Dom Towarowy PDT w Toruniu

Dom Towarowy PDT w Toruniu
	nr rej. A/1372 (wpis obszarowy)
	; Dom Towarowy
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Adres	Rynek Staromiejski 36/38
Typ budynku	dom towarowy
Styl architektoniczny	od 1906 historyzm
Ważniejsze przebudowy	1906, 1999
Pierwszy właściciel	Moritz Leiser
Kolejni właściciele	Leo Kopf
	Położenie na mapie Torunia Dom Towarowy PDT w Toruniu
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Dom Towarowy PDT w Toruniu
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Dom Towarowy PDT w Toruniu
	53°00′37″N 18°36′19″E/53,010278 18,605278
	Strona internetowa

Dom Towarowy PDT w Toruniu – kameralny, zabytkowy dom towarowy, tradycjami sięgający 1880 roku.

Lokalizacja

Dom Towarowy PDT położony jest w Zespole Staromiejskim. Jego siedzibę stanowią dwie kamienice stojące we wschodniej pierzei Rynku Staromiejskiego, gdzie znajduje się główne wejście do budynku. Drugie mieści się przy ulicy Szerokiej^[1].

Historia

Lata 1880 – 2000

Początki Domu Towarowego w tym miejscu sięgają 1880 roku, kiedy to Moritz Leiser (pochodził z jednej z najbogatszych rodzin żydowskich ówczesnego Torunia) został właścicielem dwóch kamienic (gotyckiej i renesansowej) przy Rynku Staromiejskim i otworzył w nich skład bławatny (prowadzący sprzedaż materiałów wełnianych, bawełnianych, lnianych i innych). W 1906 roku obie te kamienice zostały przebudowane: m.in. zmieniono wygląd elewacji ^[2]. W latach 20. XX w. Dom Towarowy zmienił właściciela, którym został Leon Kopf. Po II wojnie światowej sklep został upaństwowiony i jako Powszechny Dom Towarowy otworzył swoje podwoje w 1947 roku. Działalność handlową prowadził na dwóch kondygnacjach nieprzerwanie do mającego miejsce 3 maja 1984 roku pożaru, od czasu którego stał opustoszały. Był to jeden z największych pożarów, jaki dotknął Toruń w drugiej połowie XX w^[3].

Po 2000 roku

W obecnej formule, jako galeria handlowa, były Dom Towarowy funkcjonuje od 2000 roku, kiedy to został całkowicie wyremontowany, zmodernizowany (ruchome schody) i powiększony o dwie kondygnacje powierzchni handlowej. Odrestaurowano także elewację dwóch składających się na ów obiekt kamienic. Obecnie (stan z 2015 roku) działają w nim 34 sklepy i punkty usługowe oraz dwie kawiarnie^[4].

Budynek jest objęty ochroną konserwatorską jako element historycznego układu urbanistycznego Starego i Nowego Miasta^[5].