Dobrzykowice

Dobrzykowice

wieś
Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Dobrzykowicach
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wrocławski
Gmina	Czernica
Sołectwo	Dobrzykowice
Liczba ludności (III 2011)	1114[1]
Strefa numeracyjna	71
Kod pocztowy	55-002[2]
Tablice rejestracyjne	DWR
SIMC	0873521
Położenie na mapie gminy Czernica Dobrzykowice
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dobrzykowice
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Dobrzykowice
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego Dobrzykowice
51°05′46″N 17°11′33″E/51,096111 17,192500

Dobrzykowice (niem. Wüstendorf^[3]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Czernica, tuż przy wschodniej granicy Wrocławia.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego.

Demografia

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyły 1114 mieszkańców^[1]. Są czwartą co do wielkości miejscowością gminy Czernica.

Historia

W roku 1946 miejscowość została włączona do nowo powstałego województwa wrocławskiego na terenie powojennej Polski. Niemieckojęzyczna ludność zamieszkująca wieś została wysiedlona do Niemiec.

Kargul i Pawlak

We wsi w latach 1966–1976 kręcono sceny do filmowej trylogii: Sami swoi, Nie ma mocnych i Kochaj albo rzuć. Tu znajdują się użyte w filmie zagrody Kargula i Pawlaka. W 2000 roku powstała fundacja, która zbiera pieniądze na renowację budynku przy Szkolnej 18. W stodole Kargula utworzono izbę pamięci, gdzie można oglądać oryginalne przedmioty, którymi posługiwali się bohaterowie filmu^[4]. W latach 2000–2005 odbywał się tutaj z tej okazji festyn. Od roku 2010 festyn organizowany jest corocznie na przełomie sierpnia i września, nosi nazwę „Sami swoi”^[5].

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[6]:

• kościół filialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny, z lat 1753–1757

Kościół filialny pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Jest to kościół barokowy, wzniesiony w latach 1753-1757, restaurowany w 1963 roku. Orientowany, murowany, jednonawowy, z wieżą od zachodu i węższym zakończonym trójbocznie prezbiterium, o wnętrzu nakrytym sklepieniem kolebkowym z lunetami. Całość wyposażenia rokokowa z XVIII wieku, z wyjątkiem gotyckiej rzeźby Piety z początku XV wieku.

Obecny budynek, murowany, wznoszony staraniem mistrza Christopha Josepha Hellmanna, powstał w stylu późnobarokowym w latach 1753-1757. Jego konsekracja nastąpiła jednak dopiero w 1906 roku. Wyróżnia go z zewnątrz cebulasty hełm na wieży z latarnią. Wewnątrz, na łuku tęczowym między nawą a prezbiterium, zachował się kartusz z herbem krzyżowców, literami C.I.H. (inicjałami fundatora) oraz datą 1757. Unikatowym zabytkiem jest gotycka figura Piety, zdobiąca jeden z ołtarzy bocznych nawy głównej kościoła, powstała około roku 1420 w tzw. stylu pięknym. Dzieło z Dobrzykowic powstało najprawdopodobniej w jednym z wrocławskich warsztatów i zdradza wpływ sztuki czeskiej; zostało sprowadzone najprawdopodobniej przez krzyżowców do nieistniejącej dziś drewnianej, średniowiecznej świątyni. Do innych zabytków zaliczają się: ołtarz główny rokokowy z około 1757 roku z obrazem Narodzenia NMP i Trójcą Świętą autorstwa bliżej nieznanego wrocławskiego malarza, tabernakulum o rozbudowanym cokole oraz obrazy z ołtarzy bocznych. Są to cztery płótna, z których dwa (Nawiedzenie NMP i Pokłon pasterzy) stanowią najprawdopodobniej repliki autorskie Michaela Leopolda Willmanna. Pozostałe płótna ołtarzy bocznych (przedstawiające św. Teklę oraz św. Stanisława B.M.), powstały około 1720 roku w warsztacie wrocławskiego malarza, Johanna Jacoba Eybelwiesera. Najprawdopodobniej te cztery płótna oraz dodatkowo chrzcielnica, pochodzą z kościoła św. Małgorzaty lub św. Krzyża w Gajkowie. Potwierdzałyby to materiały źródłowe, z których wynika, iż krzyżowcy do wykonania dachu świątyni w Dobrzykowicach użyli drewna z rozebranego kościoła św. Krzyża w Gajkowie. Pewien udział w fundacji kościoła dobrzykowickiego miał ród von Saurmów, którego kartusz umieszczony jest nad okazałą, rokokową amboną. Z tego samego okresu pochodzi grupa rzeźbiarska z glorią św. Jana Nepomucena, ciekawa pod względem ikonograficznym. Stosunkowo późnym zabytkiem jest obraz Wszystkich Świętych z około 1888 roku, autorstwa Ferdinanda Wintera oraz seria 14 stacji Drogi Krzyżowej tego samego malarza^[7].

Galeria

• 

  Tablica pamiątkowa

• 

  Oryginalny płot

• 

  Dom Kargula

• 

  Dom Pawlaka

Osoby związane z miejscowością

• Herbert Aulich(niem.) (ur. 12 stycznia 1927), niemiecki malarz i grafik

Przypisy