Dni błagalne
Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Poświęcenie pól (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Dni błagalne (łac. dies rogationum), dni krzyżowe[1][2] – sięgają początkami starożytności chrześcijańskiej. Należą do nich litania maior – przypadająca 25 kwietnia, oraz litaniae minores, zajmujące trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego, w ciągu których w ramach własnych obchodów liturgicznych (procesja błagalna, nabożeństwo, Msza przebłagalna) wierni modlą się w różnych intencjach. W te dni udawano się na pola procesyjne ze śpiewem litanii do świętych dla uproszenia u Boga dobrych urodzajów.
Zobacz też
- poświęcenie pól
Przypisy
- ↑ Dni Krzyżowe – E-ncyklopedia, Historia Kościoła na Śląsku, silesia.edu.pl [dostęp 2021-05-10] .
- ↑ Zdzisław Kupisiński , Dni krzyżowe w polskiej religijności ludowej, „Roczniki Teologiczne”, 64 (9), 2017, s. 123–135, DOI: 10.18290/rt.2017.64.9-10 [dostęp 2021-05-10] .
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
(c) Ray Trevena, CC BY-SA 2.0
The Ancient Custom of Blessing the Fields on Rogation Sunday at Hever, Kent Taken February 1967