Dobrowo

Dobrowo

wieś
Pałac, widok od strony kościoła
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	białogardzki
Gmina	Tychowo
Wysokość	47 m n.p.m.
Liczba ludności (2014)	693
Strefa numeracyjna	94
Kod pocztowy	78-220[1]
Tablice rejestracyjne	ZBI
SIMC	0313526
Położenie na mapie gminy Tychowo Dobrowo
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dobrowo
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Dobrowo
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego Dobrowo
53°59′15″N 16°07′17″E/53,987500 16,121389
Strona internetowa

Dobrowo (niem. Groß Dubberow) – wieś sołecka Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo^[2][3].

W latach 1975–1998 wieś należała do województwa koszalińskiego.

Dobrowo jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzi przysiółek Dobrówko (niem. Klein Dubberow). Osada Skarszewice została przyłączona do sołectwa Modrolas^[4].

Według danych UM na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 693 stałych mieszkańców^[5].

Położenie

Wieś wielodrożnicowa leży ok. 13 km na północny zachód od Tychowa, między Żytelkowem a Bukówkiem, na prawym brzegu Liśnicy, przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard – Świelino.

Około 1,4 na północ od wsi znajduje się wzniesienie Dąbrowica.

Integralne części wsi

Historia

Wieś została założona przez ród von Kleistów (Kleszczów). Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1388 r. W 1867 r. liczyła 465 mieszkańców, znajdowało się tam pięćdziesiąt domów mieszkalnych oraz budynek szkolny i 38 budynków gospodarskich, natomiast stan bydła wynosił: 52 konie, 190 wołów, 1750 owiec, 60 świń i 5 kóz. W roku 1939 żyło w Dobrowie 665 osób w 168 gospodarstwach. Ziemniaki i zboże, były przerabiane przeważnie w miejscowej gorzelni oraz młynie. Do majątku należały również kuźnia, leśniczówka, zakład ogrodniczy i owczarnia. Podczas II wojny światowej przez niemieckie siły zbrojne został w środku lasu założony magazyn amunicji „Der Stift”. Ostatnim właścicielem był Konrad Hermann von Kleist^[6]

Zabytki

Pałac w Dobrowie – 28-05-2010 r.

Pałac

Herb von Kleist

Kościół pw. św. Jana Kantego

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są^[7][8]:

• kościół pw. św. Jana Kantego – kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, o konstrukcji szachulcowej z XVIII/XIX wieku, zbudowany na wysokiej podmurówce, z dwuczłonową wieżyczką. Kościół parafialny, należący do dekanatu Białogard, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Pierwotnie był kaplicą pałacową^[9].
• zespół pałacowy z początku XX wieku. Należał do rodziny von Kleist:
  • pałac w stylu neogotyckim wzniesiony w połowie XIX wieku na XVI wiecznych fundamentach, z charakterystyczną 5-kondygnacyjną wieżą, przykrytą ostrosłupowym hełmem. Od frontu schody prowadzące do głównego wejścia, znajdującego się pod balonem podpartym arkadami z ostrymi łukami. Nad balkonem ryzalit zwieńczony trójkątnym frontonem ze uskokami. We frontonie herb rodziny von Kleist. Mieściła się tu szkoła, obecnie w rękach prywatnych, szybko popada w ruinę, przebudowany w latach 1975-1977;
    • park z połowy XIX wieku, o pow. 1,5 ha.

inne zabytki:

• cmentarzysko grobów skrzynkowych kultury pomorskiej
• nieczynny cmentarz założony w drugiej połowie XIX wieku.

Gospodarka

Za czasów PGR prowadzona była intensywna hodowla bydła.

Jest tutaj również oczyszczalnia ścieków.

Osoby urodzone w Dobrowie

• Ewald von Kleist-Schmenzin (1890–1945) – niemiecki polityk konserwatywny

Kultura i sport

We wsi znajduje się gimnazjum.

Zespół sportowy we wsi to „Gryf” Dobrowo.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dobrowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 79 .

Bibliografia

• Strategia rozwoju Gminy Tychowo, UG w Tychowie, 2000
• Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, ISBN 83-7263-900-0.
• AndrzejA. Świrko AndrzejA., Szlakiem dawnych rodów Pomorskich, Karlino: Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, 2008, ISBN 978-83-7518-023-7, OCLC 297712565 .