Dishonored

Dishonored
Ilustracja
ProducentArkane Studios[1]
WydawcaBethesda Softworks[1]
ProjektantRicardo Bare
Harvey Smith
Raphaël Colantonio
SilnikUnreal Engine 3 (zmodyfikowany)
Data wydaniaPlayStation 3, Xbox 360
Am.Płn.: 9 października 2012
EU: 12 października 2012
PL: 12 października 2012
Microsoft Windows:
Am.Płn.: 9 października 2012[1]
EU: 12 października 2012[1]
PL: 12 października 2012[1]
Gatunekgra akcji, first-person shooter, skradanka[1]
Tryby grygra jednoosobowa
Wymagania sprzętowe
PlatformaMicrosoft Windows, PlayStation 3, Xbox 360
KontynuacjaDishonored 2 (2016)
 Odbiór gry
Recenzje
PublikacjaOcena
Gry-Online9,5/10[2]
GameSpot9/10[3]
GameSpy4.5/5 gwiazdek[4]
IGN9,2/10[5]
Oceny z agregatorów
AgregatorOcena
Metacritic

X360: 88/100 (z 56 recenzji)[6]

Nagrody
OrganizacjaNagroda
PSX ExtremeGra roku 2012 (redakcja) – miejsce III[7]
„PSX Extreme”Najlepsza przygodówka akcji 2012 (redakcja) – miejsce II[7]
„PSX Extreme”Najlepsza przygodówka akcji 2012 (czytelnicy) – miejsce II[7]
„PSX Extreme”Najlepsza nowa marka 2012 (redakcja) – miejsce I[7]
„PSX Extreme”Najlepsza nowa marka 2012 (czytelnicy) – miejsce I[7]

Dishonoredgra akcji z elementami steampunku i skradanki, ukazana z perspektywy pierwszej osoby. Została stworzona przez firmę Arkane Studios, a wydana przez Bethesdę Softworks. Światowa data premiery to październik 2012 roku na platformy Windows, PlayStation 3 oraz Xbox 360[8].

Fabuła

Gracz wciela się w postać Corva Attano, będącego niegdyś ochroniarzem cesarzowej. Corvo jest nie tylko biegłym szermierzem, łucznikiem i szpiegiem, ale w dodatku posiada nadprzyrodzone moce. Chce zemścić się na lordzie regencie, który uwikłał go w zabójstwo cesarzowej i porwanie jej córki Emily[9].

Ważną rolę w grze odgrywa tajemniczy Odmieniec – wszechwiedząca istota, będąca obiektem zakazanego w Dunwall kultu. Nie stoi on po stronie dobra ani zła, ofiarowuje tylko wybranym przez siebie osobom moce, po czym obserwuje ich wybory. Po ucieczce z więzienia Corvo staje się obiektem zainteresowania Odmieńca, który oferuje mu szansę dokonania zemsty na ludziach, którzy odpowiadają za jego uwięzienie. Nakłada na Corvo swoje znamię, dzięki któremu ten zdobywa magiczne moce. Według głównych projektantów gry, Raphaëla Colantonio i Harveya Smitha, Odmieniec żyje wśród śmiertelników zamieszkujących świat Dishonored.

Rozgrywka

Dishonored to przygodowa gra akcji rozgrywana z perspektywy pierwszej osoby kładąca nacisk na działanie w ukryciu i wykorzystanie broni oraz gadżetów, w której gracz przechodzi przez kolejne poziomy wykonując zadania i eliminując napotkanych przeciwników[10][11][12]. Świat gry składa się kolejnych poziomów, którym poświęcona jest główna misja, którą można wykonać na kilka sposobów, a eksplorując każdy poziom można natknąć się na zadania dodatkowe[11][13]. Pomiędzy kolejnymi poziomami gracz jest przenoszony do pubu Hound Pits, które służy jako centrum operacji. Tam, główny bohater, Corvo, może spotkać sprzymierzone postaci, otrzymać informacje o następnej misji i pobocznych zadaniach oraz wydać zgromadzone środki na nowy ekwipunek i jego ulepszenia[13]. Każdy z poziomów obejmuje inną dzielnicę miasta Dunwall − doki, królewskie posiadłości, dzielnice biedoty i łaźnie[14]. Gracz może zapisać rozgrywkę i postępy w dowolnym momencie poza walką, a w określonych momentach gra tworzy zapisy automatycznie[15][16].

Gra oferuje możliwość pozbycia się każdego przeciwnika (nawet bossa) bez zabijania go. Projektanci Harvey Smith i Raphaël Colantonio opisują środowisko gry jako symulację zamkniętego świata, w którym gracz do wykonania zadania ma do dyspozycji określone zasoby i od niego zależy, jak je wykorzysta[17]. Jeśli w pewnym momencie gracz napotka zbirów nękających niewinnych przechodniów może ich pokonać, jednak przeciwnicy ci istnieli w grze już wcześniej – jeżeli główny bohater wyeliminowałby ich we wcześniejszych misjach, obserwowane przezeń zdarzenie nie miałoby miejsca.

Corvo podczas wykonywania misji może korzystać z miecza, kusz (na bełty zwykłe, wybuchowe oraz usypiające) oraz pistoletów. Wśród nadprzyrodzonych mocy znajdują się umiejętności okresowego zamrażania czasu, tworzenia potężnych podmuchów wiatru, opętywania żywych istot, przyzywania szczurów oraz teleportowania się na krótkie dystanse.

Decyzje bohatera wpływają na rozwój wydarzeń i zakończenie gry. Jeśli gracz stara się wykonywać misje dyskretnie i bez ofiar, okolice Dunwall stają się stopniowo jaśniejsze i przyjemniejsze dla oka. Natomiast jeżeli misje wykonywane są poprzez atak frontalny, który prowadzi do dużej liczby zabójstw, atmosfera miasta staje się coraz ciemniejsza, na ulicach spotykamy coraz więcej szczurów, szerzy się zaraza.

Przypisy

  1. a b c d e f Dishonored (PC) (pol.). Gry-Online. [dostęp 2014-08-23].
  2. Adrian Werner: Thief w morderczym wydaniu – recenzja gry Dishonored (pol.). Gry-Online, 2012-10-13. [dostęp 2012-12-22].
  3. Chris Watters: Dishonored Review (ang.). Gamespot, 2012-10-07. [dostęp 2012-12-22].
  4. Mike Sharkey: Dishonored Review (ang.). GameSpy, 2012-10-07. [dostęp 2012-12-22].
  5. Cam Shea: A breath of fresh air. (ang.). IGN, 2012-10-07. [dostęp 2012-12-22].
  6. Dishonored for Xbox 360 Reviews (ang.). Metacritic. [dostęp 2016-09-09].
  7. a b c d e Roger Żochowski. Debeściaki. „PSX Extreme”. 1/2013, s. 22-25. Warszawa: Advertigo S.A.. ISSN 1429-172X (pol.). 
  8. Znamy datę premiery Dishonored – gra pojawi się w październiku.
  9. Dishonored – pierwsze konkrety i screen z nowej gry twórców Arx Fatalis.
  10. Arkane Studios Reimagines First-Person With Dishonored, Unreal Engine [dostęp 2020-02-19] (ang.).
  11. a b Tracey Lien, 'Dishonored' co-directors talk stealth, missions, and chaos in Reddit AMA thread, Polygon, 26 lipca 2012 [dostęp 2020-02-19] (ang.).
  12. Arthur Gies, Dishonored review: Crime and punishment, Polygon, 8 października 2012 [dostęp 2020-02-19] (ang.).
  13. a b Tom Hoggins, Dishonored review, 8 października 2012, ISSN 0307-1235 [dostęp 2020-02-19] (ang.).
  14. Chris Plante, Dishonored wants to make stealth games cool again, Polygon, 26 kwietnia 2012 [dostęp 2020-02-19] (ang.).
  15. Nonlethal and undetected: 10 essential tips & tricks to mastering Dishonored, VentureBeat, 8 października 2012 [dostęp 2020-02-19] (ang.).
  16. Dishonored review: A whale of a tale | Joystiq, web.archive.org, 9 października 2012 [dostęp 2020-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-09].
  17. Dishonored: An Assassination Sandbox That Doesn't Penalize Sociopaths. digitalplus.net, 2012-07-15. [dostęp 2012-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)]. Cytat: An open-ended game driven more by systemic interaction than by scripted spectacle. In other words, they want to simply provide a suite of tools, and objective, and then let players go at it

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

4.5 stars.svg
Autor: User:Estoy Aquí, Licencja: CC BY 2.5
4.5/5 stars used for ratings on en.wikipedia
Dishonored logo.png
Logo of the video game Dishonored by Arkane Studios