Dobutamina jest pochodną dopaminy, jedną z syntetycznych amin katecholowych. Działa na mięsień sercowy poprzez receptory β1 poprawiając jego kurczliwość (działanie inotropowe dodatnie). Zwiększa rzut serca i indeks sercowy. W niewielkim stopniu przyspiesza akcję serca (działanie chronotropowe dodatnie) oraz zmniejsza obciążenie następcze i wstępne. Nie powoduje wyrzutu endogennej noradrenaliny tak jak dopamina.
Zwiększa pojemność minutową serca, przepływ wieńcowy i płucny. Zwiększa zapotrzebowanie mięśnia sercowego na tlen. W małym stopniu podnosi ciśnienie skurczowe i rozkurczowe.
Nie rozszerza naczyń krezkowych i nerkowych (wzrost diurezy obserwowany przy stosowaniu dobutaminy jest spowodowany zwiększonym rzutem serca i następowym wzrostem perfuzji nerkowej).
Dobutamina jest rozkładana przez katecholo-O-metylotransferazę (COMT) i wydalana z organizmu pod postacią metabolitów.
Wskazania
Dobutaminę stosuje się głównie w stanach wymagających zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego, przy zachowanym ciśnieniu tętniczym (ciśnienie skurczowe powyżej 80–90 mm Hg).
Dobutaminę stosuje się dożylnie w postaci ciągłego wlewu kroplowego (za pomocą pompy infuzyjnej). Dawka początkowa wynosi 2,5-10 μg/kg m.c./min. Można ją zwiększać do maksymalnego poziomu 40 μg/kg m.c./min. Lek stosuje się maksymalnie 2-3 doby. Po tym okresie rozwija się tolerancja (spadek wrażliwości receptorów β).
Preparat do infuzji przygotowuje się rozpuszczając 250 mg dobutaminy w 50 ml 0,9% roztworu NaCl.
Dawkowanie dobutaminy (w μg/kg m.c./min.) w zależności od masy ciała i przepływu pompy
Przepływ pompy
ml/h
Masa ciała kg
60
65
70
75
80
85
90
95
1
1,4
1,3
1,2
1,1
1,0
1,0
0,9
0,9
2
2,8
2,6
2,4
2,2
2,1
2,0
1,8
1,7
3
4,2
3,8
3,6
3,3
3,1
2,9
2,8
2,6
4
5,6
5,1
4,8
4,4
4,1
3,9
3,7
3,5
5
6,9
6,4
5,9
5,5
5,2
4,9
4,6
4,4
6
8,3
7,7
7,1
6,7
6,2
5,9
5,5
5,3
7
9,7
9,0
8,3
7,8
7,3
6,9
6,4
6,2
8
11,1
10,2
9,5
8,9
8,3
7,8
7,4
7,0
9
12,5
11,5
10,7
10,0
9,4
8,8
8,3
7,9
10
13,9
12,8
11,9
11,1
10,4
9,8
9,2
8,8
11
15,2
14,1
13,1
12,2
11,4
10,8
10,2
9,7
12
16,7
15,4
14,3
13,3
12,5
11,8
11,0
10,6
13
18,1
16,6
15,5
14,4
13,3
12,7
12,0
11,4
14
19,5
17,9
16,7
15,5
14,6
13,7
12,9
12,3
15
20,8
19,2
17,8
16,6
15,6
14,7
13,8
13,2
16
22,2
20,5
19,0
17,8
16,6
15,7
14,7
14,2
17
23,6
21,8
20,2
18,9
17,7
16,7
15,6
15,0
18
25,0
23,0
21,4
20,0
18,7
17,6
16,5
15,8
Dobutaminę odstawia się stopniowo, np. 2 μg/kg m.c./min. na dobę, w celu uniknięcia wtórnej hipoperfuzji i cech zastoju.
Preparaty
Dobuject
Dobutamine
Dubutamin-Hexal
Dobutrex
Bibliografia
Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 195-96. ISBN 978-83-7430-110-7.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
GHS-pictogram-silhouete.svg Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for substances hazardous to human health.
GHS-pictogram-silhouette.svg Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for substances hazardous to human health.