Dom Chłopa

Dom Chłopa

Budynek ze strony placu Powstańców Warszawy, 2009
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	plac Powstańców Warszawy
Data otwarcia	1962
Architekt	Bohdan Pniewski Małgorzata Handzelewicz-Wacławek
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Dom Chłopa
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dom Chłopa
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Dom Chłopa
52°14′03,592″N 21°00′53,453″E/52,234331 21,014848

Dom Chłopa – hotel mieszczący się w Warszawie, przy placu Powstańców Warszawy, wybudowany w latach 1957–1962 według projektu Bohdana Pniewskiego.

Historia

„Dom Chłopa” (na pierwszym planie), lata 60.

Na zjeździe kółek rolniczych w 1912 roku chłopi domagali się rozpoczęcia budowy „Domu Chłopa”, finansowanego ze składek, w Warszawie, który miałby być fundamentem kultury wiejskiej. Jednak w tamtych czasach nie było na to miejsca ze względu na sytuację polityczną i gospodarczą. W 1938 roku próby podjęła młodzież wiejska, która zaczęła wpłacać pierwsze pieniądze. Przez wybuch II wojny światowej nie udało się tego projektu zrealizować. W PRL myśl o „Domu Chłopa” odżyła. Chłopi zaczęli wpłacać składki pieniężne na budowę, na terenie kraju zawiązały się społeczne komitety budowy. Fundusze na ten cel gromadzono również przez zbiórkowe cegiełki^[1].

W 1956 roku Prezydium Rządu podjęło uchwałę o budowie „Domu Chłopa”. W wyniku konkursu architektonicznego został wybrany projekt Bohdana Pniewskiego i Małgorzaty Handzelewicz-Wacławek. W realizacji budynku uczestniczyła również architekt i pisarka Joanna Chmielewska^[2]. Budowa rozpoczęła się pod koniec marca 1958 roku i zakończyła we wrześniu 1961 roku^[1]. Charakterystycznym elementem budynku jest falisty dach, który kształtem ma przypominać łany zboża.

W 1961 roku w „Domu Chłopa” otwarto wzorcowy sklep zaopatrzenia ogrodniczego^[3]. W 1962 roku na dziedzińcu budynku odsłonięto pomnik Marii Konopnickiej^[4].

W latach 1998–2002 budynek został poddany remontowi, w wyniku którego znaczna część dekoracji autorstwa Hanny i Gabriela Rechowiczów została pokryta tynkiem. Twórców eksperymentalnej techniki tworzenia murali łączącej ceramikę, freski i szkło zainspirowała sztuka ludowa. Przetrwała część złotych mozaik nawiązujących do kłosów zboża, a od ulicy Wareckiej zasłonięto w 2003 fasadę unowocześnionym skrzydłem hotelu Gromada^[2].

Przypisy