Divina Galica
 Divina Galica w wyścigu historycznym na torze Lime Rock (2009) | |
| Imię i nazwisko | Divina Mary Galica |
|---|---|
| Państwo | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 sierpnia 1944 |
| Wzrost | 172 cm | |||
|---|---|---|---|---|
| Debiut w PŚ | sezon 1967/68 | |||
| Pierwsze punkty w PŚ | 10.01 1968, Grindelwald (6. miejsce - gigant) | |||
| Pierwsze podium w PŚ | 17.01 1968, Bad Gastein | |||
| Dorobek medalowy | ||||
| ||||
| Odznaczenia | ||||
_rib.PNG){kind=small} | ||||
Divina Mary Galica (ur. 13 sierpnia 1944 roku[1] w Bushey Heath w hrabstwie Hertfordshire) – brytyjska narciarka i zawodniczka startująca w wyścigach samochodowych.
Jedna z pięciu kobiet, która startowała w Mistrzostwach Świata Formuły 1. Jej dziadek był Polakiem; ojciec wyemigrował do Anglii po wybuchu II wojny światowej.
Życiorys
Kariera narciarki alpejskiej
Karierę sportową zaczynała w narciarstwie. Reprezentowała Wielką Brytanię na trzech Zimowych Igrzyskach Olimpijskich (Innsbruck 1964, Grenoble 1968 oraz Sapporo 1972). Jej najlepszym wynikiem było siódme miejsce w slalomie gigancie w Sapporo (cztery lata wcześniej była ósma w tej samej konkurencji).
W zawodach Pucharu Świata jej najlepszym wynikiem było trzecie miejsce w zjeździe (dwukrotnie; Chamonix i Bad Gastein 1968).
W uznaniu zasług została odznaczona Kawalerią Orderu Imperium Brytyjskiego (1972).
Kariera kierowcy wyścigowego
W 1974 roku gościnnie wzięła udział w wyścigu samochodowym na torze Oulton Park, co zapoczątkowało nowy rozdział w jej karierze. Wkrótce zaliczyła dalsze występy w kartingu oraz Formule 2.
W 1976 roku startowała w nowo powstałej serii Shellsport F1 (bazującej w Wielkiej Brytanii), gdzie używano starszych modeli samochodów Formuły 1. W klasyfikacji końcowej zajęła wysokie, czwarte miejsce[2].
Dobra postawa w Shellsport zaowocowała zgłoszeniem do Grand Prix Wielkiej Brytanii na torze Brands Hatch, ale za kierownicą samochodu Surtees nie zdołała zakwalifikować się do wyścigu. W tym przypadku została dopiero drugim – i jak do tej pory – ostatnim zawodnikiem, który używał numeru startowego "13" w historii Formuły 1 (pierwszym był Moisés Solana).
W 1977 roku kontynuowała występy w Shellsport F1. Zajęła szóste miejsce w klasyfikacji generalnej; jej najlepszymi wynikami w sezonie było dwukrotnie osiągnięte drugie miejsce (Snetterton, Donington Park)[3].
W 1978 roku po raz kolejny, tym razem w barwach Hesketha, próbowała zakwalifikować się do wyścigów Formuły 1, lecz po nieudanych występach w Argentynie i Brazylii powróciła do Shellsport F1 (przemianowanej na Aurora F1 Series).
W trakcie kolejnych trzech sezonów istnienia tego cyklu jej najlepszym wynikiem było ponownie drugie miejsce (Zandvoort 1978), ale w klasyfikacji generalnej zajęła odpowiednio czternastą i dwukrotnie dwudziestą pozycję.
Oprócz trzech zgłoszeń do eliminacji mistrzostwa świata, wzięła także udział w dwóch wyścigach niezaliczanych do punktacji (Race Of Champions 1977, gdzie zajęła dwunaste miejsce i BRDC International Trophy 1978, którego nie ukończyła z powodu wypadku).
Dalsza kariera
Po upadku Aurora F1 Series w 1980 roku startowała w wyścigach samochodów sportowych. Po zakończeniu kariery została instruktorem w szkole dla młodych kierowców Skipa Barbera. W 2005 roku objęła funkcję dyrektora w firmie iRacing, zajmującej się symulatorami wyścigowymi.
Na początku lat 90. XX wieku wróciła do narciarstwa. Na ZIO w Albertville startowała w pokazowej konkurencji narciarstwa szybkościowego. W 1994 roku ustanowiła rekord prędkości w kategorii kobiet (200,699 km/h), co do dnia dzisiejszego pozostaje siódmym najlepszym wynikiem w historii.
Osiągnięcia w narciarstwie alpejskim
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DSQ1 | 1 lutego | 1964 |  Innsbruck | Slalom | 1:29,86 | - |  Christine Goitschel |
| 23. | 3 lutego | 1964 | Innsbruck | Gigant | 1:52,24 | +8,55 | Marielle Goitschel |
| 30. | 6 lutego | 1964 | Innsbruck | Zjazd | 1:55,39 | +8,71 | Christl Haas |
| 32. | 10 lutego | 1968 | Grenoble | Zjazd | 1:40,87 | +8,52 | Olga Pall |
| DNF1 | 13 lutego | 1968 | Grenoble | Slalom | 1:25,86 | - | Marielle Goitschel |
| 8. | 15 lutego | 1968 | Grenoble | Gigant | 1:51,97 | +4,61 |  Nancy Greene |
| 26. | 5 lutego | 1972 |  Sapporo | Zjazd | 1:36,68 | +4,90 |  Marie-Theres Nadig |
| 7. | 8 lutego | 1972 | Sapporo | Gigant | 1:29,90 | +2,82 | Marie-Theres Nadig |
| 15. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Slalom | 1:31,24 | +9,26 |  Barbara Cochran |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DSQ1 | 1 lutego | 1964 | Innsbruck | Slalom | 1:29,86 | - | Christine Goitschel |
| 23. | 3 lutego | 1964 | Innsbruck | Gigant | 1:52,24 | +8,55 | Marielle Goitschel |
| 30. | 6 lutego | 1964 | Innsbruck | Zjazd | 1:55,39 | +8,71 | Christl Haas |
| 22.[4] | 5 sierpnia | 1966 |  Portillo | Slalom | 1:30,48 | +7,76 | Annie Famose |
| 22.[5] | 11 sierpnia | 1966 | Portillo | Gigant | 1:22,64 | +8,69 | Marielle Goitschel |
| 24.[6] | 14 sierpnia | 1966 | Portillo | Zjazd | 1:33,42 | +8,43 | Marielle Goitschel |
| 10.[7] | 14 sierpnia | 1966 | Portillo | Kombinacja | 8,76 pkt | +154,87 pkt | Marielle Goitschel |
| 32. | 10 lutego | 1968 | Grenoble | Zjazd | 1:40,87 | +8,52 | Olga Pall |
| DNF1 | 13 lutego | 1968 | Grenoble | Slalom | 1:25,86 | - | Marielle Goitschel |
| 8. | 15 lutego | 1968 | Grenoble | Gigant | 1:51,97 | +4,61 | Nancy Greene |
| DNF[8] | 11 lutego | 1970 |  Val Gardena | Zjazd | 1:58,34 | - | Annerösli Zryd |
| 16.[9] | 13 lutego | 1970 | Val Gardena | Slalom | 1:40,44 | +9,22 | Ingrid Lafforgue |
| 10. | 14 lutego | 1970 | Val Gardena | Gigant | 1:20,46 | +1,46 | Betsy Clifford |
| 26. | 5 lutego | 1972 | Sapporo | Zjazd | 1:36,68 | +4,90 | Marie-Theres Nadig |
| 7. | 8 lutego | 1972 | Sapporo | Gigant | 1:29,90 | +2,82 | Marie-Theres Nadig |
| 15. | 11 lutego | 1972 | Sapporo | Slalom | 1:31,24 | +9,26 | Barbara Cochran |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1967/1968: 11.
- sezon 1968/1969: 29.
- sezon 1969/1970: 28.
- sezon 1970/1971: 23.
Miejsca na podium
Bad Gastein – 17 stycznia 1968 (zjazd) – 3. miejsce
Chamonix – 23 lutego 1968 (zjazd) – 3. miejsce
Przypisy
- ↑ Niektóre źródła podają jako rok urodzenia 1946.
- ↑ 1976 Shellsport International Series. silhouet.com. [dostęp 2009-09-27]. (ang.).
- ↑ 1977 Shellsport International Series. silhouet.com. [dostęp 2009-09-27]. (ang.).
- ↑ 05.08.1966. Portillo Slalom, women (ang.)
- ↑ 11.08.1966. Portillo Giant Slalom, women (ang.)
- ↑ 08.08.1966. Portillo Downhill, women (ang.)
- ↑ Skiing, październik 1966, Portillo Diary, str. 34 (ang.)
- ↑ 11.02.1970. Val Gardena Downhill, women (ang.)
- ↑ 13.02.1970. St.Ulrich Slalom, women (ang.)
Linki zewnętrzne
- Forix.com – Divina Galica (ang.)
- Research Racing.de – Divina Galica (ang. • niem.)
- Profil na stronie oficjalnej Międzynarodowej Federacji Narciarstwa (ang.)
- Profil na stronie Ski Database (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Autor: Mike Powell from United States, Licencja: CC BY-SA 2.0
Divina Galica driving an ex-Carlos Reutemann Brabham BT37 in a Historic Grand Prix at Lime Rock Park in 2009.