Domiechowice

Ten artykuł od 2007-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Domiechowice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	bełchatowski
Gmina	Bełchatów
Strefa numeracyjna	44
Kod pocztowy	97-400[1]
Tablice rejestracyjne	EBE
SIMC	0535379
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bełchatów Domiechowice
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Domiechowice
Położenie na mapie województwa łódzkiego Domiechowice
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego Domiechowice
51°22′59″N 19°19′34″E/51,383056 19,326111

Domiechowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie bełchatowskim, w gminie Bełchatów.

1 lutego 1977 wschodnią część Domiechowic (361 ha) włączono do Bełchatowa^[2].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Domiechowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIV wieku. W 1390 właścicielem Domiechowic był Miczek Domiechowski herbu Prawdzic. Na początku XVI wieku należały do dóbr rodziny Bąków, herbu Zadora, a w 1502 objął je Jarosław Łaski, herbu Korab – były to dobra jego drugiej żony (od ok. 1486), Zuzanny, córki kasztelana rozpierskiego Zbigniewa Bąka. W latach 1552–1553 z Domiechowic od 9 osadników i 8 łanów pobór płacił Jan Broniowski. Znajdowała się tu wówczas karczma. W latach 1783–1784 Domiechowice należały do rodziny Białobrzeskich herbu Abdank.

W XIX wieku Domiechowice były wsią i folwarkiem w powiecie piotrkowskim, gminie Bełchatówek i parafii Parzno. Folwark posiadał gorzelnie. W 1828 roku podatek ze wsi do Kasy Obwodu Piotrkowskiego opłacał Stanisław Kaczkowski. W 1827 znajdowało się tu 13 dymów i 130 mieszkańców. W 1867 dobra domiechowskie obejmowały ok. 1230 ha (2196 mórg) ziemi folwarcznej, a wieś miała 55 osad i ok. 161 ha gruntu (288 mórg).

W XIX wieku wieś należała do Wilhelma Krebsa, po którym została odziedziczona przez syna – Fryderyka. W 1901 właścicielem Domiechowic został Stanisław Pieniążek. On zapewne wybudował obecnie istniejący dwór. Po nim od 1929 majątkiem zarządzał jego syn Stefan wraz z macochą. W czasie II wojny światowej Domiechowice zajęli Niemcy, wysiedlając rodzinę Pieniążków. Ci przenieśli się do Woli Krzysztoporskiej, gdzie Stefan pełnił w tamtejszym majątku funkcję rządcy.

Po 1945 dwór z parkiem przejęło państwo, a majątek ziemski uległ parcelacji. W tym czasie rozebrano otaczający park parkan, a także niektóre budynki gospodarcze. W dworze mieściła się do 1962 szkoła podstawowa. Bezpośrednio po wojnie funkcjonowała tam również 3-klasowa wieczorowa szkoła rolnicza. Miała tu także siedzibę Gromadzka Rada Narodowa. Później znajdowały się tu mieszkania dla nauczycieli. W 1974 roku zespół parkowy przejął ośrodek wypoczynkowy Kopalni Węgla Brunatnego w Bełchatowie (dwór na własność, a park w użytkowanie wieczyste), która w 1999 odsprzedała go obecnemu właścicielowi.

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa^[3] na listę zabytków wpisany jest obiekt:

• park dworski, XIX, 1974, nr rej.: 385 z 14.11.1987

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Domiechowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 117 .
• Domiechowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 429 .