Dihydralazyna
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C8H10N6 | ||||||||||||||
Masa molowa | 190,21 g/mol | ||||||||||||||
Wygląd | pomarańczowe igły po krystalizacji z wody[1] | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | 484-23-1 | ||||||||||||||
PubChem | 10230 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
ATC | C02DB01, C02LG01, C02LG51 | ||||||||||||||
Stosowanie w ciąży | kategoria C | ||||||||||||||
|
Dihydralazyna (łac. dihydralazinum) – organiczny związek chemiczny, lek hipotensyjny, pochodna hydrazynoftalazyny. Obniża przede wszystkim ciśnienie rozkurczowe rozszerzając bezpośrednio tętniczki obwodowe, rozszerza naczynia krwionośne[3], zwiększa przepływ krwi oraz zmniejsza obciążenie następcze[4].
Farmakokinetyka
Maksymalne działanie leku następuje po ok. 30 minutach, maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga po 1–1,5 godziny. Biologiczny okres półtrwania wynosi 4–5 godzin. Metabolizm dihydralazyny przebiega w wątrobie. Wydalanie następuje przez nerki[4].
Wskazania
- nadciśnienie tętnicze (zwykle w leczeniu skojarzonym z beta-blokerami)[3].
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania do stosowania dihydralazyny[3][4]:
- nadwrażliwość na lek
- zaburzenia krążenia mózgowego
- choroby serca
- tętniak rozwarstwiający aorty
Działania niepożądane
Działania niepożądane obejmują[3][4]:
- brak apetytu
- nudności
- wymioty
- biegunka
- bóle i zawroty głowy
- apatia
- skłonności depresyjne
- parestezje
- stany gorączkowe
- skórne odczyny alergiczne
- zatrzymanie płynów w organizmie
- zaburzenia układu krążenia
- zmniejszenie liczby erytrocytów i stężenia hemoglobiny
- obrzęki
Interakcje
Osłabia działanie leków z grupy sympatykomimetyków. Wzmacnia działanie m.in. leków hipotensyjnych, nasennych, uspokajających[3].
Preparaty
- Dihydralazinum – tabletki
Dawkowanie
Dawkę oraz częstotliwość przyjmowania leku ustala lekarz. Dorośli zwykle 25–75 mg na dobę w 2–3 dawkach, nie więcej niż 125 mg na dobę[4].
Uwagi
Lek może upośledzać sprawność psychofizyczną, dlatego nie należy prowadzić pojazdów oraz obsługiwać urządzeń mechanicznych w trakcie jego przyjmowania. Przeciwwskazane jest stosowanie dihydralazyny w ciąży oraz w okresie karmienia piersią[4].
Przypisy
- ↑ a b c Dihydralazine, [w:] Merck Index. An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals, wyd. 14, Whitehouse Station, New Jersey: Merck & Company, 2006, ISBN 978-0-911910-00-1, OCLC 938242785 .
- ↑ Dihydralazine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2016-01-04] (ang.).
- ↑ a b c d e Frank Flake: Leki w medycynie ratunkowej i intensywnej terapii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban i Partner, 2005. ISBN 83-89581-22-1.
- ↑ a b c d e f Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
|
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.