Dienis Bojcow
Pełne imię i nazwisko | Dienis Nikołajewicz Bojcow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 185 cm |
Styl walki | praworęczny |
Kategoria wagowa | ciężka |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 37 |
Zwycięstwa | 36 |
Przez nokauty | 27 |
Porażki | 1 |
Remisy | 0 |
|
Dienis Nikołajewicz Bojcow (ros. Денис Николаевич Бойцов; ur. 14 lutego 1986 w Orle) – rosyjski bokser wagi ciężkiej.
Kariera amatorska
Osiągnięcia w karierze amatorskiej:
- 2001 - wygrał Mistrzostwa Świata Kadetów w wadze średniej w Baku, Azerbejdżan.
- 2002 - wygrał Mistrzostwa Świata Kadetów w wadze ciężkiej w Kecskemét, Węgry.
- 2004 - wygrał Mistrzostwa Świata Juniorów w wadze Superciężkiej, w Soulu, Korea.
Jego rekord na amatorskich ringach wynosił; wygrał 115 z 130 walk wygrał (115-15).
Kariera zawodowa
Bojcow przeszedł na zawodowstwo w 2004 roku w Niemczech. W swojej pierwszej walce 21 września w Hamburgu pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Słowaka Imricha Borka. W pierwszych dwudziestu zwycięskich walkach osiemnaście wygrał przed czasem.
15 listopada 2008 w Düsseldorfie Rosjanin wygrał jednogłośnie na punkty ośmiorundowy pojedynek z Amerykaninem Vincentem Maddalone (31-4-0), stosunkiem głosów 80:71 oraz dwukrotnie 80:72[1]. 7 lutego 2009 w Rostocku pokonał Portorykańczyka Israela Carlosa Garcię (19-2-0) przez techniczny nokaut w drugiej rundzie pojedynku wygrywając wakat WBA inter-continental wagi ciężkiej .
23 listopada 2013 w Stechert Arena w Bambergu Rosjanin zmierzył się ze skazywanym na porażkę Alexem Leapaiem (30-4-3, 24 KO). Stawką pojedynku był pas WBO Asia Pacific w wadze ciężkiej. Australijczyk pokazał serce do walki i wypunktował Bojcowa (98:90, 96:92 i 96:92)[2].
30 sierpnia 2014 w Halle na dystansie dziesięciu rund pokonał jednogłośnie na punkty 95:94, 98:91 i 97:93 Timura Musafarova (6-2, 5 KO)[3].
6 grudnia 2014 w Oldenburgu Bojcow pokonał wysoko na punkty doświadczonego Brazylijczyka George'a Ariasa (55-12, 41 KO). Sędziowie punktowali 78:73 i dwukrotnie 79:72[4].
21 marca 2015 w Rostocku pokonał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie Brazylijczyka Irineu Beato Costę Juniora (16-4, 14 KO) w dziesięciorundowym pojedynku[5].
W maju 2015 pięściarza znaleziono na torowisku berlińskiego metra. Z ciężkimi ranami głowy został przewieziony do szpitala, gdzie stwierdzono poważny obrzęk mózgu i wprowadzono go w stan śpiączki farmakologicznej[6]. Według ustaleń policji a w czerwcu 2015 berlińska prokuratura zamknęła sprawę. Ustalono, że bokser uległ wypadkowi[7].
Jego trenerami byli Niemcy Fritz Sdunek i Karsten Röwer a od grudnia 2014 Ulli Wegner[8].
Lista walk zawodowych
Statystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięstw: 36 (KO – nokautów: 27, walk zakończonych na punkty: 9) Przegranych: 1 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 1) Remisów: 0 |
Wynik | Rekord | Przeciwnik | Werdykt | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Wygrana | 36-1 | Irineu Beato Costa Junior | RTD | 2 (10) 3:00 | 21 marca 2015 | Rostock, Niemcy | |
Wygrana | 35-1 | George Arias | UD | 8 | 6 grudnia 2014 | EWE Arena, Oldenburg, Dolna Saksonia, Niemcy | |
Wygrana | 34-1 | Timur Musafarov | UD | 10 | 30 sierpnia 2014 | Gerry Weber Stadium, Halle, Niemcy | |
Przegrana | 33-1 | Alex Leapai | UD | 10 | 23 listopada 2013 | Stechert Arena, Bamberg, Bawaria, Niemcy | Walka o tytuł WBO Asia Pacific |
Wygrana | 33-0 | Oleksandr Nesterenko | KO | 3 (8) 2:15 | 15 czerwca 2013 | Hattersheim am Main, Hesse, Niemcy | |
Wygrana | 32-0 | Samir Kurtagic | UD | 8 | 15 lutego 2013 | Deinze, Prowincja Flandria Wschodnia, Belgia | |
Wygrana | 31-0 | Dominick Guinn | UD | 10 | 13 kwietnia 2012 | Oberhausen, Niemcy | |
Wygrana | 30-0 | Darnell Wilson | KO | 4 (8) 0:45 | 28 stycznia 2012 | Hamburg, Niemcy | |
Wygrana | 29-0 | Matthew Greer | TKO | 6 (8) 1:25 | 24 września 2011 | Hamburg, Niemcy | |
Wygrana | 28-0 | Mike Sheppard | KO | 2 (8) 1:08 | 19 listopada 2010 | Hamburg, Niemcy | |
Wygrana | 27-0 | Kevin Montiy | KO | 2 (10) 1:56 | 9 stycznia 2010 | Magdeburg, Niemcy | |
Wygrana | 26-0 | Jason Gavern | KO | 7 (10) 2:08 | 10 października 2009 | Rostock, Niemcy | |
Wygrana | 25-0 | Taras Bidenko | TKO | 6 (12) 2:00 | 6 czerwca 2009 | Oberhausen, Niemcy | Obrona tytułu WBA. Zdobycie wakatu tytułu europejskiego WBO |
Wygrana | 24-0 | Israel Carlos Garcia | TKO | 2 (12) 2:17 | 7 lutego 2009 | Rostock, Niemcy | Zdobycie wakatu międzykontynentalne tytułu WBA |
Wygrana | 23-0 | Vincent Maddalone | UD | 8 | 15 listopada 2008 | Düsseldorf, Niemcy | |
Wygrana | 22-0 | Fernely Feliz | UD | 10 | 5 lipca 2008 | Halle, Niemcy | |
Wygrana | 21-0 | Robert Hawkins | UD | 8 | 26 kwietnia 2008 | Drezno, Niemcy | |
Wygrana | 20-0 | Tommy Connelly | TKO | 1 (8) 1:51 | 19 stycznia 2008 | Düsseldorf, Niemcy | |
Wygrana | 19-0 | Ademar Leonardo Correa | KO | 1 (8) 0:58 | 30 listopada 2007 | Karlsruhe, Niemcy | |
Wygrana | 18-0 | Juan Antonio Diaz | UD | 6 | 14 lipca 2007 | Düsseldorf, Niemcy | |
Wygrana | 17-0 | Sam Ubokane | KO | 1 (8) 1:27 | 27 stycznia 2007 | Düsseldorf, Niemcy | |
Wygrana | 16-0 | Ondřej Pála | TKO | 5 (10) 1:16 | 9 września 2006 | Magdeburg, Niemcy | Zdobycie wakatu młodzieżowej tytuł WBC. Walka została zatrzymana z powodu rocięć. |
Wygrana | 15-0 | Edson Cesar Antonio | UD | 8 | 25 lipca 2006 | Hamburg, Niemcy | |
Wygrana | 14-0 | Jucimar Francisco Hipolito | KO | 1 (6) 1:56 | 27 maja 2006 | Munich, Niemcy | |
Wygrana | 13-0 | Radoslav Milutinovic | KO | 2 (6) 2:55 | 7 marca 2006 | Cuxhaven, Niemcy | |
Wygrana | 12-0 | Hein van Bosch | TKO | 6 (6) 0:01 | 2 lutego 2006 | Düsseldorf, Niemcy | |
Wygrana | 11-0 | Zoltan Petrany | KO | 2 (6) 2:58 | 13 grudnia 2005 | Sölden, Austria | |
Wygrana | 10-0 | Ihar Shukala | KO | 1 (4) 1:25 | 25 października 2005 | Wiedeń, Austria | |
Wygrana | 9-0 | Janos Somogyi | TKO | 1 (4) 3:00 | 28 września 2005 | Hamburg, Niemcy | |
Wygrana | 8-0 | Jerome Guennou | KO | 1 (4) 1:36 | 2 lipca 2005 | Hamburg, Niemcy | |
Wygrana | 7-0 | O'Neil Murray | TKO | 1 (4) 1:07 | 28 czerwca 2005 | Cuxhaven, Niemcy | |
Wygrana | 6-0 | Vance Winn | KO | 1 (4) 2:05 | 26 lutego 2005 | Hamburg, Niemcy | |
Wygrana | 5-0 | Ladislav Slezak | KO | 1 (4) 1:44 | 15 stycznia 2005 | Magdeburg, Niemcy | |
Wygrana | 4-0 | Aleh Tsukanau | TKO | 2 (4) 0:51 | 14 grudnia 2004 | Sölden, Austria | |
Wygrana | 3-0 | Aleh Dubiaha | TKO | 1 (4) 2:29 | 16 listopada 2004 | Cuxhaven, Niemcy | |
Wygrana | 2-0 | Ervin Slonka | TKO | 1 (4) 2:50 | 26 października 2004 | Rostock, Niemcy | Slonka dwukrotnie znokautowany został w pierwszej rundzie |
Wygrana | 1-0 | Imrich Borka | TKO | 1 (4) 2:29 | 21 września 2004 | Hamburg, Niemcy | Debiut |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty
Przypisy
- ↑ Boytsov vs. Maddalone. boxrec.com, 15 listopada 2008. [dostęp 2015-01-03]. (ang.).
- ↑ Denis Bojcow vs Alex Leapai (2013-11-23). bokser.org, 23 listopada 2013. [dostęp 2015-01-03]. (pol.).
- ↑ Boxingnews.pl: Bokserski X-press: Wyniki weekendowych pojedynków. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 kwietnia 2015)]. (pol.).
- ↑ Denis Bojcow wróci w Berlinie. bokser.org, 3 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-03]. (pol.).
- ↑ Bokser.org: Męczarnie Feigenbutza. Król nokautu przereklamowany?. [dostęp 2015-03-21]. (pol.).
- ↑ Denis Bojcow w ciężkim stanie!. Bokser.org, 12 maja 2015. [dostęp 2015-05-12]. (pol.).
- ↑ Prokuratura zamknęła sprawę: Bojcow uległ wypadkowi!. Bokser.org, 27 maja 2015. [dostęp 2015-05-27]. (pol.).
- ↑ Wegner trenerem Bojcowa, pierwsza wspólna walka 6 grudnia. bokser.org, 26 października 2014. [dostęp 2015-01-03]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Lista walk zawodowych Dienisa Bojcowa na BoxRec.com
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of the Dominican Republic has a centered white cross that extends to the edges. This emblem is similar to the flag design and shows a bible, a cross of gold and 6 Dominican flags. There are branches of olive and palm around the shield and above on the ribbon is the motto "Dios,Patria!, Libertad" ("God, Country, Freedom") and to amiable freedom. The blue is said to stand for liberty, red for the fire and blood of the independence struggle and the white cross symbolized that God has not forgotten his people. "Republica Dominicana". The Dominican flag was designed by Juan Pablo Duarte, father of the national Independence of Dominican Republic. The first dominican flag was sewn by a young lady named Concepción Bona, who lived across the street of El Baluarte, monument where the patriots gathered to fight for the independence, the night of February 27th, 1844. Concepción Bona was helped by her first cousin María de Jesús Pina.