Dolipor

Schemat budowy doliporu: 1 – parentosom, 2 – otwór przegrody, 3 – ściana komórkowa, 4,5 – cytoplazma sąsiednich komórek

Dolipor – specjalna struktura występująca w przegrodzie między komórkami grzybów[1]. Dolipory występują niemal u wszystkich gatunków z typu podstawczaków, brak ich tylko u przedstawicieli rdzowców (Pucciniales) i głowniowców (Ustilaginales). W odróżnieniu od zwykłej przegrody w doliporze wokół centralnego otworu występuje beczkowaty twór o szerokości 0,1-0,2 μm, z obydwu stron zamknięty specjalną porowatą błoną (parentosomem). Przez błonę tą może z jednej komórki do drugiej przepływać cytoplazma, a czasami również mitochondria[2][3].

Dolipory zostały po raz pierwszy opisane przez Royalla Moore'a i Jamesa McAlear w 1962 roku. Ich kształt jest zróżnicowany. Różnice w ich budowie są wykorzystywane do identyfikacji gatunków i jednostek taksonomicznych oraz ustalenia ich relacji filogenetycznych[2]. Na przykład Tilletiales posiadają błoniaste parentosomy, u Entorrhizales są ich pozbawione [4]

Przypisy

  1. Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
  2. a b Sumbali, G.; Johri, B.M. (2005) The Fungi Alpha Science International. s. 5. ISBN 978-1-84265-153-7
  3. Textbook of Fungi. [dostęp 2017-05-08].
  4. Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012, s. 335. ISBN 978-83-09-01048-7.

Media użyte na tej stronie

Parenthesome miguelferig.jpg
Autor: Miguelferig, Licencja: CC0
diagram of situation of the fungal organelle parenthesome in the cell jpg