Dima Biłan

Dima Biłan

Дима Билан

Dima Biłan (2021)
Imię i nazwisko	Wiktor Biełan
Pseudonim	Dima Biłan
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1981 Ust´-Dżeguta, Karaczajo-Czerkiesja
Gatunki	pop
Zawód	piosenkarz
Aktywność	od 2002
Wydawnictwo	Gala Records, EMI, Universal, Misterija Zwiuka
Odznaczenia
Strona internetowa

Dima Biłan (ros. Дима Билан), właśc. Wiktor Nikołajewicz Biełan (ros. Виктор Николаевич Белан; ur. 24 grudnia 1981 w Ust´-Dżegucie) – rosyjski piosenkarz.

Zadebiutował na scenie w 1998 udziałem w konkursie dla młodych talentów. Nagrał dziewięć albumów studyjnych: Ja nocznoj chuligan (2003), Na bieriegu nieba (2004), Wriemia-rieka (2006), Protiw prawił (2008), Believe (2009), Мiecztatiel (2011), Dotjanis (2013), Nie molczi (2015) i Jegoist (2017). W 2006 i 2008, zajmując kolejno drugie (z utworem „Never Let You Go”) i pierwsze miejsce (z „Believe”) w finale konkursów. W 2012 został laureatem Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego europejskiego wykonawcy, ponadto w latach 2005–2010 i 2012 był zdobywcą Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy^[1].

Życiorys

Rodzina i edukacja

Urodził się 24 grudnia 1981 w Karaczajo-Czerkiesji. Kiedy miał rok, jego rodzina przeniosła się do mieszkania jego babci w miejscowości Nabierieżnyje Czełny w Tatarstanie. Pięć lat później przeprowadzili się do miasta Majskij w Kabardo-Bałkarii, gdzie Biełan wraz z siostrą rozpoczęli naukę szkolną. Brał wówczas czynny udział w licznych przyjęciach, recytując wiersze i śpiewając piosenki^[2]. Kilka miesięcy później nauczyciel z lokalnej szkoły muzycznej, uznał, że chłopiec powinien uczęszczać do szkoły muzycznej, toteż jako piątoklasista rozpoczął naukę w klasie akordeonu i został solistą miejscowego chóru^[3]. Po ukończeniu szkoły muzycznej został przyjęty do Państwowej Akademii Muzycznej im. Gniesinów w Moskwie, którą ukończył w 2004^[4].

Kariera zawodowa

W 1998 wziął udział w dziecięcym konkursie Chunga-Chunga organizowanym w Moskwie, na którym otrzymał nagrodę Iosifa Kobzy za wykonanie dwóch piosenek^[5]. Kiedy był na trzecim roku studiów, jego działaniami artystycznymi zainteresował się Jurij Szmilewicz Ajzenszpis, rosyjski wydawca płyt^[6], który zaproponował mu współpracę. W 2002 zajął czwarte miejsce na festiwalu Nowa fala (ros. Новая Волна)^[6], a po występie na festiwalu opublikował teledysk do utworu „Bum”, który wyreżyserował Fiodor Bondarczuk^[6]. W 2003 wydał debiutancki album studyjny pt. Ja nocznoj chuligan (oryg. Я ночной хулиган), a za pochodzący z niego singiel „Ja tak lublu tebia” otrzymał nagrodę na festiwalu Piesnia goda^[7]. Rok później singiel „Na bieriegu nieba” (oryg. На берегу неба)^[8][9][10]. Piosenką zapowiadał swoją drugą płytę, którą tworzył we współpracy z Diane Warren^[8]. Za wysoką sprzedaż albumu, również zatytułowanego Na bieriegu nieba^[11], odebrał certyfikat platynowej płyty w kraju^[8]. W tym samym roku został ambasadorem marki „La Scala Fashion Group”^[8].

W 2005 z piosenką „Not That Simple” zajął drugie miejsce w rosyjskich eliminacjach do 50. Konkursu Piosenki Eurowizji^[12]. Nagrał także rosyjskojęzyczną wersję piosenki – „Ty dołżna riadom byt” (ros. Ты должна рядом быть), a nakręcony do niej teledysk był najdroższym wideoklipem wyprodukowanym przez rosyjski przemysł fonograficzny w dziejach kraju. Po śmierci swojego dotychczasowego producenta Jurija Ajzenszpisa we wrześniu 2005 nawiązał współpracę z Janą Rudkowską^[12]. Jeszcze w 2005 otrzymał dwa Złote Gramofony za singiel „Not That Simple” na gali w Sankt Petersburgu^[12], zdobył główną nagrodę Pierwszego kanału za realizację projektu Nowyje piesni o gławnom (oryg. Новые песни о главном), poza tym został uznany „człowiekiem roku świata show-biznesu”^[12] i odebrał Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy, a pod koniec roku otrzymał zaproszenie od amerykańskiej agencji do nagrań musicalu Piotruś Pan^[12].

Biłan, Jewgienij Pluszczenko i Edwin Marton w trakcie występu w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji w Belgradzie, maj 2008

14 marca 2006 otrzymał nagrodę dla artysty roku na gali International Music Awards w Kijowie^[13], na której wykonał premierowo utwór „Never Let You Go”, z którym został wybrany wewnętrznie przez telewizję rosyjską na reprezentanta kraju w 51. Konkursie Piosenki Eurowizji w Atenach'^[13]. Przed finałem konkursu był głównym faworytem do wygranej^[14]. 18 maja wystąpił w półfinale i z trzeciego miejsca awansował do sobotniego finału^[15], zajął w nim drugie miejsce po zdobyciu 248 punktów, w tym najwyższych not 12 pkt z siedmiu krajów^[16]; do zwycięstwa brakowało mu 44 pkt^[13]. Podczas wszystkich występów na scenie towarzyszyły mu dwie baletnice, a na środku sceny stał wielki biały fortepian^[13]. Dzięki singlowi „Never Let You Go” osiągnął sukces komercyjny, znalazł się na wielu europejskich listach przebojów^[13]. Po udziale w konkursie wydał album pt. Wriemia-rieka, który rozszedł się w ponad dwumilionowym nakładzie, zapewniając mu status platynowej płyty w Rosji^[13]. W 2006 i 2007 odebrał Europejskie Nagrody Muzyczne MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy.

Biłan i Lys Assia podczas konferencji prasowej 54. Konkursu Piosenki Eurowizji w Moskwie, 2009

W 2008 zakwalifikował się z piosenką „Believe” do krajowych eliminacji do 53. Konkursu Piosenki Eurowizji^[17][18]. 9 marca wygrał finał selekcji, dzięki czemu został reprezentantem Rosji w konkursie organizowanym w Belgradzie^[19][20]. 20 maja wystąpił w pierwszym półfinale Eurowizji 2008 i z trzeciego miejsca awansował do finału rozgrywanego 24 maja^[21]. Zajął w nim pierwsze miejsce po zdobyciu 272 punktów, w tym najwyższych not 12 punktów od telewidzów z siedmiu krajów^[22]. Po finale konkursu wydał album pt. Protiw prawił^[23]. Jesienią 2008 rozpoczął współpracę z Philippem Pleinem^[23], a zimą uczestniczył w programie Zwesdny liod, w którym w parze z Eleną Beresną zajął ostatecznie drugie miejsce^[23]. Czwarty rok z rzędu odebrał także Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy. W 2009 wydał anglojęzyczny album studyjny pt. Believe^[24]. W latach 2009-2010 ponownie był laureatem Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy.

Biłan podczas występu w półfinale 57. Konkursu Piosenki Eurowizji z innymi zwycięzcami, maj 2012

W 2011 wydał album pt. Miecztatiel oraz autobiografię pt. „Ot chuligana do miecztatielia” (pol. Od chuligana do marzyciela)^[25]. W listopadzie 2011 zagrał koncert urodzinowy w Сrocus City Hall, gdzie zaprezentował wówczas swoje największe przeboje w towarzystwie Johann Strauss’ Vienna Symphonic Orchestra^[25]. Wydarzenie przybrało znaczenie ogólnokrajowe, a Biłan wyruszył w trasę koncertową pod hasłem 30 y.o. beginning obejmującą występy w 45 miastach Rosji^[26]. Również w 2011 z utworem „Back to Her Future”, nagranym w duecie z Juliją Wołkową, zajął drugie miejsce w finale rosyjskich eliminacji do 52. Konkursu Piosenki Eurowizji^[27][28][29]. W maju 2012 wystąpił gościnnie w drugim półfinale konkursu wraz ze zwycięzcami kilku poprzednich konkursów^[30]. Na przełomie jesieni i zimy zasiadał w komisji jurorskiej programu Gołos^[26]. Jeszcze w 2012 otrzymał siódmą Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego rosyjskiego wykonawcy oraz odebrał Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego europejskiego wykonawcy na gali we Frankfurcie nad Menem.

W 2013 wydał album pt. Dotjanis^[31]. W marcu 2015 zaśpiewał mieszankę swoich utworów „Believe” i „Never Let You Go” podczas jubileuszowego koncertu Eurovision Song Contest’s Greatest Hits wyprodukowanego przez BBC z okazji 60-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji^[32]. 2 października 2015 wydał kolejną płytę studyjną pt. Nie molczi.

W 2017 wydał album pt. Jegoist.

Dyskografia

Albumy studyjne

• Ja nocznoj chuligan (2003)
• Na bieriegu nieba (2004)
• Wriemia-rieka (2006)
• Protiw prawił (2008)
• Believe (2009)
• Мiecztatiel (2011)
• Dotjanis (2013)
• Nie molczi (2015)
• Jegoist (2017)

Publikacje

• Książka autobiograficzna Ot chuligana do miecztatielia, 2011

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa piosenkarza (ros.)

Zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji

1956–1959	1956 Lys Assia 1957 Corry Brokken 1958 André Claveau 1959 Teddy Scholten
1960–1969	1960 Jacqueline Boyer 1961 Jean-Claude Pascal 1962 Isabelle Aubret 1963 Grethe i Jørgen Ingmannowie 1964 Gigliola Cinquetti 1965 France Gall 1966 Udo Jürgens 1967 Sandie Shaw 1968 Massiel 1969 Frida Boccara, Lenny Kuhr, Lulu i Salomé
1970–1979	1970 Dana 1971 Séverine 1972 Vicky Leandros 1973 Anne-Marie David 1974 ABBA 1975 Teach-In 1976 Brotherhood of Man 1977 Marie Myriam 1978 Jizhar Kohen i Alphabeta 1979 Gali Atari i Milk and Honey
1980–1989	1980 Johnny Logan 1981 Bucks Fizz 1982 Nicole 1983 Corinne Hermès 1984 Herreys 1985 Bobbysocks 1986 Sandra Kim 1987 Johnny Logan 1988 Céline Dion 1989 Riva
1990–1999	1990 Toto Cutugno 1991 Carola 1992 Linda Martin 1993 Niamh Kavanagh 1994 Paul Harrington i Charlie McGettigan 1995 Secret Garden 1996 Eimear Quinn 1997 Katrina and the Waves 1998 Dana International 1999 Charlotte Nilsson
2000–2009	2000 Olsen Brothers 2001 Tanel Padar, Dave Benton & 2XL 2002 Marie N 2003 Sertab Erener 2004 Rusłana 2005 Elena Paparizou 2006 Lordi 2007 Marija Šerifović 2008 Dima Biłan 2009 Alexander Rybak
2010–2019	2010 Lena Meyer-Landrut 2011 Ell i Nikki 2012 Loreen 2013 Emmelie de Forest 2014 Conchita Wurst 2015 Måns Zelmerlöw 2016 Dżamała 2017 Salvador Sobral 2018 Netta 2019 Duncan Laurence
2020–2029	2020 konkurs odwołany 2021 Måneskin 2022 Kalush

(c) AxG, CC BY-SA 3.0