Diego Ormaechea
| Data i miejsce urodzenia | 19 września 1959 Montevideo, Urugwaj | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 182 cm | ||||||||
| Masa ciała | 98 kg | ||||||||
| Rugby union | |||||||||
| Pozycja | wiązacz | ||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
| Reprezentacja narodowa | |||||||||
| |||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
Diego Ormaechea (ur. 19 września 1959 w Montevideo) – urugwajski rugbysta podczas kariery grający na pozycji wiązacza młyna w zespole Carrasco Polo Club oraz w reprezentacji narodowej, następnie trener klubowy i reprezentacyjny. Uczestnik dwóch Pucharów Świata: w 1999 jako zawodnik oraz w 2003 jako trener, wielokrotny mistrz kraju.
Życiorys
Od 1978 roku był związany z Carrasco Polo Club jako zawodnik, a następnie trener[1], z której to posady zrezygnował z końcem 2008 roku[2][3]. W trakcie kariery w tym klubie zdobył dwadzieścia tytułów mistrza kraju, w tym siedemnaście z rzędu[4].
W kadrze narodowej zadebiutował w 1979 roku[5][6], a trzy lata później został wytypowany do południowoamerykańskiej drużyny Sudamérica XV udającej się na tournée do RPA[7].
Walnie przyczynił się do pierwszego w historii awansu Urugwajczyków na Puchar Świata w Rugby 1999 w eliminacjach zdobywając osiem przyłożeń[8][9]. Zdobył również pierwsze przyłożenie dla Los Teros w pierwszym, a zarazem jedynym wygranym spotkaniu w tym turnieju z Hiszpanią[10][11][12]. Zagrał we wszystkich trzech spotkaniach Pucharu Świata[7], a mecz z Springboks był jego ostatnim występem w drużynie narodowej[13][14]. Został jednocześnie najstarszym w historii zawodnikiem, który wziął udział w turnieju finałowym Pucharu Świata – miał wówczas 40 lat i 26 dni[15][16][17].
Łącznie dla Los Teros rozegrał 73 spotkania, w których zdobył 79 punktów[18].
W latach 2001–2003 pełnił funkcję selekcjonera seniorskiej reprezentacji Urugwaju[7]. W 2003 roku prowadzona przez niego drużyna wzięła udział w Pucharze Świata[19], gdzie zwycięsko zakończyła jeden z czterech meczów – z Gruzją[20]. W 2010 roku ponownie zaproponowano mu stanowisko w kadrze narodowej, którego jednak nie przyjął[21].
W 2007 roku został nominowany do IRB Hall of Fame[22][23].
Varia
- Z zawodu weterynarz, zajmujący się końmi wyścigowymi[19].
- Jego dwaj starsi synowie, Juan Diego[24] i Agustín[25], są również reprezentantami kraju w rugby union, debiut zaliczając w listopadzie 2011 roku[26][27], najmłodszy zaś, Iñaki, występuje w drużynach juniorskich Carrasco Polo Club[28].
Przypisy
- ↑ Diego Ormaechea anunció su retiro (hiszp.). rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
- ↑ El adiós del símbolo (hiszp.). rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
- ↑ Sale de defender la corona (hiszp.). rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
- ↑ De pura sangre (hiszp.). rugbynews.com.uy. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
- ↑ Uruguay Player Biographies (ang.). sportsillustrated.cnn.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20].
- ↑ Respect your elders (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-14)].
- ↑ a b c HISTORIA (hiszp.). uru.org.uy @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20].
- ↑ Uruguay: Pride of Los Teros (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)].
- ↑ Key player: Diego Ormaechea (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)].
- ↑ Uruguay Win the Battle of RWC Newcomers 27–15 (ang.). rwc99.com @ web.archive.org. [dostęp 2012-07-15].
- ↑ Two late tries decide minnows battle (ang.). sportsillustrated.cnn.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20].
- ↑ Uruguay record first World Cup win (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-02)].
- ↑ Uruguay restrict woeful Boks (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)].
- ↑ Diego Ormaechea to Retire from International Rugby (ang.). rwc99.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-08-20].
- ↑ IRB Rugby World Cup / Oldest appearance (ang.). stats.espnscrum.com. [dostęp 2014-08-20].
- ↑ Rugby runs through Ormaechea's veins (ang.). irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)].
- ↑ Tennis for animals and England's worst football team (ang.). espn.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)].
- ↑ Diego Ormaechea – ESPN Scrum Profile (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-29)].
- ↑ a b Horses for courses (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-10-04)].
- ↑ Party time in Sydney (ang.). news.bbc.co.uk. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
- ↑ Final sin acuerdo (hiszp.). rugbynews.com.uy. [dostęp 2014-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)].
- ↑ McBride In The Running For IRB Hall Of Fame Honour (ang.). irishrugby.ie. [dostęp 2014-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-21)].
- ↑ IRB Year in Review 2007 (ang.). irb.com. s. 53. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-15)].
- ↑ Juan Diego Ormaechea (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15].
- ↑ Agustín Ormaechea (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2012-07-15].
- ↑ Match preview Portugal vs Uruguay (ang.). irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-18)].
- ↑ Lemoine juggling way to success (ang.). irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-19)].
- ↑ Following the Ormaechea family traditions (ang.). irb.com. [dostęp 2012-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-30)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
