Dolina Jastrzębia

Dolina Dzika i Dolina Jastrzębia z podpisanymi otaczającymi formacjami

Dolina Jastrzębia, Mała Papirusowa Dolina (słow. Malá Zmrzlá dolina, dawniej Jastrabá dolina, niem. Kleines Papirustal, węg. Kis-Papirusz-völgy) – wisząca dolina polodowcowa, boczne odgałęzienie Doliny Zielonej Kieżmarskiej (dolina Zeleného plesa) oddzielone od niej wysokim, pionowym progiem zwanym Jastrzębimi Spadami.

Dolina Jastrzębia położona jest w Tatrach Wysokich na terenie Słowacji pomiędzy:

• Doliną Jagnięcą (Červená dolina), od północnego wschodu rozdziela je krótka Jastrzębia Grań (Karbunkulový hrebeň) odchodząca od Czerwonej Turni (Belasá veža) z kulminacją w Jastrzębiej Turni (Jastrabia veža),
• Doliną Kołową (Kolová dolina), od północnego zachodu rozdziela je główna grań Tatr od Czerwonej Turni do Kołowego Szczytu (Kolový štít),
• Doliną Czarną Jaworową (Čierna Javorová dolina), od zachodu rozdziela je główna grań Tatr od Kołowego Szczytu do Czarnego Szczytu (Čierny štít),
• Doliną Dziką (Veľká Zmrzlá dolina), od południa rozdziela je północno-wschodnie ramię Czarnego Szczytu zwane Czarnym Grzbietem.

Pierwsze znane odwiedziny Doliny Jastrzębiej to wyprawa Stanisława Staszica z przewodnikami w 1804 r. W zimie byli tu jako pierwsi Gyula Hefty i István Laufer 25 marca 1912 r.

Dziś Dolina Jastrzębia nie jest dostępna dla turystów. Jej pusty, skalisty krajobraz jest widoczny z Magistrali Tatrzańskiej.

Bibliografia

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 80–90. ISBN 83-217-2472-8.
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.