Domenico Gabrielli

Domenico Gabrielli
PseudonimMenichino dal Violoncello (Minghen dal Viulunzel)
Data i miejsce urodzenia15 kwietnia 1651
Bolonia
Pochodzeniewłoskie
Data i miejsce śmierci10 lipca 1690
Bolonia
Instrumentywiolonczela
Gatunkimuzyka poważna, muzyka barokowa
Zawódkompozytor, wiolonczelista

Domenico Gabrielli (Gabrieli), zwany Menichino dal Violoncello (w dialekcie bolońskim Minghen dal Viulunzel)[1] (ur. 15 kwietnia 1651 w Bolonii, zm. 10 lipca 1690 tamże[1][2][3]) – włoski kompozytor i wiolonczelista.

Życiorys

Uczył się u Petronio Franceschiniego w Bolonii (wiolonczela) i Giovanniego Legrenziego w Wenecji (kompozycja)[1][2]. Od 1676 roku członek bolońskiej Accademia Filarmonica, w 1683 roku został wybrany jej przewodniczącym[1][2][3]. Od 1680 roku do śmierci był wiolonczelistą w kapeli bazyliki św. Petroniusza w Bolonii, z przerwą na przełomie 1687/1688 roku, kiedy to nie przedłużono mu kontraktu ze względów dyscyplinarnych[1] (podróżując z koncertami jako solista zaniedbał swoje obowiązki[2]). W czasie przerwy tej przebywał na dworze książąt d’Este w Modenie[1][3].

Twórczość

Zasłynął jako wirtuoz wiolonczeli[1][2], jego sonaty na wiolonczelę solo lub wiolonczelę i basso continuo należą do pierwszych znanych kompozycji na ten instrument[1]. Skomponował ponadto sonaty triowe, cieszące się w swoim czasie dużą popularnością sonaty na trąbkę, a także świeckie i religijne utwory wokalne[3]. Od początku lat 80. XVII wieku prowadził też działalność jako twórca operowy, jego opery były wystawiane w Wenecji, Bolonii, Modenie i Turynie[1][3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 199–200. ISBN 83-224-0344-5.
  2. ↑ a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1207. ISBN 0-02-865527-3.
  3. ↑ a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 290. ISBN 0-674-37299-9.