 2018 wywalczył mistrzostwo świata na mundialu w Rosji, pokonując w finale Chorwację 4:2[1]. Trzy lata później jednak, na EURO 2020 Francuzi odpadli już w 1/8 finału, przegrywając po karnych ze Szwajcarią. Na mistrzostwach świata w Katarze w 2022 roku, reprezentacja Francji pod wodzą Deschampsa, zdobyła srebrny medal, ulegając w finale reprezentacji Argentyny po serii rzutów karnych[2].

Statystyki kariery piłkarskiej

Klubowe

KlubSezonLigaPuchar krajuKontynentalneSuma
PoziomWystępyBramkiWystępyBramkiWystępyBramkiWystępyBramki
FC Nantes1985/1986Première Division70001080
1986/19871901020220
1987/198830230332
1988/198936150411
1989/199019100191
Łącznie111490301234
Olympique Marsylia1989/1990Première Division1715340264
1991/19923644040444
1992/199336130110501
1993/199434040380
Łącznie12361631901589
Girondnis Bordeaux (wyp.)1990/1991Première Division2931040343
Juventus FC1994/1995Serie A1413060231
1995/19963021080392
1996/199726130100391
1997/19982500080330
1998/19992901090390
Łącznie1244804101734
Chelsea FC1999/2000Premier League27060141471
Valencia CF2000/2001La Liga1301070210
Łącznie w karierze4271741388155621

Reprezentacyjne

ReprezentacjaRokWystępyBramki
Francja198952
199061
199160
199211
19938
19944
19955
199612
199761
1998170
19999
200014
Łącznie1034
BramkaDataStadionPrzeciwnikStrzelił naRezultatRozgrywki
1.11 października 1989Parc des Princes, Paryż, Francja Szkocja1–03–0el. MŚ 1990
2.18 listopada 1989Stadium Municipal, Tuluza, Francja Cypr1–02–0
3.24 stycznia 1990Al-Sadaqua Walsalam, Kuwejt, Kuwejt NRD3–03–0towarzyskie
4.22 stycznia 1997Estádio 1º de Maio, Braga, Portugalia Portugalia1–02–0

Statystyki kariery trenerskiej

Aktualne na 4 grudnia 2022.

ZespółOdDoStatystyka
MWRP% W
AS Monacolipiec 200119 września 200520898595147,12
Juventus FC10 lipca 200626 maja 2007433011269,77
Olympique Marsylia1 lipca 20092 lipca 201216382404150,31
Francja8 lipca 2012Obecnie13687272263,97
Łącznie55029713711654,00

Sukcesy

Jako piłkarz

Olympique Marsylia

Juventus

Chelsea

Reprezentacja Francji

Jako trener

AS Monaco

Juventus

Olympique Marsylia

Reprezentacja Francji

Odznaczenia

Przypisy

  1. Wirtualna Polska Media, Mundial 2018. Francja mistrzem świata!, sportowefakty.wp.pl, 15 lipca 2018 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
  2. Radio Szczecin, Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA], Argentyna mistrzem świata. Francja przegrywa w rzutach karnych. Koncert Lionela Messiego [WIDEO. ZDJĘCIA], 18 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-27] (pol.).
  3. Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination data. legifrance.gouv.fr, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-06-07]. (fr.).
  4. Antoine Griezmann et les Bleus décorés de la Légion d’honneur. lejsl.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
  5. Twitter. Informacja na oficjalnym koncie "Equipe de France". twitter.com, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).
  6. Élysée: les Bleus seront décorés de la Légion d'honneur après leur victoire au Mondial. lequipe.fr, 16 lipca 2018. [dostęp 2019-06-06]. (fr.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Didier Deschamps in 2018.jpg
Autor: Кирилл Венедиктов, Licencja: CC BY-SA 3.0
Сборная России проиграла французам