Dion chante Plamondon
| Album studyjny Céline Dion | ||||
| Wydany |  4 listopada 1991 29 kwietnia 1992 25 stycznia 1993 31 maja 1994 11 listopada 1994 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany | 1991 | |||
| Gatunek | pop | |||
| Długość | 47:57 | |||
| Wydawnictwo | Columbia, Epic | |||
| Producent | Romano Musumarra, Serge Perathoner, Jannick Top | |||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Dion chante Plamondon (en. Dion sings Plamondon, pl. Dion śpiewa Plamondona) jest albumem kanadyjskiej piosenkarki Céline Dion wydanym 14 listopada 1991. To jej 15 album francuskojęzyczny album i 16 jeśli zaliczyć również anglojęzyczne krążki. W Europie album został wydany pod inną nazwą - Des mots qui sonnent (en. Words That Sound, pl. Słowa, które brzmią).
Informacje o albumie
Na tym albumie Céline Dion interpretuje słowa Luca Plamondona, autora tekstów piosenek z francuskojęzycznej części. Krążek zawiera 4 nowe piosenki („Des mots qui sonnent”, „Je danse dans ma tête”, „Quelqu'un que j'aime, quelqu'un qui m'aime” i „L’amour existe encore”) oraz 8 coverów (głównie z musicalu Starmania: „Le monde est stone”, „Le blues du businessman”, „Un garçon pas comme les autres (Ziggy)” i „Les uns contre les autres”). „Le monde est stone” i „Ziggy” oryginalnie zostały nagrane przez Fabienne Thibeault, a „Le blues du businessman” przez Claude Dubois. Thibeault i Dubois śpiewali również „Les uns contre les autres”. Inne covery to „Le fils de Superman” Martina St-Clair, „Oxygène” i „J'ai besoin d'un chum” Diane Dufresne oraz „Piaf chanterait du rock” Marie Carmen.
Początkowo album wydano w Kanadzie (listopad 1991) i Francji (kwiecień 1992). W 1994 roku Dion chante Plamondon został wydany również w reszcie świata i tym samym stał się pierwszym francuskojęzycznym albumem Dion dostępnym nie tylko w Kanadzie i Francji. Krążek sprzedał się w nakładzie 1,5 miliona kopii i został wydany z czterema różnymi okładkami.
1991-92 w Kanadzie
W Kanadzie nie wydano żadnych komercyjnych singli z albumu jednak 5 piosenek trafiło do rozgłośni radiowych. Sony Music Entertainment zdecydowała się wydać dwa single w tym samym czasie w październiku 1991 roku: „Des mots qui sonnent” (doszedł do 10 miejsca) i „L’amour existe encore” (doszedł do 16 miejsca). W lutym 1992 wydano kolejny singiel radiowy „Je danse dans ma tête” (doszedł do 3 miejsca), który wygrał nagrodę MuchMusic Award za najlepszy teledysk Adult Contemporary. „Quelqu'un que j'aime, quelqu'un qui m'aime” został wybrany w lipcu 1992 roku na następny singiel i stał się hitem dochodząc do 1 miejsca na liście najczęściej granych utworów w stacjach radiowych. Piątym i ostatnim singlem była piosenka „Un garçon pas comme les autres (Ziggy)”. Album odniósł duży sukces w Kanadzie, gdzie mimo że doszedł jedynie do 57 miejsca na liście najchętniej kupowanych albumów sprzedał się w nakładzie ponad 200,000 kopii za co został certyfikowany podwójną platyną. Dion chante Plamondon otrzymał Juno Award i Felix Award (obie nagrody w kategorii Best Selling Album).
1992-94 we Francji
We Francji album został wydany pod nazwą Des mots qui sonnent i był promowany piosenką „Je danse dans ma tête”, która została wydana jako pierwszy komercyjny singiel w kwietniu 1992. Niestety, zarówno singiel, jak i sam album okazały się fiaskiem. Wszystko zmieniło się kiedy wydano drugi singiel - „Un garçon pas comme les autres (Ziggy)”. Piosenka stała się wielkim przebojem, doszła do 2 miejsca na liście sprzedaży singli i pokryła się złotem za sprzedaż 365,000 kopii. Anglojęzyczna wersja piosenki została użyta jako B-side do singla i pojawiła się na kompilacji Tycoon. Dzięki sukcesowi „Ziggy” Des mots qui sonnent pojawił się we wrześniu 1993 roku na liście najlepiej sprzedających się albumów we Francji. W styczniu 1994 roku Sony Music Entertainment wydała trzeci i ostatni komercyjny singiel we Francji - „L’amour existe encore”, który doszedł do 31 miejsca na liście sprzedaży singli. Des mots qui sonnent doszedł we Francji do 4 miejsca na liście sprzedaży albumów i pokrył się podwójną platyną za sprzedaż 600,000 kopii.
1994 na świecie
W 1994 album został wydany w innych państwach świata lecz nie promowały go żadne single. Jedynie singiel Dion z 1994 Think Twice zawierał jako B-side'y dwie piosenki z Dion chante Plamondon: „L’amour existe encore” i „Le monde est stone”.
Lista utworów
| # | Tytuł | Autorzy | Czas trwania |
|---|---|---|---|
| 1. | „Des mots qui sonnent” | Luc Plamondon, Aldo Nova, Marty Simon | 3:56 |
| 2. | „Le monde est stone” | Luc Plamondon, Michel Berger | 3:40 |
| 3. | „J'ai besoin d'un chum” | Luc Plamondon, François Cousineau | 4:04 |
| 4. | „Le fils de Superman” | Luc Plamondon, Germain Gauthier | 4:35 |
| 5. | „Je danse dans ma tête” | Luc Plamondon, Romano Musumarra | 4:14 |
| 6. | „Le blues du businessman” | Luc Plamondon, Michel Berger | 4:30 |
| 7. | „Piaf chanterait du rock” | Luc Plamondon, Germain Gauthier | 3:23 |
| 8. | „Un garçon pas comme les autres (Ziggy)” | Luc Plamondon, Michel Berger | 2:58 |
| 9. | „Quelqu'un que j'aime, quelqu'un qui m'aime” | Luc Plamondon, Erown | 3:40 |
| 10. | „Les uns contre les autres” | Luc Plamondon, Michel Berger | 3:10 |
| 11. | „Oxygène” | Luc Plamondon, Germain Gauthier | 6:00 |
| 12. | „L’amour existe encore” | Luc Plamondon, Richard Cocciante | 3:50 |
Single
| # | Singiel | Data wydania |
|---|---|---|
| 1. | „Des mots qui sonnent” | 14 października 1991 |
| 2. | „L’amour existe encore” | 14 października 1991 |
| 3. | „Je danse dans ma tête” | 3 lutego 1992 |
| 4. | „Quelqu'un que j'aime, quelqu'un qui m'aime” | 6 lipca 1992 |
| 5. | „Un garçon pas comme les autres (Ziggy)” | 28 czerwca 1993 |
Pozycje, certyfikaty i sprzedaż
| Kraj | Pozycja | Certyfikacja | Sprzedaż |
|---|---|---|---|
| Belgia Wallonia - Albums Chart[1] | 17 | - | - |
| Kanada - Albums Chart[2] | 57 | 2x platinum | 225,000[3] |
| Francja - Albums Chart[4] | 4(3) | 2x platinum | 600,000[5] |
| USA - Billboard 200[6] | - | - | 110,000[7] |
| = | |||
| Świat | - | - | 1,500,000 |
Nagrody
| Rok | Nagroda | Kategoria |
|---|---|---|
| 1992 | Nagrody Juno | Wokalistka Roku |
| 1992 | Félix Awards | Album Roku - Dion chante Plamondon |
| 1992 | Félix Awards | Artysta z Quebec z największym sukcesem w języku innym niż francuski |
| 1992 | MuchMusic Video Awards | Najlepszy Teledysk Adult Contemporary – „Je danse dans ma tête” |
| 1993 | Nagrody Juno | Najlepszy Album Francuskojęzyczny Roku – Dion chante Plamondon |
Przypisy
- ↑ ultratop.be - ULTRATOP BELGIAN CHARTS, www.ultratop.be [dostęp 2017-11-22].
- ↑ CANOE - JAM! Music - SoundScan Charts, jam.canoe.ca [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-20].
- ↑ Gold/Platinum - Music Canada, musiccanada.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
- ↑ Opinion - IFOP, www.ifop.com [dostęp 2018-10-17] (fr.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2008-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-17)].
- ↑ Charts | Billboard, www.billboard.com [dostęp 2017-11-22].
- ↑ RIAA - Gold & Platinum - March 14, 2010
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
