Dni błagalne

(c) Ray Trevena, CC BY-SA 2.0
Ceremonia święcenia pól w miejscowości Hever, Kent.

Dni błagalne (łac. dies rogationum), dni krzyżowe[1][2] – sięgają początkami starożytności chrześcijańskiej. Należą do nich litania maior – przypadająca 25 kwietnia, oraz litaniae minores, zajmujące trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego, w ciągu których w ramach własnych obchodów liturgicznych (procesja błagalna, nabożeństwo, Msza przebłagalna) wierni modlą się w różnych intencjach. W te dni udawano się na pola procesyjne ze śpiewem litanii do świętych dla uproszenia u Boga dobrych urodzajów.

Zobacz też

  • poświęcenie pól

Przypisy

  1. Dni Krzyżowe – E-ncyklopedia, Historia Kościoła na Śląsku, silesia.edu.pl [dostęp 2021-05-10].
  2. Zdzisław Kupisiński, Dni krzyżowe w polskiej religijności ludowej, „Roczniki Teologiczne”, 64 (9), 2017, s. 123–135, DOI10.18290/rt.2017.64.9-10 [dostęp 2021-05-10].

Bibliografia

  • B. Nadolski, Liturgika t. 4 - Eucharystia, wyd. Pallotinum
  • Rupert Berger, Mały słownik liturgiczny, Juliusz Zychowicz (tłum.), Michał Tschuschke (red.), Poznań: „W Drodze”, 1990, ISBN 83-7033-080-0, OCLC 830055251.

Media użyte na tej stronie

The Ancient Custom of Blessing the Fields on Rogation Sunday at Hever, Kent - geograph.org.uk - 556094.jpg
(c) Ray Trevena, CC BY-SA 2.0
The Ancient Custom of Blessing the Fields on Rogation Sunday at Hever, Kent Taken February 1967