Dmitrij Wołkogonow
![]() Grób Dmitrija Wołkogonowa na Cmentarzu Kuncewskim | |
Data i miejsce urodzenia | 22 marca 1928 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 grudnia 1995 |
Zawód, zajęcie | profesor, filozof, historyk, polityk, wojskowy |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Dmitrij Antonowicz Wołkogonow, ros. Дмитрий Антонович Волкогонов (ur. 22 marca 1928 w Czycie, zm. 6 grudnia 1995 w Moskwie) – generał pułkownik Armii Radzieckiej, profesor, filozof i historyk. Członek WKP(b)/KPZR od 1951 do 1991; zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego Armii Radzieckiej i Marynarki Wojennej[1].
Życiorys
W 1945 roku wstąpił do Armii Czerwonej, a w roku 1961 do Akademii Wojskowej im. Lenina w Moskwie. W 1971 roku przeniesiony został do Głównego Zarządu Politycznego, uzyskując stopień generała-pułkownika. W 1985 roku zmuszony był opuścić Główny Zarząd Polityczny, ponieważ przełożony uznał jego poglądy za „nie do przyjęcia”. Tego samego roku został delegatem do Rady Najwyższej Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). W 1988 zmuszony do dymisji, został przeniesiony na stanowisko Szefa Wojskowego Instytutu Historii Związku Radzieckiego; po trzech latach zwolniony z tej funkcji za „oczernianie władzy sowieckiej”. Pełnił wysokie funkcje państwowe, w tej liczbie był członkiem Prezydenckiej Rady Konsultacyjnej, członkiem Wysokiej Komisji Spraw Wojskowych, rady ds. odznaczeń wojskowych, przedstawiciel w prezydenckiej komisji ds. jeńców wojennych, internowanych i zaginionych bez wieści. Sprawował tę funkcję do czerwca 1991 roku, kiedy to wydaną przez niego nową historię II wojny światowej oceniono jako „antyradziecką". W następstwie nieudanego przewrotu z sierpnia 1991 roku został doradcą prezydenta Jelcyna do spraw obrony.
W 1993 został delegatem ludowym do Dumy Państwowej z frakcji „Wybór Rosji”. Gen. prof. Dmitrij Wołkogonow był przewodniczącym Komisji Rady Najwyższej Federacji Rosyjskiej ds. przekazania archiwów KPZR i KGB.
Korzystając z niedostępnych dla innych materiałów źródłowych, napisał słynną trylogię Wodzowie (Lenin, Stalin, Trocki) i szereg innych książek oraz publikacji.
Przypisy
- ↑ Mariusz Żurawski, Literatura czerwonego dworu. Bellona 2015, s.280.
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000 0000 8416 1004
- VIAF: 120635153
- LCCN: n78065823
- GND: 119473194
- NDL: 00476679
- SELIBR: 100172, 100173
- BnF: 121895809
- SUDOC: 030492165
- NLA: 35747239
- NKC: jn19990210802
- BNE: XX1082522
- NTA: 073151920
- BIBSYS: 90354598
- CiNii: DA03826958
- Open Library: OL6458098A
- PLWABN: 9810579515705606
- NUKAT: n96032088
- J9U: 987007269550505171
- PTBNP: 1323611
- LNB: 000069878
- NSK: 000006356
- CONOR: 45188195
- ΕΒΕ: 81804
- KRNLK: KAC2018N0347
- LIH: LNB:V*372047;=BJ
- WorldCat: lccn-n78065823
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Badge of Honour. The Soviet Union (USSR).
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Autor: A.Savin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grave of Dmitri Volkogonov in Moscow.
Baretka Orderu Flagi Narodowej III klasy
Ribbon bar of Order of Merit Before the Fatherland 3st
Планка ордена Народной Республики Болгария "9 сентября 1944" 3 класса