Domenico Scarlatti
| ||
![]() Domenico Giuseppe Scarlatti | ||
Data i miejsce urodzenia | 26 października 1685 Neapol | |
Data i miejsce śmierci | 23 lipca 1757 Madryt | |
Instrumenty | klawesyn, organy | |
Gatunki | muzyka poważna | |
Zawód | kompozytor, klawesynista |
Domenico Giuseppe Scarlatti (ur. 26 października 1685 w Neapolu, zm. 23 lipca 1757 w Madrycie) – kompozytor włoski okresu baroku[1].
Muzyka
Syn i uczeń Alessandro Pietro Scarlattiego, urodził się w Neapolu[1]. Już w 1703 wystawiono tam pierwsze utwory sceniczne kompozytora (opery L'Ottavia restituita al trono oraz Il Giustino)[1][2]. Przeniósł się do Wenecji, gdzie pobierał nauki u Francesco Gaspariniego, a następnie do Rzymu[1][2]. Był konkurentem Georga Friedricha Händla, z którym stanął w szranki w konkursie ogłoszonym przez kardynała Pietro Ottoboniego i zwyciężył jako klawesynista (Händlowi przyznano palmę pierwszeństwa w grze organowej)[2]. Nadworny klawesynista polskiej królowej Marii Kazimiery, a później króla Portugalii oraz dworu królewskiego w Madrycie[1].
W latach 1710–1713 Aleksander Benedykt Sobieski zrealizował w swoim rzymskim teatrze kilka spektakli operowych we współpracy ze Scarlattim i scenografem Filippo Juvarą[3].
Twórczość
Komponował głównie sonaty klawesynowe (Esercizi per gravicembalo), niejednokrotnie wirtuozerskie, oraz opery i utwory orkiestrowe[1].
Życie prywatne
Scarlatti był dwukrotnie żonaty. Z Marią Cataliną Gentili wziął ślub w Rzymie w 1728. Po śmierci pierwszej żony w 1742 poślubił Anastasię Maxarti Ximenes. Był ojcem dziesięciorga dzieci[2].
Utwory
![]() |
|
Przypisy
- ↑ a b c d e f Andrzej Chodkowski (red.): Encyklopedia muzyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 790-791. ISBN 83-01-11390-1.
- ↑ a b c d Scarlatti Domenico, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.) , Encyklopedia muzyczna PWM, PWM, 1979–2012, s. 384–387 .
- ↑ Aleksander Benedykt Stanisław Sobieski. W: Jarosław Poraziński: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIX, z. 4. 2000, s. 482.
Linki zewnętrzne
- Nuty w International Music Score Library Project
- Sonaty fortepianowe Domenica Scarlattiego do słuchania i pobierania (Czech Radio projektu) (ang.)
- Domenico Scarlatti – nuty w bibliotece Polona
- ISNI: 0000 0001 0914 4148
- VIAF: 71579203
- LCCN: n79070071
- GND: 118804952
- NDL: 00621438
- LIBRIS: 1zcfhkjk2zsk1zh
- BnF: 138994541
- SUDOC: 027541533
- NLA: 35543711
- NKC: jn19990007387
- DBNL: scar008
- BNE: XX876794
- NTA: 070777071
- BIBSYS: 90388018
- CiNii: DA06433703
- Open Library: OL2745893A
- PLWABN: 9810592541305606
- NUKAT: n01041826
- J9U: 987007267532005171
- PTBNP: 142611
- CANTIC: a10304733
- LNB: 000037135
- NSK: 000101669
- BNA: 000021642
- CONOR: 13074787
- ΕΒΕ: 232072
- BLBNB: 000321546
- KRNLK: KAC200305945
- LIH: LNB:V*87521;=BJ
- RISM: pe30002849
- WorldCat: lccn-n79070071
Media użyte na tej stronie
Autor: Domenico Scarlatti , Licencja: CC BY-SA 2.0
Allegretto - D minor.
The Sound of the Italian Harpsichord, PAN 101 StereoAutor: Martha Goldstein, Licencja: CC BY-SA 2.0
Sonata in E major K.20, presto. The Sound of the Italian Harpsichord Martha Goldstein, Harpsichord PAN 101 Stereo.
Autor: Recorded by John Sankey, Licencja: Attribution
Sonata by Domenico Scarlatti.
Recorded by John Sankey.
Converted from MIDI to WAV by Wikimedia user StewartIM.