Dom Gąski w Radomiu
nr rej. 36 z 23.06.1947, 753 z 5.05.1972 oraz 197/A/83 z 14.04.1983 | |
Dom Gąski (2012) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | Rynek 4 |
Typ budynku | kamienica |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy | XVII w. |
Ważniejsze przebudowy | 1953–1955 |
Pierwszy właściciel | Stanisław Gąska |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°24′12,71″N 21°08′31,92″E/51,403530 21,142200 |
Dom Gąski – zabytkowy budynek znajdujący się w Radomiu, w północnej pierzei Rynku, pod numerem 4.
Dom Gąski jest budynkiem jednopiętrowym trójosiowym[1]. Posiada sień z boku i jednobiegową klatkę schodową[1]. Fasada budynku jest zwieńczona dwukondygnacyjnym wolutowym szczytem, rozczłonkowanym pilastrami i zwieńczonym trójkątnie[1].
Dom Gąski jest najstarszym budynkiem mieszczańskim zachowanym w Radomiu[2]. Został wystawiony w XVII w. na zlecenie Stanisława (lub Adama) Gąski – ławnika i radcę miejskiego, piekarza przybyłego z Opoczna[1][3]. Architekt budynku nie jest znany[1]. Według tradycji w czasie potopu szwedzkiego w domu dwukrotnie nocował król szwedzki Karol X Gustaw[1]. Pod koniec XVIII w. w budynku mieściła się apteka Włocha Christiana Valentino[1][3]. W latach 1818–1819 znajdowały się w nim biura magistrackie[3]. Pod koniec XIX wieku w domu mieścił się skład piwa[1].
Po II wojnie światowej dom stał się własnością państwową[1]. W latach 1953–1955 budynek przeszedł generalny remont i adaptację do celów wystawienniczych, zyskując obecny wystrój fasady[1][3]. W latach 50. XX w. podczas odbudowy sąsiedniego Domu Esterki, rozebranego do piwnic w czasie wojny, wzorowano się na wyglądzie Domu Gąski[1].
W latach 1975–1990 w połączonych kamienicach Gąski i Esterki miało siedzibę Biuro Wystaw Artystycznych[1]. Następnie nadzór nad kamienicami sprawowało Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu, które w latach 1990–2018 miało tutaj swój oddział – Muzeum Sztuki Współczesnej[1].
Budynek wpisany jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa pod numerami 36 z 23.06.1947, 753 z 5.05.1972 oraz 197/A/83 z 14.04.1983[4]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Sekulski 2012 ↓.
- ↑ Studium historyczno-urbanistyczne śródmieścia Radomia 1998 ↓, s. 26.
- ↑ a b c d Spacerkiem po Radomiu 2015 ↓, s. 9.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 24 listopada 2022 [dostęp 2019-10-16] .
Bibliografia
- Jerzy Sekulski: Encyklopedia Radomia. Wojciech Stan (fot.). Wyd. 2 poszerz. i uzup.. Radom: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB, 2012. ISBN 978-83-7789-106-3.
- Spacerkiem po Radomiu. Informator turystyczny. Ewa Kutyła (tekst, zdjęcia), Remigiusz Kutyła (zdjęcia). Wyd. IV. Radom: Gmina Miasta Radomia. Biuro Sportu i Turystyki, 2015.
- Studium historyczno-urbanistyczne śródmieścia Radomia. Radom: Miejska Pracownia Urbanistyczna Radom, 1998.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
Autor:
Autor: Rafał Terkner, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Radom - drzwi kamienicy Rynek 4.
Radom - Dom Gąski i Esterki - obecnie Muzeum Sztuki Współczesnej (Rynek).