Dmitrij Dochturow
| ||
Portret pędzla George’a Dawe’a (1823-25) | ||
generał piechoty | ||
Data i miejsce urodzenia | 26 października 1756 Krutoje | |
Data i miejsce śmierci | 26 listopada 1816 Moskwa | |
Przebieg służby | ||
Lata służby | 1781–1816 | |
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego | |
Jednostki | Lejb-Gwardyjski Semenowski Pułk | |
Główne wojny i bitwy | Wojna rosyjsko-szwedzka (1788-1790), III koalicja antyfrancuska, IV koalicja antyfrancuska, Inwazja na Rosję (1812), VI koalicja antyfrancuska, 100 dni Napoleona | |
Odznaczenia | ||
Dmitrij Sergiejewicz Dochturow (ros. Дмитрий Сергеевич Дохтуров; ur. 15 października?/ 26 października 1756 we wsi Krutoje, gubernia tulska, zm. 14 listopada?/ 26 listopada 1816 w Moskwie) – generał carskiej armii rosyjskiej, uczestnik wojen napoleońskich.
Od 1781 porucznik, od 1784 kapitan-porucznik, od 1788 kapitan. Brał udział w wojnie ze Szwecją 1788-1790, dwukrotnie ranny. Od 1795 pułkownik, od 1797 generał-major. Był jednym z rosyjskich dowódców lewego skrzydła podczas bitwy pod Austerlitz. Brał również udział w bitwach pod Gołymiem, Eylau i pod Frydlandem. W 1810 został generałem piechoty. W bitwie pod Borodino (1812) dowodził rosyjskim Centrum, a po śmierci Piotra Bagrationa objął dowództwo nad lewym skrzydłem sił rosyjskich.
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
Baretka Orderu św. Anny.
Baretka Orderu św. Jerzego
Baretka:Order Czerwonego Orła
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Order Świętego Aleksandra Newskiego