Do Rzeczy
Logo „Do Rzeczy” | |
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Wydawca | Orle Pióro |
Tematyka | polityczno-społeczna |
Pierwszy numer | 25 stycznia 2013 |
Redaktor naczelny | |
Średnia sprzedaż | (II kw. 2022) 29 830[1] |
Format | 205x279 mm |
Liczba stron | 100–115 |
ISSN | |
Strona internetowa |
Do Rzeczy – polski konserwatywno-liberalny[2] tygodnik opinii wydawany od 2013 w Warszawie. Od początku istnienia redaktorem naczelnym tygodnika jest Paweł Lisicki, a zastępcami są Piotr Gabryel i Piotr Zychowicz. Wydawcą tygodnika jest spółka z o.o. Orle Pióro, której inwestorem strategicznym jest PMPG Polskie Media.
Od stycznia 2020 roku pismo było rozprowadzane w wersji drukowanej w tygodniowym nakładzie wynoszącym ok. 69 tys. egzemplarzy. W marcu 2020 władze spółki PMPG Polskie Media, wydawcy „Do Rzeczy” zadecydowały o zmniejszeniu nakładu do ok. 59 tys. Miało to związek z trudną sytuacją w gospodarce spowodowaną rozprzestrzenianiem się koronawirusa oraz od dłuższego czasu spadającą liczbą czytelników papierowego wydania. Na początku roku 2020 (styczeń-luty) sprzedaż pisma wynosiła średnio niespełna 29 tys. sprzedanych numerów tygodniowo[3][4].
Charakter czasopisma
Pismo ma charakter konserwatywno-liberalny (popierający tradycję chrześcijańską i wolność gospodarczą). Hasłem promującym pismo było: Nie ma zgody na milczenie[5].
Autorzy
Na łamach „Do Rzeczy” publikują w większości dziennikarze uprzednio związani z tygodnikiem „Uważam Rze”, m.in. Paweł Lisicki, Cezary Gmyz, Piotr Semka, Bronisław Wildstein (odszedł z redakcji w marcu 2015[6]), Rafał A. Ziemkiewicz, Piotr Gociek, Piotr Gabryel, Waldemar Łysiak, Piotr Gursztyn, Wojciech Wybranowski (odszedł z redakcji w czerwcu 2020[7]), Sławomir Cenckiewicz, Piotr Gontarczyk, Sławomir Koper, Kamila Baranowska, Marek Magierowski, Andrzej Horubała (odszedł z redakcji w kwietniu 2018[8]), Tomasz Wróblewski, Agnieszka Rybak, Jarosław Stróżyk, Joanna Bojańczyk, Wiesław Chełminiak, Maciej Chmiel, Anna Herbich, Kataryna (odeszła z redakcji w grudniu 2019[9]), Piotr Kobalczyk, Marcin Makowski (odszedł z redakcji w lutym 2021[10][11]), Mariusz Majewski, Krzysztof Masłoń, Piotr Pałka, Maciej Pieczyński, Anna Piotrowska, Monika Rogozińska, Adam Tycner, Piotr Włoczyk, Marcin Wolski, Igor Zalewski, Eryk Mistewicz, Szewach Weiss[12]. Z pismem współpracuje także rysownik Andrzej Krauze.
W latach 2013–2018 zastępcą redaktora naczelnego czasopisma był Andrzej Horubała[8].
Inne
Z tygodnikiem ukazuje się miesięczny dodatek historyczny „Historia Do Rzeczy”, kontynuacja dodatku „Uważam Rze Historia”[13]. Od 6 lipca 2015 roku tygodnik dostępny jest w wersji dźwiękowej w jednym z serwisów internetowych zajmujących się dystrybucją audiobooków[14]. Lektorem został Roch Siemianowski. Pierwsze wydanie audio zostało udostępnione nieodpłatnie.
Od 2013 redakcja tygodnika przyznaje nagrodę „Strażnik Pamięci” w kategoriach „Instytucja”, „Mecenas” i „Twórca”[15][16].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ „Polityka” najchętniej kupowanym tygodnikiem opinii. „Newsweek” z wyższą sprzedażą niż „Do Rzeczy” i „Sieci” łącznie, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-11-11] (pol.).
- ↑ A.M. Frankowiak, Oblicza tożsamości europejskiej na łamach polskich tygodników opinii w latach 2004–2015, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2016, s. 361. ISBN 978-83-8100-021-5.
- ↑ Ostatni numer „Wprost” z wyższą ceną i mniejszym nakładem, zmalał też nakład „Do Rzeczy”. www.wirtualnemedia.pl. [dostęp 2020-03-31]. (pol.).
- ↑ „Gość Niedzielny” liderem sprzedaży w styczniu, „Newsweek Polska” najbardziej w dół. www.wirtualnemedia.pl. [dostęp 2020-04-08]. (pol.).
- ↑ Nie ma zgody na milczenie – spot. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-03-30]. (pol.).
- ↑ Bronisław Wildstein. Felieton pożegnalny. „Do Rzeczy”. 14/113, s. 7, 2015-03-30. Orle Pióro sp. z o.o.. ISSN 2299-8500.
- ↑ „Coś się kończy, może coś się zacznie?”. Wojciech Wybranowski kończy współpracę z „DoRzeczy”, tysol.pl, 15 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-15] .
- ↑ a b Andrzej Horubała odchodzi z tygodnika „Do Rzeczy”. „Paweł Lisicki zabronił mi opublikowania krytycznej opinii o tweecie Rafała Ziemkiewicza”. wpolityce.pl, 5 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-05].
- ↑ tw, Kataryna rozstała się z „Do Rzeczy”, jej tekst o dzieciach homoseksualistów „niezgodny z linią redakcji”, wirtualnemedia.pl, 10 grudnia 2019 [dostęp 2020-06-15] .
- ↑ NB, Marcin Makowski odchodzi z 'Do Rzeczy', w WP będzie rozwijał nowe projekty, wirtualnemedia.pl, 5 lutego 2021 [dostęp 2021-02-05] .
- ↑ Marcin Makowski kończy współpracę z "Do Rzeczy", Press.pl, 5 lutego 2021 [dostęp 2021-02-05] .
- ↑ Redakcja. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-02-04]. (pol.).
- ↑ Niedługo „Historia Do Rzeczy”!. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-04)]. (pol.).
- ↑ „Do Rzeczy” na audiobooku. Dorzeczy.pl, 2015-07-03. [dostęp 2015-07-07]. (pol.).
- ↑ Strażnik Pamięci. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-11-22]. (pol.).
- ↑ Poznaliśmy „Strażników Pamięci 2013”. aliorbank.pl, 2013-11-06. [dostęp 2013-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-17)]. (pol.).
Bibliografia
- Komunikat prasowy Platformy Mediowej Point Group S.A., Tygodnik Do Rzeczy. Tygodnik Pawła Lisickiego już niebawem na rynku, 2013-01-17
- Wirtualnemedia.pl, Credo tygodnika „Do Rzeczy”: zaufanie czytelników jest nadrzędnym celem redakcji, 2013-01-23
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Platforma Mediowa Point Group S.A., Licencja: CC BY-SA 3.0
Logo tygodnika "Do Rzeczy".