Dietrich Barfurth
Karl Dietrich Gerhard Barfurth (ur. 25 stycznia 1849 w Dinslaken, zm. 23 marca 1927 w Rostocku) – niemiecki lekarz, anatom i embriolog.
Życiorys
Urodził się 25 stycznia 1849 w Dinslaken, jako syn Diedricha i Henriette[1]. Uczęszczał do gimnazjum w Duisburgu[2]. Studiował matematykę i nauki przyrodnicze na Uniwersytecie w Getyndze, a następnie medycynę na Uniwersytecie w Bonn. W 1882 roku otrzymał tytuł doktora nauk medycznych, w 1883 habilitował się z anatomii. Od 1888 pracował jako prosektor u Friedricha Sigmunda Merkla w Getyndze. Od 1889 do 1896 był profesorem anatomii, embriologii i histologii na Uniwersytecie w Dorpacie. Później wykładał anatomię na Uniwersytecie w Rostocku. W latach 1902/03 i 1917/18 pełnił godność rektora tej uczelni[3].
W 1921 roku przeszedł na emeryturę.
W 1879 ożenił się z Helene Lohmann, mieli czterech synów[1].
Barfurth zajmował się zagadnieniem regeneracji narządów w różnych etapach życia organizmów.
Wybrane prace
- Regeneration und Transplantation (1917)
- Methoden zur Erforschung
Przypisy
- ↑ a b Magnus Schmid. Barfurth, Dietrich W: Neue Deutsche Biographie, Bd.: 1, Berlin, 1953.
- ↑ Wilhelmi, Axel: Die mecklenburgischen Ärzte von den ältesten Zeiten bis zur Gegenwart, Schwerin 1901 s. 204.
- ↑ Hartwig A, Schmidt T (red.) Die Rektoren der Universität Rostock: 1419-2000 (Beiträge zur Geschichte der Universität Rostock; 23), Rostock 2000.
Linki zewnętrzne
- Barfurth, Dietrich Catalogus Professorum Rostochiensium (niem.)
Media użyte na tej stronie
Karl Dietrich Gerhard Barfurth