Dom Meblowy „Emilia” w Warszawie

Dom Meblowy „Emilia”
Ilustracja
Budynek „Emilii” w latach 70. XX wieku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Emilii Plater 51
00-125 Warszawa

Typ budynku

zespół mieszkaniowo-handlowy

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Marian Kuźniar
Czesław Wegner
Hanna Lewicka (wnętrza)

Ukończenie budowy

1969[1]

Pierwszy właściciel

Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Meblami w Warszawie

Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Meblowy „Emilia””
Ziemia52°13′58″N 21°00′08″E/52,232778 21,002222

Dom Meblowy „Emilia” (DM „Emilia”) – meblowy dom handlowy, który znajdował się przy ul. Emilii Plater 51 w Warszawie. Był zaliczany do najwybitniejszych dzieł modernizmu w Polsce. Rozebrany w 2016 roku.

Historia

Modernistyczny budynek został wzniesiony w latach 1966–1969 według projektu Mariana Kuźniara, Czesława Wegnera i Hanny Lewickiej dla Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Meblami w Warszawie[2][3]. Wnętrza zaprojektowali Marian Kuźniar i Hanna Lewicka[3].

Zgodnie z założeniami architektów, budynek miał być obiektem przestrzennym, otwartym, do którego można było zajrzeć z zewnątrz przez szklane elewacje[3]. Powstały trzy poziomy handlowe o otwartym planie z szerokim atrium[4]. Pierwotnie pawilon można było obejść dookoła i z każdej strony oglądać meble[3]. Później jednak witryny zasłonięto płytami gipsowo-kartonowymi[3]. Dach będący sześciocentymetrową falującą płaszczyzną był wylewany na miejscu[3].

„Emilia” została otwarta 16 stycznia 1970[5]. W chwili rozpoczęcia działalności była największą placówką sprzedającą meble w Polsce[5]. Jej znajdująca się na trzech kondygnacjach powierzchnia sprzedażowa wynosiła 3600 m²[6]. Sprzedawano tam meble krajowe i importowane, a także świadczono usługi i oferowane poradnictwo fachowe[6]. Mieścił się tam również punkt centralnej informacji o zaopatrzeniu meblowym w mieście[6][7]. Magazyn „Emilii” znajdował się przy ul. Racjonalizacji na Służewcu[6].

Elementy rozebranego pawilonu składowane przy Domu Słowa Polskiego przy ul. Towarowej w Warszawie

Budynek był jednym z najwybitniejszych dzieł architektury doby modernizmu w Polsce[8].

W latach 1997–1998 na północ od DM „Emilia” wzniesiono Warsaw Financial Center, zaś w latach 2001–2003 na południe od niego hotel InterContinental Warszawa.

W latach 2008–2016 budynek był wykorzystywany jako tymczasowa siedziba Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie[9].

W grudniu 2016 rozbierany budynek został wpisany do rejestru zabytków[10]. W lutym 2017 ta decyzja została uchylona przez generalnego konserwatora zabytków[11].

Rozebrany pawilon ma zostać ustawiony ponownie w pobliżu parku Świętokrzyskiego[3]. Koszty tej operacji mają pokryć po połowie deweloper i miasto[10].

Przypisy

  1. ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1965–1989. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 46. ISBN 83-908950-7-2.
  2. ↑ K-a. W Śródmieściu. „Stolica”. 40 (982), s. 3, 2 października 1966. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Prasowe; Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa”. Sprawdź autora:1.
  3. ↑ a b c d e f g Tomasz Urzykowski. Modernizm wycięty w pień. Rozmowa z Hanną Lewicką, współprojektantką Emilii. „Gazeta Stołeczna”, s. 11, 23 września 2016. 
  4. ↑ Grzegorz Mika. Dwie epoki jednej ulicy. „Skarpa Warszawska”, s. 16, maj 2022. 
  5. ↑ a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1 I 1970–31 III 1970. „Kronika Warszawy”. 4(70), s. 147, 1970. 
  6. ↑ a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 171. ISBN 83-01-08836-2.
  7. ↑ Julian Bystrzanowski, Konrad Dutkowski: Wszystko o Warszawie. Informator. Warszawa: Sport i Turystyka, 1975, s. 83.
  8. ↑ Tadeusz Przemysław Szafer: Nowa architektura polska: diariusz lat 1966–1970. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1972, s. 149.
  9. ↑ Łukasz Bireta i in.: Emilia. Meble, muzeum, modernizm. Kraków−Warszawa: Wydawnictwo Karakter, 2016, s. informacja na tylnej stronie okładki. ISBN 978-83-65271-10-5.
  10. ↑ a b Tomasz Urzykowski. Emilia zabytkiem, ale wpisana niedbale. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 11 stycznia 2017. 
  11. ↑ Tomasz Urzykowski. Wypadły z rejestru zabytków. „Gazeta Stołeczna”, s. 4, 11–12 lutego 2017. 

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Former Emilia furniture showroom stored near Towarowa in Warsaw.jpg
Autor: Wistula, Licencja: CC BY-SA 4.0
Elements of the former Emilia furniture showroom are stored at the back of a former printhouse (Dom Słowa Polskiego)/shopping center (Jupiter) near Towarowa and Srebrna Streets in Warsaw. It is panned to rebuild the pavillon between PKiN and the Świętokrzyski-Park. In the background skyscrapers from Rondo Ignacego Daszyńskiego
Pawilon Emilia w latach 70.jpg
Dom Meblowy „Emilia” w Warszawie