Dmytro Tabacznyk
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1963 |
|---|---|
| Minister oświaty i nauki Ukrainy | |
| Okres | od 11 marca 2010 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Dmytro Wołodymyrowycz Tabacznyk, ukr. Дмитро Володимирович Табачник (ur. 26 listopada 1963 w Kijowie) – ukraiński polityk i historyk, profesor, deputowany, wicepremier oraz minister.
Życiorys
Z wykształcenia historyk. Absolwent Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki (1986) oraz studiów podyplomowych w instytucie historii Akademii Nauk Ukraińskiej SRR. W 1991 złożył dysertację kandydacką, w 1995 doktoryzował się, a w 1997 został profesorem[1]. Początkowo pracował w jednym z archiwów, później związany zawodowo z Narodową Akademią Nauk Ukrainy[1]. Autor i współautor licznych prac naukowych[1].
W latach 1990–1994 zasiadał w radzie miejskiej Kijowa. Na początku lat 90. pracował w sekretariacie ukraińskiego parlamentu, później kierował służbą prasową rządu, był też pierwszym zastępcą przewodniczącego państwowego komitetu do spraw prasy i wydawnictw. W 1994 kierował kampanią prezydencką Łeonida Kuczmy, był następnie szefem Administracji Prezydenta Ukrainy (do 1996). Pełnił później funkcję doradcy prezydenta[1]. W latach 1999–2005 był jednym z liderów oligarchicznej, kontrolowanej przez Wiktora Pinczuka partii Trudowa Ukrajina, która uległa całkowitej marginalizacji po pomarańczowej rewolucji. Od 2006 należał do liderów Partii Regionów. Publicznie prezentuje poglądy prorosyjskie i antyzachodnie.
W 1998 i 2002 uzyskiwał mandat deputowanego do Rady Najwyższej. Od listopada 2002 do lutego 2005 pełnił funkcję wicepremiera w pierwszym rządzie Wiktora Janukowycza. Ponownie zajmował to stanowisko od sierpnia 2006 do grudnia 2007 w drugim gabinecie tego premiera. W 2007 i 2012 po raz kolejny był wybierany do parlamentu. W 2006 został wybrany deputowanym do Rady Najwyższej Republiki Autonomicznej Krymu. 11 marca 2010 po raz kolejny wszedł w skład rządu jako minister edukacji i nauki w gabinecie Mykoły Azarowa. W drugim rządzie tego premiera 24 grudnia 2012 został dodatkowo ministrem młodzieży i sportu, sprawował ten urząd do 23 lutego 2014.
Odznaczenia
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej[2]
- Krzyż Wielki Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina[3]
Przypisy
- ↑ a b c d Табачник Дмитро Володимирович, nbuv.gov.ua [zarchiwizowane 2013-01-16] (ukr.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 28 października 1996 [dostęp 2022-09-11] (wł.).
- ↑ President of the Republic of Lithuania. State Decorations, president.lt [zarchiwizowane 2012-02-28] (ang.).
Bibliografia
- Табачник Дмитро Володимирович, nbuv.gov.ua [zarchiwizowane 2013-01-16] (ukr.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
|
Media użyte na tej stronie
(c) Government of Ukraine, CC BY 4.0
Official portrait of Viktor Yanukovych, the 4th president of Ukraine
Lesser Coat of Arms of Ukraine, the so called Tryzub. A stylised trident symbol in gold on a background shield of blue.
Dmytro Tabachnyk