Domenico Riviera
Kardynał prezbiter | |
![]() | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 grudnia 1671 |
Data i miejsce śmierci | 2 listopada 1752 |
Prefekt Kongregacji ds. Granic Państwa Kościelnego | |
Okres sprawowania | 1735–1752 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat | 21 marca 1733 |
Kreacja kardynalska | 2 marca 1733 |
Kościół tytularny |
Domenico Riviera (ur. 3 grudnia 1671 w Urbino, zm. 2 listopada 1752 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 3 grudnia 1671 roku w Urbino, jako syn Giovanniego Carla Riviery i Cinzii Pazzini[1]. Studiował na Uniwersytecie w Urbino, gdzie uzyskał doktorat[1]. Po studiach został klerykiem w rodzinnym mieście, a następnie wyjechał do Rzymu, gdzie wstąpił do służbę do Kurii Rzymskiej[1]. W 1707 roku został skierowany na misję negocjacyjną z Eugeniuszem Sabaudzkim, która miała na celu zwrot Romanii Państwu Kościelnemu[1]. Po sukcesie misji, powołano go do prowadzenia kolejnych negocjacji m.in. z Wiktorem Amadeuszem II[1]. Następnie był kanonikiem bazyliki watykańskiej, referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i prałatem Jego Świątobliwości[1]. W latach 20. XVIII wieku, wraz z kardynałem Spinolą przebywał na misji dyplomatycznej, mającej rozsądzić spór o sukcesję korony Neapolu na rzecz Karola VI[1]. 2 marca 1733 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Quirico e Giulitta[2]. 21 marca przyjął święcenia kapłańskie[2]. Zajmował się sprawami sukcesji tronu polskiego, wielokrotnie odmawiając funkcji legata w Romanii[1]. W 1735 roku został prefektem Kongregacji ds. Granic Państwa Kościelnego, a dwa lata później – prefektem Kongregacji Dobrego Rządu[1]. Oba urzędy pełnił do śmierci, która nastąpiła 2 listopada 1752 roku w Rzymie[1].