Domenico Zipoli
Ten artykuł należy dopracować |
Data i miejsce urodzenia | 17 października 1688 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | 2 stycznia 1726 |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Domenico Zipoli (ur. 17 października 1688 w Prato, zm. 2 stycznia 1726 r. w Córdobie) – włoski kompozytor epoki baroku, jezuicki misjonarz, działający w Ameryce Południowej.
Życiorys
Od roku 1707 studiował we Florencji, prawdopodobnie uczył go tam Giovanni Maria Casini (1652-1719), naukę tę sponsorował Kosma III, Wielki Książę Toskanii. Zipoli odwiedził Neapol, gdzie pewien wpływ wywarł na niego Alessandro Scarlatti. Później celem jego podróży była Bolonia. W 1709 roku prawdopodobnie uczył go Bernardo Pasquini. Około r. 1715 Zipoli uzyskał prestiżową posadę organisty w macierzystym kościele jezuitów Del Santissimo Nome di Gesù w Rzymie.
1 lipca 1716 Zipoli wyruszył do Sewilli, a stamtąd do jezuickich misji w Ameryce Południowej (Paragwaj). Po wielu podróżach na tym kontynencie osiadł w mieście Córdobie (obecnie Argentyna). Odbył tam formację jezuicką oraz ukończył studia teologii, żeby zostać księdzem, jednak zmarł nie doczekawszy święceń z powodu braku biskupa.
Twórczość
Zipoli znany jest dziś przede wszystkim jako autor utworów na instrumenty klawiszowe (organy, klawesyn), wydanych w zbiorze Sonate d’intavolatura per organo e cimbalo (1716). Z wczesnego okresu jego twórczości znane są też dwa oratoria: San Antonio di Padova (1712) i Santa Caterina, Virgine e martire (1714).
Niedawno w Chiquitos (Boliwia) odkryto niektóre z jego południowoamerykańskich utworów kościelnych: dwie msze, dwa opracowania psalmów, trzy hymny brewiarzowe, Te Deum laudamus itp. Msza skopiowana w Potosí w Boliwii w 1784 roku, a zachowana w Sucre (Boliwia), wydaje się lokalną kompilacją opartą na dwóch innych mszach. Jego muzyka dramatyczna, w tym dwa kompletne oratoria i fragmenty trzeciego, w większości zaginęły. Domenico Zipoli jest przypuszczalnie autorem trzech fragmentów „opery misyjnej” San Ignacio de Loyola, którą skompilował Martin Schmid w Chiquitos wiele lat po tym, jak Zipoli zmarł. Zachowała się ona prawie w komplecie w źródłach lokalnych.
Posłuchaj
|
Linki zewnętrzne
- Domenico Zipoli – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Domenico Zipoli – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej Choral Public Domain Library (ChoralWiki)
- The Zippoli Institute (ang.)
- ISNI: 0000 0000 8130 7039
- VIAF: 51877143
- LCCN: n81133949
- GND: 119239868
- NDL: 01181225
- LIBRIS: mkz11h351xg17kn
- BnF: 139014296
- SUDOC: 033123322
- SBN: CFIV149312
- NLA: 35722574
- NKC: jn19990009443
- BNE: XX1579828
- NTA: 09744863X
- BIBSYS: 5026983
- Open Library: OL5080537A
- PLWABN: 9810590068005606
- NUKAT: n2009126539
- J9U: 987007283531805171
- PTBNP: 980822
- BNA: 000021643
- CONOR: 67939683
- RISM: pe30004431
- WorldCat: lccn-n81133949
Media użyte na tej stronie
Autor: Martha Goldstein, Licencja: CC BY-SA 2.0
The Sound of the Italian Harpsichord Martha Goldstein, Harpsichord PAN 101 Stereo
Autor: Martha Goldstein, Licencja: CC BY-SA 2.0
Largo - b minor
The Sound of the Italian Harpsichord Martha Goldstein, Harpsichord PAN 101 Stereo