Dimityr Stanczow

Dimityr Stanczow
Димитър Станчов
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1863
Swisztow

Data śmierci

23 marca 1940

Premier Bułgarii
Okres

od 27 lutego 1907
do 3 marca 1907

Poprzednik

Dimityr Petkow

Następca

Petyr Gudew

Minister spraw zagranicznych Bułgarii
Okres

od 23 października 1906
do 26 lutego 1907

Poprzednik

Raczo Petrow

Następca

Stefan Paprikow

Dimityr Janew Stanczow, bułg. Димитър Станчов (ur. 9 maja 1863 w Swisztowie, zm. 23 marca 1940 w Sofii[1]) – bułgarski prawnik, dyplomata i polityk, w 1907 premier rządu bułgarskiego.

Życiorys

Pochodził z rodziny bułgarskich kupców, którzy w XVIII wieku przenieśli się z Albanii do Swisztowa[1]. W 1886 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1889 objął funkcję naczelnika tajnej kancelarii księcia Ferdynanda I. W 1895 rozpoczął karierę dyplomatyczną, reprezentując księcia w Bukareszcie i w Wiedniu. W latach 1897–1906 pełnił funkcję ministra pełnomocnego w Petersburgu.

W 1906 objął tekę ministra spraw wewnętrznych, którą w 1907 połączył z urzędem premiera. W 1908 powrócił do pracy w dyplomacji, reprezentując Bułgarię w Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii i we Włoszech[1]. W latach 1920–1924 pełnił funkcję ministra pełnomocnego w Londynie. Po 1924 wycofał się z aktywnego życia politycznego, sprzeciwiając się polityce rządu Cankowa. W latach 1925-1929 był prezydentem Bułgarskiego Komitetu Olimpijskiego.

W życiu prywatnym był żonaty (w 1889 poślubił damę dworu królowej Marii Luizy – Annę de Grenaud), miał pięcioro dzieci. Jego córka Nadieżda Stanczow-Muir była pierwszą kobietą w gronie bułgarskich dyplomatów.

Przypisy

  1. a b c Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 428–429.

Bibliografia

  • Angeł Curakow: Encikłopedia prawitelstwata na Byłgaria. Sofia: 2005. ISBN 954-402-058-6. (bułg.)

Media użyte na tej stronie