Dmitrij Tursunow

Dmitrij Tursunow

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1982 Moskwa
Wzrost	185 cm
Masa ciała	82 kg
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	2017
Trener	Witalij Gorin
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	20 (2 października 2006)
Australian Open	3R (2007)
Roland Garros	3R (2006, 2008, 2014)
Wimbledon	4R (2005, 2006)
US Open	3R (2003, 2006, 2008, 2013)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	36 (16 czerwca 2008)
Australian Open	2R (2009, 2014)
Roland Garros	SF (2008)
Wimbledon	2R (2007, 2008, 2011, 2014)
US Open	3R (2008)

Dmitrij Igorowicz Tursunow, ros. Дмитрий Игоревич Турсунов (ur. 12 grudnia 1982 w Moskwie) − rosyjski tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Karierę tenisową Tursunow rozpoczął w roku 2000, a ostatni turniej zagrał w październiku 2017 w Stockton (impreza rangi ATP Challenger Tour). W 2001 wygrał j pierwsze zawody kategorii ATP Challenger Tour i debiutował w cyklu ATP World Tour, dochodząc w Memphis do ćwierćfinału (pokonał m.in. Grega Rusedskiego i George'a Bastla, przegrał z późniejszym triumfatorem Markiem Philippoussisem).

W 2003 roku Rosjanin debiutował w turniejach wielkoszlemowych, osiągając III rundę US Open, m.in. po pięciosetowym zwycięstwie nad byłym liderem rankingu światowego Gustavo Kuertenem. Kolejne sukcesy w cyklu ATP Challenger Tour (wygrane w Mandeville i San Antonio) dały mu na koniec 2003 roku miejsce w pierwszej setce na świecie.

W 2004 roku Rosjanin po raz pierwszy osiągnął finał rozgrywek ATP World Tour, podczas rywalizacji deblowej w Waszyngtonie. Wspólnie z Travisem Parrottem przegrał finałowy pojedynek z południowoafrykańską parą, Chrisem Haggardem oraz Robbiem Koenigiem.

Jesienią 2005 roku Tursunow zadebiutował w reprezentacji Rosji w półfinale Pucharu Davisa przeciwko Chorwacji. Swój singlowy pojedynek wygrał nad Ivo Karloviciem, lecz w deblu przegrał razem z Igorem Andriejewem z duetem Mario Ančić-Ivan Ljubičić. Ostatecznie Chorwaci awansowali do finału wygrywając rywalizację 3:2. W tym samym okresie Tursunow awansował do finału gry podwójnej w Pekinie. Partnerem deblowym Rosjanina był Michaił Jużny, lecz w rundzie finałowej przegrał z Justinem Gimelstobem i Nathanem Healeyem.

W połowie czerwca 2006 roku Tursunow uzyskał finał debla w Nottingham, turnieju rozgrywanym na nawierzchni trawiastej. Będąc w parze z Igorem Kunicynem uległ jednak w finale Jonatanowi Erlichowi i Andy'emu Ramowi. Miesiąc później Rosjanin po raz pierwszy osiągnął finał singla, podczas rozgrywek w Los Angeles (porażka z Tommym Haasem), a pod koniec września wygrał turniej w Mumbaju, eliminując po drodze m.in. Tommy'ego Robredo, a w finale Tomáša Berdycha. W tym samym roku zdobył również z drużyną Puchar Davisa. Zespół rosyjski wyeliminował odpowiednio Holandię, Francję, USA, a w finale Argentynę. Tursunow odniósł kilka znaczących zwycięstw, m.in. w półfinale przeciwko USA w pojedynku z Andym Roddickiem (wynik meczu 6:3, 6:4, 5:7, 3:6, 17:15 dla Tursunowa).

Na początku sezonu 2007 razem z Nadieżdią Pietrową zdobył Puchar Hopmana. W finale Rosjanie wygrali nad Hiszpanią 2:0, a Tursunow pokonał w swoim meczu Tommy'ego Robredo. Pod koniec lipca Rosjanin wygrał swój drugi turniej singlowy rangi ATP World Tour, na kortach w Indianapolis, zwyciężając w finale Kanadyjczyka Franka Dancevica. We wrześniu odniósł kolejny triumf, w Bangkoku, po wygranej w decydującym meczu nad Benjaminem Beckerem. W październiku wygrał zawody deblowe w Moskwie, razem z Maratem Safinem.

Sezon 2008 Tursunow rozpoczął od zwycięstwa w Sydney, eliminując po drodze m.in. Richarda Gasqueta, a w finale Chrisa Guccione'a. W lutym, wspólnie z Tomášem Berdychem zdobył deblowy tytuł w Rotterdamie. W lipcu dotarł do finału gry pojedynczej w Indianapolis, po wyeliminowaniu m.in. Jamesa Blake'a. W finale nie sprostał Gilles'owi Simonowi. Na przełomie września i października Rosjanin wygrał turniej w Metzu, gdzie w finale pokonał Paula-Henriego Mathieu.

Rok 2009 Tursunow zakończył z jednym singlowym zwycięstwem, w Eastbourne, pokonując w finale Franka Dancevica. Ponadto Rosjanin wygrał również dwa deblowe turnieje, w lutym z Rikiem de Voestem w Dubaju oraz w lipcu z Ernestsem Gulbisem w Indianapolis.

W roku 2010 Rosjanin osiągnął dwa finały gry podwójnej. Najpierw w Tokio, gdzie wspólnie z Andreasem Seppim przegrał w finale z Erikiem Butoracem i Jeanem-Julienem Rojerem, a potem w Moskwie, pokonując w finale Janko Tipsarevicia oraz Viktora Troickiego. Partnerem deblowym Tursunowa był wówczas Igor Kunicyn.

Po blisko dwóch latach, w połowie czerwca 2011 roku Tursunow wygrał rozgrywki singlowe, podczas rywalizacji w 's-Hertogenbosch, na nawierzchni trawiastej. Spotkanie finałowe zakończyło się zwycięstwem Rosjanina nad Ivanem Dodigiem.

Pierwszy finał do jakiego Tursunow dotarł w 2012 roku miał miejsce w 's-Hertogenbosch w ramach rozgrywek gry podwójnej. Razem z Juanem Sebastiánem Cabalem został pokonany przez Roberta Lindstedta i Horię Tecău.

W 2013 roku pierwszy finał z udziałem Rosjanina miał miejsce w maju, w Monachium w grze podwójnej. Partnerem Tursunowa był Jarkko Nieminen, a w finale pokonali 6:1, 6:4 Erica Butoraca i Markosa Pagdatisa.

Pod koniec października 2015 roku Tursunow został mistrzem gry podwójnej w Moskwie razem z Andriejem Rublowem. Decydujący mecz Rosjanie wygrali z deblem Radu Albot–František Čermák.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów Tursunow był na początku października 2006 roku na 20. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w połowie czerwca 2008 roku zajmował 36. pozycję. Stosunkowo często musi rezygnować ze startów turniejowych ze względu na kontuzje.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (7–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	30 lipca 2006	Los Angeles	Twarda	Tommy Haas	6:4, 5:7, 3:6
Zwycięzca	1.	1 października 2006	Mumbaj	Twarda	Tomáš Berdych	6:3, 3:6, 7:6(5)
Zwycięzca	2.	29 lipca 2007	Indianapolis	Twarda	Frank Dancevic	6:4, 7:5
Zwycięzca	3.	30 września 2007	Bangkok	Twarda (hala)	Benjamin Becker	6:2, 6:1
Zwycięzca	4.	12 stycznia 2008	Sydney	Twarda	Chris Guccione	7:6(3), 7:6(4)
Finalista	2.	20 lipca 2008	Indianapolis	Twarda	Gilles Simon	4:6, 4:6
Zwycięzca	5.	5 października 2008	Metz	Twarda (hala)	Paul-Henri Mathieu	7:6(6), 1:6, 6:4
Zwycięzca	6.	20 czerwca 2009	Eastbourne	Trawiasta	Frank Dancevic	6:3, 7:6(5)
Zwycięzca	7.	19 czerwca 2011	's-Hertogenbosch	Trawiasta	Ivan Dodig	6:3, 6:2

Gra podwójna (7–5)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	22 sierpnia 2004	Waszyngton	Twarda	Travis Parrott	Chris Haggard Robbie Koenig	6:7(3), 1:6
Finalista	2.	18 września 2005	Pekin	Twarda	Michaił Jużny	Justin Gimelstob Nathan Healey	6:4, 3:6, 2:6
Finalista	3.	25 czerwca 2006	Nottingham	Trawiasta	Igor Kunicyn	Jonatan Erlich Andy Ram	3:6, 2:6
Zwycięzca	1.	14 października 2007	Moskwa	Twarda (hala)	Marat Safin	Tomáš Cibulec Lovro Zovko	6:4, 6:2
Zwycięzca	2.	24 lutego 2008	Rotterdam	Twarda (hala)	Tomáš Berdych	Philipp Kohlschreiber Michaił Jużny	7:5, 3:6, 10–7
Zwycięzca	3.	1 marca 2009	Dubaj	Twarda	Rik de Voest	Martin Damm Robert Lindstedt	4:6, 6:3, 10–5
Zwycięzca	4.	25 lipca 2009	Indianapolis	Twarda	Ernests Gulbis	Ashley Fisher Jordan Kerr	6:4, 3:6, 11–9
Finalista	4.	10 października 2010	Tokio	Twarda	Andreas Seppi	Eric Butorac Jean-Julien Rojer	3:6, 2:6
Zwycięzca	5.	24 października 2010	Moskwa	Twarda (hala)	Igor Kunicyn	Janko Tipsarević Viktor Troicki	7:6(8), 6:3
Finalista	5.	23 czerwca 2012	's-Hertogenbosch	Trawiasta	Juan Sebastián Cabal	Robert Lindstedt Horia Tecău	3:6, 6:7(1)
Zwycięzca	6.	5 maja 2013	Monachium	Ceglana	Jarkko Nieminen	Markos Pagdatis Eric Butorac	6:1, 6:4
Zwycięzca	7.	25 października 2015	Moskwa	Twarda (hala)	Andriej Rublow	Radu Albot František Čermák	2:6, 6:1, 10–6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 30 sierpnia 2013].
• Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 30 sierpnia 2013].
• Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 30 sierpnia 2013].