Dino Monduzzi
| Kardynał diakon | |||
.jpg) | |||
| |||
| Kraj działania | Włochy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 kwietnia 1922 Brisighella | ||
| Data i miejsce śmierci | 13 października 2006 Watykan | ||
| Prefekt Domu Papieskiego | |||
| Okres sprawowania | 1986-1998 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | rzymskokatolicki | ||
| Prezbiterat | 22 lipca 1945 | ||
| Nominacja biskupia | 18 grudnia 1986 | ||
| Sakra biskupia | 6 stycznia 1987 | ||
| Kreacja kardynalska | 21 lutego 1998 Jan Paweł II | ||
| Kościół tytularny | S. Sebastiano al Palatino | ||
| Odznaczenia | |||
      | |||
| Data konsekracji | 6 stycznia 1987 |
|---|---|
| Miejscowość | Rzym |
| Miejsce | Bazylika św. Piotra na Watykanie |
| Konsekrator | Jan Paweł II |
| Współkonsekratorzy | Eduardo Martínez Somalo José Tomás Sánchez |
Dino Monduzzi (ur. 2 kwietnia 1922 w Brisighelli, zm. 13 października 2006 w Watykanie) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.
Życiorys
Studiował w seminarium w Faenzy i przyjął święcenia kapłańskie 22 lipca 1945. Kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie, gdzie uzyskał licencjat obojga praw. Działał w Akcji Katolickiej, szczególnie w organizacjach regionalnych w Kalabrii i Sardynii. Od 1959 pracował w Biurze Mistrza Komnaty Apostolskiej (w sekcji audiencji papieskich), otrzymał tytuły nadzwyczajnego tajnego szambelana (24 marca 1961) i prałata honorowego Jego Świątobliwości (6 czerwca 1970). W latach 1967-1986 pełnił funkcję sekretarza i regenta Domu Papieskiego.
18 grudnia 1986 został mianowany prefektem Domu Papieskiego, jednocześnie arcybiskupem tytularnym Capreae; sakry biskupiej udzielił mu 6 stycznia 1987 w Watykanie Jan Paweł II z towarzyszeniem arcybiskupów Jose Sancheza i Eduardo Martineza Somalo. Arcybiskup Monduzzi został zwolniony z obowiązków prefekta Domu Papieskiego w lutym 1998 po osiągnięciu wieku emerytalnego (zastąpił go amerykański biskup James Harvey). Kilka tygodni później papież mianował go kardynałem, z diakonią San Sebastiano al Palatino.
W kwietniu 2002 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe.
Odznaczenia
- Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1972)[1]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1992)[2]
- Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (1997, Hiszpania)[3]
- Komandor Orderu Infanta Henryka (1967 Portugalia)[4]
- Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (1990, Portugalia)[4]
- Komandor Królewskiego Orderu Rycerzy Pana Naszego Jezusa Chrystusa (1981, Portugalia)[4]
Przypisy
- ↑ Le onorificenze della Repubblica Italiana, www.quirinale.it [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Le onorificenze della Repubblica Italiana, www.quirinale.it [dostęp 2019-08-09].
- ↑ www.boe.es – Odznaczeni Orderem Izabeli Katolickiej (hiszp.) [dostęp 2012-10-02]
- ↑ a b c Ordens Honoríficas Portuguesas (port.) [dostęp 2012-10-02]
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Dino Monduzzi w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Media użyte na tej stronie
Ribbon of a Cordon Grand Cross of Merit of the Italian Republic
The ribbon of the Grand Officer medal of the Order of Merit, the Italian Republic
Autor: Heralder (Crown by Miguillen), Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of Isabella the Catholic, Grand Cross
President Ronald Reagan During a Trip to Italy and a Visit with The Pope in The Library of The Vatican Pontifical Palace, 6/6/1987
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Komandora Orderu Chrystusa (Portugalia)
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Komandora Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Italian Cardinal Dino Monduzzi.
Reference:
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Infanta Henryka (Portugalia)