Dienis Woronienkow

Dienis Woronienkow

(c) Duma.gov.ru, CC BY 4.0
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1971[1] Gorki
Data i miejsce śmierci	23 marca 2017[2] Kijów[2]
Zawód, zajęcie	polityk, opozycjonista

Dienis Nikołajewicz Woronienkow (ur. 10 kwietnia 1971 w Gorkim, zm. 23 marca 2017 w Kijowie) – rosyjski polityk i opozycjonista^[2].

Życiorys

W 1988 roku skończył szkołę wojskową w Leningradzie, w 1995 roku Wojskowy Uniwersytet Ministerstwa Obrony, a w 1996 roku studia prawnicze na Uniwersytecie Pedagogicznym w Riazaniu. W latach 1995–1999 pracował w organach prokuratury wojskowej^[2] jako śledczy i pomocnik prokuratora oraz zastępca prokuratora. W 2000 roku został starszym referentem aparatu frakcji „Jedność” w Dumie Państwowej, w latach 2001–2006 pracował w administracji miasta Narjan-Mar w Nienieckim Okręgu Autonomicznym jako wiceburmistrz^[2]. Przedstawiał się jako weteran wojny w Afganistanie.

Doktor prawa, autor ok. 90 publikacji. W 2006 roku został profesorem nadzwyczajnym, a cztery lata później profesorem Wydziału Teorii i Historii Państwa i Prawa w Instytucie Prawa w Petersburgu^[2].

W latach 2011–2016 z ramienia Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej był deputowanym do Dumy^[3][4], zasiadał m.in. w komisji ds. walki z korupcją, chociaż w 2001 i 2003 roku został aresztowany, odpowiednio za wręczenie łapówki i wymuszenie^[5]. Był współautorem 24 ustaw^[2]. Jako przedstawiciel koncesjonowanej opozycji popierał aktywnie politykę władz, będąc jednym z autorów ustawy ograniczającej udział zagranicznego kapitału w rynku mediowym i zwalczał grę Pokemon Go jako imperialistyczny wynalazek, krytykował Ukrainę za rusofobię i popierał aneksję Krymu^[6]. 6 kwietnia 2015 roku Komitet Śledczy zwrócił się do Prokuratury Generalnej z prośbą o złożenie wniosku ws. uchylenia mu immunitetu w związku z zarzutem siłowego zagarnięcia nieruchomości w Moskwie^[2]. W 2016 roku nie uzyskał reelekcji, oskarżył partię o oszustwa^[5] i w efekcie został usunięty z KPFR^[4].

Gdy w grudniu 2016 roku przeniósł się do Kijowa^[5], zeznawał przed prokuraturą generalną jako świadek w sprawie Wiktora Janukowycza^[4]. Już przebywając na Ukrainie, wypierał się głosowania za przyłączeniem Krymu do Rosji, twierdząc że za pomocą jego karty zagłosował inny poseł. W odpowiedzi Rosja przedstawiła mu liczne zarzuty popełnienia przestępstw finansowych i ogłosiła, że jego wyjazd na Ukrainę był ucieczką przed wymiarem sprawiedliwości^[5].

W tym samym roku zrzekł się obywatelstwa rosyjskiego i został obywatelem Ukrainy^[2][4]. Został zastrzelony 23 marca 2017 roku przez obywatela Ukrainy. Jego zabójcę później postrzelił ochroniarz polityka, zabójca został przewiedziony do szpitala, gdzie zmarł^[2][4]. Już kilka godzin po zabójstwie rzecznik prezydenta Rosji stanowczo zdementował pogłoski o zleceniu zabójstwa przez rosyjskie władze, mimo że ukraińskie służby nie sformułowały jeszcze takiego zarzutu.

Żonaty z Mariją Maksakową^[5], posłanką Jednej Rosji i solistką operową. Para miała jedno dziecko^[5].

Przypisy