Dizzy Gillespie
Dizzy Gillespie (1955) fot. Carl Van Vechten | |
Imię i nazwisko | John Birks Gillespie |
---|---|
Pseudonim | Dizzy, Diz |
Data i miejsce urodzenia | 21 października 1917 |
Data i miejsce śmierci | 6 stycznia 1993 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Wydawnictwo | |
Powiązania | Charlie Parker, Earl Hines, |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Dizzy Gillespie, właśc. John Birks Gillespie (ur. 21 października 1917 w Cheraw, Karolina Południowa, zm. 6 stycznia 1993 w Englewood, New Jersey)[1] – amerykański trębacz, kompozytor i wokalista jazzowy, współtwórca stylu bebop. Laureat NEA Jazz Masters Award[2] 1982.
Życiorys
Pochodził z licznej rodziny. W wieku dwunastu lat zaczął grać na puzonie, ale mniej więcej po roku przerzucił się na trąbkę. Uczył się sam i mimo że zdobył stypendium muzyczne, wiedzę o muzyce wolał zdobywać na estradzie. W 1935 porzucił uniwersytet i wyjechał do Filadelfii, gdzie występował w miejscowych grupach.
Razem z Charliem Parkerem stworzył bebop – jeden z nurtów jazzu. Zaczynał w orkiestrze Teddy'ego Hilla. Stamtąd trafił do zespołu Earla Hinesa, gdzie po raz pierwszy spotkał Parkera. Następnie trafił do bopowego big-bandu Billy’ego Eckstine’a. Wkrótce założył swój własny big-band.
Na szeroką skalę wprowadził do jazzu elementy muzyki kubańskiej. W 1965 i 1971 wystąpił w Polsce. Dizzy Gillespie wywarł ogromny wpływ na wielu muzyków jazzowych, nie tylko trębaczy, m.in. Milesa Davisa, Maxa Roacha, Arturo Sandovala.
Wybrana dyskografia
- The Harlem Jazz Scene (1941)
- Shaw ‘Nuff (1945)
- Live at the Spotlite (1946)
- Dizzy Gillespie Live at the Downbeat Club (1947)
- Paris 1948 (1948)
- Dee Gee Days (1952)
- Pleyel Concert 1953 (1953)
- Tour De Force (1955)
- Live in Hi-Fi From Birdland (1956)
- At Newport (1958)
- An Electrifying Evening (1961)
- Dizzy on the French Riviera (1962)
- Dizzy Gillespie and the Double Six of Paris (1964)
- Swing Low, Sweet Cadillac (1967)
- Cornucopia (1969)
- The Bop Session (1975)
- Free Ride (1977)
- Alternate Blues (1980)
- To a Finland Station (1983)
- The Winter in Lisbon (1990)
- To Diz With Love (1992)
- Blues Poeple (1993)
- Strangers in Paradise (1994)
- Bird Songs: The Final Recordings (1997)
Przypisy
- ↑ Raymond Horricks: Dizzy Gillespie and the be-bop revolution. Spellmount, 1984, s. 25. ISBN 978-0-946771-10-3.
- ↑ NEA Jazz Masters – John Birks „Dizzy” Gillespie [dostęp 2014-07-06] .
Bibliografia
- Dizzy Gillespie w bazie AllMusic (ang.)
- Peter Watrous , Dizzy Gillespie, Who Sounded Some of Modern Jazz's Earliest Notes, Dies at 75, nytimes.com, 7 stycznia 1993 [dostęp 2014-01-13] (ang.).
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000 0001 0918 1520
- VIAF: 77110276
- ULAN: 500330863
- LCCN: n50033872
- GND: 118694960
- NDL: 00620733
- LIBRIS: hftwxs7109zlrpj
- BnF: 138944733
- SUDOC: 026891441
- SBN: RAVV105273
- NLA: 35124840
- NKC: ola2002157383
- BNE: XX1469231
- NTA: 072062746
- BIBSYS: 90315001
- CiNii: DA11242497
- Open Library: OL1238547A
- PLWABN: 9810640029305606
- NUKAT: n2006099034
- J9U: 987007332526005171
- PTBNP: 1300019
- LNB: 000068255
- NSK: 000068664
- CONOR: 30508899
- BLBNB: 001144349
- LIH: LNB:KRp;=Bj
- WorldCat: lccn-n50033872