Dog z Majorki
Inne nazwy | hiszp. ca de bou, perro dogo mallorquín, perro de presa mallorquin, bojowy pies z Majorki |
---|---|
Kraj patronacki | Hiszpania |
Kraj pochodzenia | Baleary |
Wymiary | |
Wysokość | 55–58 cm (psy), 52–55 cm (suki) |
Masa | 35–38 kg (psy), 30–34 kg (suki) |
Klasyfikacja | |
FCI | Grupa II, sekcja 2.1, wzorzec nr 249[1] |
UKC | Grupa 1 – Guardian Dog (wzorzec według FCI) |
Wzorce rasy | |
Dog z Majorki (oryginalna nazwa ca de bou) – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie doga, wyhodowana w XVII wieku na Balearach. Pierwotnie przeznaczona była do szczucia byków i do walki z psami. Współcześnie pełni rolę psa stróżującego i psa-towarzysza. Nie podlega próbom pracy[2].
Rys historyczny
Przodków współczesnego ca de bou hodowano na Balearach pomiędzy 1270–1570[3], w czasach wielkich wypraw morskich. W portowych zakątkach urządzano walki psów, w których o życie walczyły miejscowe psy Hiszpanów ca de bestiar z przyjezdnymi buldogami angielskimi. W pewnym momencie skrzyżowano te dwie rasy i zaczęto hodować jako nową, niezależną linię. Psów nowo powstałej rasy zaczęto także używać na tradycyjnych hiszpańskich placach boju, czyli do walki z bykami – wtedy powstała nazwa rasy: ca de bou, czyli pies na byki.
Gdy zakazano walk psów z bykami, ca de bou przestały cieszyć się popularnością wśród Hiszpanów. Rasa zaczęła zanikać, do czasu aż hiszpańscy hodowcy przypomnieli sobie o niej. Wtedy też odrodzili rasę, która została uznana przez FCI w 1965 roku pod nazwą perro de presa mallorquin. Od 1977 roku oficjalna nazwa rasy, zaakceptowana przez FCI brzmi „Perro Dogo Mallorquin” (dog z Majorki[4]) lub „Ca de Bou”.
Klasyfikacja FCI
W klasyfikacji FCI rasa ta została zaliczona do grupy II – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, sekcja 2.1 – Molosy typu mastifa[4].
Zachowanie i charakter
Pies jest zrównoważony i spokojny, potrafi dobrze współpracować z człowiekiem, jest wierny i oddany, lubi towarzyszyć dzieciom. Wymaga konsekwentnego prowadzenia, bez przyuczania do agresji. Jak najwcześniej powinien być przyzwyczajany do obecności innych zwierząt.
Popularność
Ta sekcja od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ca de bou nie jest rasą popularną chociaż ma stałe grono miłośników. Dzięki hodowcom zainteresowanym wystawami rasa przeżywa odrodzenie[3], a hodowcy dokładają starań by wrócić do jedynego poprawnego typu jakim jest ca de bou, który można zobaczyć na Monografikach (specjalistycznych wystawach klubowych) organizowanych na Majorce. W roku 2010 miała miejsce I Krajowa Wystawa Dogów z Majorki w Legnickim Polu (a zarazem III Copa Internacional del Ca de Bou) sędziowana przez specjalistę, wieloletniego hodowcę i prezydenta klubu rasy – Sergio Gual Fournier, na którą zgłoszonych zostało aż 46 psów tej rasy z 6 krajów.
Klub rasy w Polsce
W Polsce nie ma odrębnego klubu rasy – ca de bou jest rasą podlegającą pod Polski Klub Molosa. Delegatem wyznaczonym przez Club Espanol del Ca de Bou z siedzibą na Majorce została Agnieszka Frańczak.
Prawo
W Polsce pies z Majorki został ujęty w wykazie ras psów uznawanych za agresywne[5].
Przypisy
- ↑ Wzorzec rasy nr 249 (FCI Standard N° 249) (pdf), Związek Kynologiczny w Polsce - Zarząd Główny
- ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 106.
- ↑ a b Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy [Encyclopedia of the dog]. (tłum.) Marcin Gorazdowski. Warszawa: MUZA SA, 1996, s. 238. ISBN 978-83-7319-815-9.
- ↑ a b Systematyka ras według FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras. (pdf)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 kwietnia 2003 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne (Dz.U. z 2003 r. nr 77, poz. 687)
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 192. ISBN 83-7073-122-8.
Media użyte na tej stronie
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Michiel1972 (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0