Dom Przemysłowy w Poznaniu
Widok budynku na początku XX wieku | |
Państwo | Polska |
---|---|
Miejscowość | Poznań |
Adres | pl. Wolności 18 |
Architekt | Stanisław Mieczkowski |
Rozpoczęcie budowy | 1900 |
Ukończenie budowy | 1902 |
Zniszczono | 1945 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
52°24′30,6″N 16°55′40,4″E/52,408500 16,927889 |
Dom Przemysłowy w Poznaniu – budynek polskiego Domu Przemysłowego usytuowany przy północnej pierzei placu Wilhelmowskiego (niem. Wilhelmsplatz, później placu Wolności) w Poznaniu. Zniszczony w 1945 roku.
Opis
Wybudowany został w latach 1900–1902. Zaprojektowany przez architekta Stanisława Mieczkowskiego. Budowę budynku przeprowadziło przedsiębiorstwo budowlane Ludwika Frankiewicza. Model płaskorzeźb środkowego szczytu wykonał rzeźbiarz Władysław Marcinkowski, a ich realizację powierzono sztukatorowi Pawłowi Ceptowskiemu. Dwie dolne kondygnacje gmachu zajmowały lokale handlowe mające w zamierzeniu stanowić centrum polskiego życia gospodarczego[1].
Na parterze i pierwszym piętrze budynku otwarto we wrześniu 1902 restaurację Grand Cafe Restaurant – nazywaną potocznie „Grandką”. Pomieszczenia na parterze zajmowała kawiarnia, cukiernia i mniejsza z sal restauracyjnych. Natomiast na piętrze ulokowano większą salę restauracyjną, pokój do gry w bilard i tzw. „Salę Czerwoną”, która była miejscem zebrań różnego rodzaju towarzystw[2]. W restauracji podawano m.in. zupę żółwiową, comber, sznycelki cielęce i dania kuchni francuskiej[3]. W podwórzu urządzono ogródek koncertowy z kolonadą i estradą dla orkiestry[2]. W okresie międzywojennym Grand Cafe była miejscem, gdzie spotykali się kibice poznańskiego klubu piłkarskiego Warta, oczekując telefonu z informacją o wyniku meczu wyjazdowego swojego zespołu[3].
Od 1910 znajdowała się tutaj poznańska siedziba banku Kratochwill & Pernaczyński[4]. W budynku mieścił się także salon Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Poznaniu[5]. W okresie dwudziestolecia międzywojennego gmach był własnością Związku Spółek Zarobkowych i Gospodarczych. Mieścił wiele instytucji związanych z rolnictwem[1].
Dom Przemysłowy został zniszczony w 1945. W latach 50. XX wieku w jego miejscu wzniesiono modernistyczny gmach[6], gdzie znalazła siedzibę Wielkopolska Spółdzielnia „Rolnik”[7].
Przypisy
- ↑ a b Grażyna Kodym-Kozaczko , Kronika Miasta Poznania - Plac Wolności, nr 4-2014, Plac Wolności – praktyczna lekcja urbanistyki, Wydawnictwo Miejskie Posnania, s. 20–22, ISSN 0137-3552 .
- ↑ a b Waldemar Karolczak , Kronika Miasta Poznania - Plac Wolności, nr 4-2014, Spacerkiem po Plajcie, Wydawnictwo Miejskie Posnania, s. 54–55, ISSN 0137-3552 .
- ↑ a b Prestiż Grandki i telefony kibiców Warty Poznań, poznan.wyborcza.pl [dostęp 2019-08-18] (pol.).
- ↑ Jan Skuratowicz , Kronika Miasta Poznania 1997 R.65 Nr2, s. 132; Banki poznańskie - Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, www.wbc.poznan.pl [dostęp 2020-05-15] .
- ↑ Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, www.wbc.poznan.pl [dostęp 2019-08-18] .
- ↑ Maciej Brzeziński , Piękno nieodzyskane, czyli 10 obiektów, których już nie znajdziemy w Poznaniu, Miastopoznaj.pl [dostęp 2019-08-18] (pol.).
- ↑ Wielkopolska Spółdzielnia ROLNIK, www.wsrolnik.eu [dostęp 2019-08-18] .
Bibliografia
- Wydawnictwo Miejskie Posnania, Kronika Miasta Poznania – Plac Wolności, nr 4-2014, ISSN 0137-3552.
Media użyte na tej stronie
Autor:
Oskarro. © użytkownicy OpenStreetMap.
Copyright użytkownicy UMP-pcPL., Licencja: CC BY-SA 2.0Mapa lokalizacyjna Poznania
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
© Marek i Ewa Wojciechowscy / Trips over Poland, CC BY-SA 3.0
Polska by Ewa and Marek Wojciechowsy
Nieistniejący Dom Przemysłowy przy placu Wilhelmowskim (obecnie plac Wolności) w Poznaniu
Autor: Four.mg, Licencja: CC BY-SA 4.0
Plac Wolności w Poznaniu, pierzeja północna od strony wschodniej