Dmitrij Kabalewski
Imię i nazwisko | Dmitrij Borisowicz Kabalewski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | 14 lutego 1987 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Dmitrij Borisowicz Kabalewski (ros. Дмитрий Борисович Кабалевский; ur. 17 grudnia?/ 30 grudnia 1904 w Sankt-Petersburgu, zm. 14 lutego 1987 w Moskwie) – rosyjski pianista i kompozytor.
Życiorys
Studia muzyczne rozpoczął w 1918 roku w moskiewskiej Szkole Muzycznej im. Skriabina. Kompozycji uczył się u S. Wasilenki i G. Catoire’a. Później wstąpił do Konserwatorium Moskiewskiego, gdzie był uczniem Nikołaja Miaskowskiego (kompozycja) i Aleksandra Goldenweisera (fortepian). Wkrótce po ukończeniu konserwatorium rozpoczął pracę pedagogiczną (jako profesor kompozycji w konserwatorium moskiewskim).
Kabalewski należy – obok Prokofjewa, Szostakowicza i Chaczaturiana – do najpopularniejszych kompozytorów radzieckich. Niekiedy bliski ich muzyce, w istocie pozostaje jednak indywidualny w swym specyficznym, groteskowym humorze, w żywości pulsu rytmicznego, prostocie i klarowności faktury, a zarazem plastyczności tematów melodycznych, w osobliwej dysonansowości. Kabalewski jest w swoich kompozycjach bardzo oszczędny, posługuje się fakturą przejrzystą i prostą tematyką. Ważny dział jego twórczości stanowią drobne utwory fortepianowe przeznaczone dla dzieci, niezmiernie popularne, należące do stałego repertuaru adeptów sztuki pianistycznej. Reprezentant stylu neoklasycznego, nawiązującego do twórczości Prokofjewa i Rachmaninowa. Pisał symfonie, poematy symfoniczne, opery, utwory kameralne i fortepianowe, ale największą popularnością cieszą się jego koncerty: fortepianowe, wiolonczelowe i skrzypcowy.
Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[1].
Wybrana muzyka filmowa
- 1935: Aerograd
- 1941: Antoni Iwanowicz gniewa się
- 1949: Życie dla nauki
- 1950: Musorgski
Odznaczenia i nagrody
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (27 grudnia 1974)
- Order Lenina (czterokrotnie - 29 grudnia 1964, 1971, 27 grudnia 1974 i 29 grudnia 1984)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (14 października 1966)
- Order Znak Honoru (1 czerwca 1940)
- Nagroda Leninowska (1972)
- Nagroda Stalinowska (trzykrotnie - 1946, 1949 i 1951)
- Nagroda Państwowa ZSRR (1980)
- Nagroda Leninowskiego Komsomołu (1984)
I medale.
Przypisy
Bibliografia
- Dmitry Kabalevsky, allmusic.com [dostęp 2013-05-13] (ang.).
- http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=11251 (ros.)
- ISNI: 0000 0001 2032 1176
- VIAF: 103990744
- LCCN: n50043095
- GND: 11945002X
- NDL: 00445013
- BnF: 138958080
- SUDOC: 073913073
- SBN: SBLV015749
- NKC: jn20000603268
- BNE: XX974366
- NTA: 070748055
- BIBSYS: 90199239
- Open Library: OL367750A
- PLWABN: 9810540353705606
- NUKAT: n97066312
- J9U: 987007263485305171
- PTBNP: 672464
- CANTIC: a10479223
- LNB: 000038958
- BNA: 000031591
- CONOR: 46441571
- ΕΒΕ: 98985
- KRNLK: KAC2018N8294
- WorldCat: lccn-n50043095
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour. The Soviet Union (USSR).
Boris Klavdievich Kabalevsky and his son Dmitri and daughter Elena. St. Petersburg, 1909.