Diecezja Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia

Diecezja Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia

Diocesi di Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia

Katedra w Maceracie
Państwo	Włochy
Siedziba	Macerata
Data powołania	18 listopada 1320
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
metropolia	Fermo
katedra	Katedra św. Juliana w Maceracie
Biskup diecezjalny	Nazzareno Marconi
Biskup senior	Claudio Giuliodori
Dane statystyczne (2005)
Liczba wiernych • odsetek wiernych	134 412 96,7%
Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych	203 121 82
Liczba osób zakonnych	248
Liczba parafii	67
Powierzchnia	745 km²
Położenie na mapie Włoch Macerata
43°18′02″N 13°27′24″E/43,300556 13,456667
Strona internetowa

Diecezja Macerata-Tolentino-Recanati-Cingoli-Treia − diecezja Kościoła rzymskokatolickiego we Włoszech, w prowincji Macerata w regionie Marche. Należy do metropolii Fermo.

Terytorium

Diecezja obejmuje swym terytorium gmin (wł. comune): Appignano, Cingoli, Colmurano, Macerata, Montecassiano, Montefano, Montelupone, Pollenza, Porto Recanati, Recanati, Tolentino, Treia i Urbisaglia.

Siedzibą biskupa ordynariusza jest Macerata, gdzie znajduje się Katedra św. Juliana. W Tolentino, Recanati, Cingoli e Treii znajdują się konkatedry, którym patronują odpowiednio: św. Katerwo, św. Flawian, NMP Wniebowzięta oraz Zwiastowanie NMP.

Terytorium diecezji podzielone jest na 67 parafii.

Historia

Diecezja w Recanati została utworzona bullą papieża Grzegorza IX Rectae considerationis examine z 22 maja 1240^[1]. Objęła wówczas część terytorium diecezji Umana. Erekcja nowej diecezji była karą dla miasta Osimo, w którym zlikwidowano siedzibę biskupią. Diecezja w Recanati została zlikwidowana bullą Cives Recanatenses Urbana IV z 27 lipca 1263. Rok później ten sam papież bullą Recti statera iudicii przywrócił siedzibę biskupią w Osimo. Ponowne utworzenie diecezji w Recanati nastąpiło w 1289.

Diecezja w Maceracie powstała 18 listopada 1320. Objęła tereny zniesionej uprzednio diecezji w Recanati. Gdy 8 stycznia 1356 przywrócono diecezję w Recanati, została ona połączona aeque principaliter do diecezji w Maceracie. Od tej pory były to diecezje zarządzane przez tego samego ordynariusza. Rozdzielono je 7 stycznia 1516, chociaż przez pewien czas były zarządzane wspólnie przez kardynała Giovanniego Domenica de Cupis. Osobne diecezje istniały do ponownego połączenia ich w 1571.

Diecezja w Recanati została wcielona do diecezji w Loreto 17 marca 1586.

Diecezja w Tolentino, która powstała w V w., została ponownie przywrócona bullą Sykstusa V Super universas 10 grudnia 1586. Ta sama bulla przyłączała ją jako równorzędną jurysdykcyjnie do diecezji w Maceracie. W tym samym roku terytoria Castelfidardo i Montecassiano, należące wcześniej do Osimo, zostały przyłączone do diecezji w Recanati.

W 1591 papież Klemens VIII przywrócił diecezję w Recanati. W 1592 siedziby biskupie w Loreto i Recanati zostały połączone na zasadzie aeque principaliter. Unia ta trwała do 15 września 1934. W 1935 utworzono administrację apostolską Loreto (dzisiaj prałatura terytorialna), Recanati ponownie stało się autonomiczną siedzibą ordynariusza.

W 1984 Castelfidardo włączono do diecezji w Osimo, Montefano weszło do diecezji w Recanati, Appignano do diecezji w Maceracie.

W 1985 diecezja w Maceracie została połączona z następującymi diecezjami terenu Marchii:

• diecezją w Cingoli
• diecezją w Recanati
• diecezją w Treia

Biskupi ordynariusze

• Francesco Tarcisio Carboni (1976-1995)
• Luigi Conti (1996-2006)
• Claudio Giuliodori (2007-2013)
• Nazzareno Marconi (od 2014)

Przypisy

Bibliografia

• Storia della Diocesi. www.diocesimacerata.it, 2009-09-02. [dostęp 2011-08-03]. (wł.).