Dimityr Sziszmanow
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Minister spraw zagranicznych Bułgarii | |
Okres | od 14 października 1943 |
Poprzednik | |
Następca |
Dimityr Iwanow Sziszmanow (bułg. Димитър Иванов Шишманов; ur. 19 listopada 1889 w Kazanłyku, zm. 1 lutego 1945 w Sofii[1]) – bułgarski prawnik, prozaik, dramaturg, polityk i dyplomata, minister spraw zagranicznych (1943-1944).
Życiorys
Był synem filologa Iwana Sziszmanowa i dziennikarki Lidii Dragomanowej-Sziszmanowej. W 1907 ukończył szkołę średnią w Sofii i podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Genewskim[1]. Ukończył je w 1913, a po powrocie do kraju pracował w sądzie. W latach 1932-1935 kierował departamentem prawnym w ministerstwie spraw wewnętrznych[1].
W latach 1935-1940 w służbie dyplomatycznej - jako minister pełnomocny Bułgarii w Atenach. Powrócił do Bułgarii w 1940 i objął stanowisko sekretarza generalnego w ministerstwie spraw zagranicznych[1]. W październiku 1943 stanął na czele resortu spraw zagranicznych, którym kierował przez osiem miesięcy. Po przejęciu władzy przez komunistów aresztowany i przewieziony do Moskwy, gdzie był przesłuchiwany przez Rosjan[2]. Po powrocie do Bułgarii stanął przed Trybunałem Ludowym, który skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano przez rozstrzelanie 1 lutego 1945[1]. W 1996 Sąd Najwyższy Bułgarii uchylił wyrok skazujący Sziszmanowa na śmierć[1].
Pisał powieści, dramaty i opowiadania. Większość jego utworów powstała w latach 20 i 30. XX wieku. Był także tłumaczem utworów literackich z języka francuskiego i niemieckiego[3].
Był żonaty (żona Penka z d. Kałupow (1877-1963)).
Twórczość
- 1919: Депутатът Стоянов (nowela)
- 1919: Хайлайф (nowela)
- 1920: Бунтовник (powieść)
- 1929: Кошмар (dramat)
- 1938: Блянове край Акропола (opowiadania)
- 1938: Зограф Павел (opowiadania)
- 1942: Панаирът в Стародол (komedia)
- 2009: Блянове край Акропола. Състав. Мария Галишка-Владимирова (utwory zebrane)
Przypisy
- ↑ a b c d e f Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 526-528. ISBN 978-954-430-603-8.
- ↑ ДИМИТЪР ШИШМАНОВ ПРЕД НАРОДНИЯ СЪД (bułg.). liternet.bg. [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Димитър Шишманов (bułg.). literaturensviat.com. [dostęp 2020-02-27].
Bibliografia
- Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 526-528. ISBN 978-954-430-603-8.
Media użyte na tej stronie
Dimitar Shishmanov, Zlatorog, 1925-1927.