Dominik Fischnaller

Dominik Fischnaller
Ilustracja
(c) Steffen Prößdorf, CC BY-SA 4.0

Dominik Fischnaller w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1993
Bressanone

Klub

Carabinieri[1]

Wzrost

173 cm[2]

Debiut w PŚ

28 listopada 2010, Igls (12. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28 listopada 2010, Igls (12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

6 stycznia 2012, Königssee (1. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

6 stycznia 2012, Königssee

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
brązPekin 2022Jedynki
Mistrzostwa świata
brązIgls 2017Jedynki
brązIgls 2017Jedynki-sprint
brązSoczi 2020Jedynki-sprint
Mistrzostwa Europy
złotoOberhof 2019Sztafeta
złotoLillehammer 2020Jedynki
srebroLillehammer 2020Sztafeta
brązSigulda 2014Jedynki
brązSigulda 2021Jedynki
Mistrzostwa świata juniorów
złotoPark City 2013Jedynki
złotoPark City 2013Sztafeta
srebroInnsbruck 2010Sztafeta
srebroOberhof 2011Sztafeta
srebroKönigssee 2012Jedynki
brązOberhof 2011Jedynki
brązKönigssee 2012Sztafeta
Puchar Świata
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2019/2020
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2013/2014

Dominik Fischnaller (ur. 20 lutego 1993 w Bressanone[2]) – włoski saneczkarz pochodzący z Tyrolu Południowego[3], brązowy medalista olimpijski, jednokrotny zdobywca miejsca na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, dwukrotny medalista mistrzostw Europy i mistrzostw świata

Życie prywatne

Jego starszy brat Hans Peter i kuzyn Kevin także uprawiają saneczkarstwo[4].

Jest związany z amerykańską saneczkarką Emily Sweeney[5].

Kariera

W 2007 roku rozpoczął starty w Pucharze Świata juniorów[6]. 28 listopada 2010 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2010/2011 zajął 12. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W tym samym roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zdobył srebrny medal w konkurencji sztafetowej, a także zajął 6. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W 2011 roku pojawił się na mistrzostwach świata juniorów w Oberhofie, na których wywalczył srebrny medal w sztafecie i brązowy w jedynkach oraz na mistrzostwach Europy juniorów w Igls, z których wrócił z jedynkowym złotym medalem[7].

6 stycznia 2012 roku zaliczył pierwsze podium i jednocześnie odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w będącej częścią rozgrywanych w Königssee zawodów sezonu 2011/2012 konkurencji sztafetowej, w której startował z Sandrą Gasparini, Christianem Oberstolzem i Patrickiem Gruberem ekipy z Niemiec oraz Rosji[8]. W tym samym roku wystartował ponadto w mistrzostwach świata w Altenbergu, na których zajął 11. miejsce w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata juniorów w Königssee, które przyniosły mu srebrny medal za konkurencję jedynek i brązowy za konkurencję sztafetową, a także w mistrzostwach Europy w Paramonowie, na których był szósty w jedynkach[7]. 6 stycznia 2013 roku po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata w konkurencji jedynek, zajmując 3. miejsce na rozgrywanych w Königssee zawodach sezonu 2012/2013, na których uległ jedynie Niemcowi Davidowi Möllerowi i Rosjaninowi Albertowi Diemczence[9]. 17 listopada 2013 roku odniósł z kolei pierwsze jedynkowe zwycięstwo w tym cyklu, pokonując na zorganizowanych w Lillehammer zawodach sezonu 2013/2014 Niemców Davida Möllera i Felixa Locha[10]. W tym samym roku pojawił się także na mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których wywalczył złote medale zarówno w konkurencji jedynek, jak i w sztafetowej, na mistrzostwach świata do lat 23 w Whistler, z których wrócił ze złotym medalem za konkurencję jedynek oraz na mistrzostwach świata w Whistler, na których zajął 16. miejsce w jedynkach[7].

W 2014 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których wywalczył brązowy medal w konkurencji jedynek, plasując się na podium za rodakiem Arminem Zöggelerem i Niemcem Johannesem Ludwigiem, a także na igrzyskach olimpijskich w Soczi, z których wrócił z jedynkowym 6. miejscem[11][1]. W tym samym roku zajął również 3. miejsce w klasyfikacji generalnej konkurencji jedynek sezonu 2013/2014 Pucharu Świata[7]. Rok później wziął udział w mistrzostwach świata w Siguldzie, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 13. w konkurencji sztafetowej, a także w mistrzostwach Europy w Soczi, które przyniosły mu jedynkowe 7. miejsce[7]. W 2016 roku wystartował w mistrzostwach świata w Königssee, na których był siódmy w sztafecie i trzynasty w jedynkach oraz w mistrzostwach Europy w Altenbergu, na których zajął 10. miejsce w konkurencji jedynek[7]. W następnym roku, na mistrzostwach Europy w Königssee zajął 4. miejsce w konkurencji sztafetowej i 6. w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Igls zajął 4. miejsce w sztafecie oraz wywalczył brązowe medale zarówno w sprincie, jak i w jedynkach plasując się na podium w obu tych konkurencjach za Austriakiem Wolfgangiem Kindlem i Rosjaninem Romanem Riepiłowem[7][12][13]. W 2018 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 5. w konkurencji sztafetowej[14]. Rok później wystartował w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których był siódmy w jedynkach i jedenasty w sprincie, a także na mistrzostwach Europy w Oberhofie, na których zajął 8. miejsce w konkurencji jedynek oraz zdobył złoty medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta, współtworzona przez Andreę Vötter, Ivana Naglera i Fabiana Malleiera pokonała ekipy z Niemiec i Łotwy[7][15][16].

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zdobył brązowy medal w rywalizacji jedynek.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

RokMiejsceJedynkiSztafeta
2014Soczi6.
2018Pjongczang4.5.
2022Pekin3.-

Mistrzostwa świata

RokMiejsceJedynkiJedynki-sprintSztafeta
2012Altenberg11.nie rozgrywano
2013Whistler16.nie rozgrywano6.
2015Sigulda13.nie rozgrywano4.
2016Königssee14.7.
2017Igls3.3.4.
2019Winterberg7.11.
2020Soczi10.3.4.
2021Königsseednf5.5.

Mistrzostwa Europy

RokMiejsceJedynkiSztafeta
2012Paramonowo6.
2014Sigulda3.
2015Soczi7.
2016Altenberg9.4.
2017Königssee6.4.
2019Oberhof8.1.
2020Lillehammer1.2.
2021Sigulda3.4.
2022Sankt Moritz8.4.

Mistrzostwa świata juniorów

RokMiejsceJedynkiSztafeta
2010Innsbruck6.2.
2011Oberhof3.2.
2012Königssee2.3.
2013Park City1.1.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2010/201115.
2011/20129.
2012/20137.
2013/20143.
2014/20154.
2015/20166.
2016/20176.
2017/20187.
2018/20195.
2019/20202.
2020/20215.
2021/20225.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokata
1.06.01.2013Niemcy Königsseejedynki3
2.09.02.2013Stany Zjednoczone Lake Placidjedynki2
3.17.11.2013Norwegia Lillehammerjedynki1
4.23.11.2013Austria Iglsjedynki3
5.06.12.2013Kanada Whistlerjedynki3
6.26.01.2014Łotwa Siguldajedynki3
7.30.11.2014Austria Iglsjedynki2
8.30.11.2014Austria Iglsjedynki-sprint2
9.05.12.2014Stany Zjednoczone Lake Placidjedynki3
10.01.02.2015Norwegia Lillehammerjedynki3
11.29.11.2015Austria Iglsjedynki1
12.12.12.2015Stany Zjednoczone Park Cityjedynki-sprint2
13.07.02.2016Rosja Soczijedynki3
14.21.02.2016Niemcy Winterbergjedynki3
15.16.12.2016Stany Zjednoczone Park Cityjedynki3
16.17.12.2016Stany Zjednoczone Park Cityjedynki-sprint1
17.19.02.2017Korea Południowa Pjongczangjedynki1
18.21.01.2018Norwegia Lillehammerjedynki1
19.21.01.2018Norwegia Lillehammerjedynki-sprint3
20.25.11.2018Austria Iglsjedynki2
21.06.01.2019Niemcy Königsseejedynki2
22.24.02.2019Rosja Soczijedynki3
23.24.11.2019Austria Iglsjedynki3
24.01.12.2019Stany Zjednoczone Lake Placidjedynki3
25.13.12.2019Kanada Whistlerjedynki3
26.11.01.2020Niemcy Altenbergjedynki2
27.19.01.2020Norwegia Lillehammerjedynki1
28.26.01.2020Łotwa Siguldajedynki-sprint2
29.28.11.2020Austria Iglsjedynki3
30.20.12.2020Niemcy Winterbergjedynki3
31.20.12.2020Niemcy Winterbergjedynki-sprint3
32.09.01.2021Łotwa Siguldajedynki3
33.04.12.2021Rosja Soczijedynki3
34.05.12.2021Rosja Soczijedynki-sprint1
35.18.12.2021Austria Iglsjedynki3
36.08.01.2022Łotwa Siguldajedynki3
37.09.01.2022Łotwa Siguldajedynki-sprint3

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo

Lp.DataMiejsceKonkurencjaLokata
1.06.01.2012Niemcy Königsseesztafeta1
2.25.11.2012Austria Iglssztafeta3
3.24.11.2013Austria Iglssztafeta3
4.01.12.2013Niemcy Winterbergsztafeta1
5.06.12.2014Stany Zjednoczone Lake Placidsztafeta2
6.29.11.2015Austria Iglssztafeta3
7.07.01.2018Niemcy Königsseesztafeta1
8.10.02.2019Niemcy Oberhofsztafeta1
9.24.11.2019Austria Iglssztafeta1
10.12.01.2020Niemcy Altenbergsztafeta3
11.19.01.2020Norwegia Lillehammersztafeta2
12.23.02.2020Niemcy Winterbergsztafeta2
13.21.11.2021 Yanqingsztafeta3
14.12.12.2021Niemcy Altenbergsztafeta2

Przypisy

  1. a b 2014 Sotschi Winterspiele (niem.). W: Olympische und Paralympische Spiele [on-line]. provinz.bz.it. [dostęp 2019-02-10].
  2. a b Dominik Fischnaller (niem.). W: Kunstbahnrodeln [on-line]. [dostęp 2019-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)].
  3. Rodeln: WM-Bronze für Dominik Fischnaller in Igls (niem.). W: Trentino-Südtirol [on-line]. ansa.it, 2017-01-17. [dostęp 2019-02-10].
  4. Wolfgang Sandler: „Das ist meine letzte Rettung“ (niem.). W: Haßberge [on-line]. mainpost.de, 2018-01-31. [dostęp 2019-02-10].
  5. VIDEO: Fischnaller-Freundin Sweeney mit Horror-Sturz (niem.). W: Olympia 2018 [on-line]. sportnews.bz, 2018-02-13. [dostęp 2019-02-10].
  6. 1. Junioren Weltcup Rennrodel; Jugend A mnl / Youth A male (ang.). fil-luge.org, 2007-11-24. [dostęp 2019-02-10].
  7. a b c d e f g h i j Luge - Dominik Fischnaller (ang.). W: Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-02-10].
  8. Viessmann Team Relay World Cup presented by Intersport; Koenigssee (GER) 06.01.2012 (ang.). fil-luge.org, 2012-01-06. [dostęp 2019-02-10].
  9. Möller überrascht beim Weltcup in Königssee (niem.). W: Wintersport [on-line]. spox.com, 2013-01-06. [dostęp 2019-02-10].
  10. Italiener Fischnaller düpiert Möller und Loch (niem.). W: Wintersport [on-line]. shz.de, 2013-11-17. [dostęp 2019-02-10].
  11. Armin Zöggeler mit doppeltem Bahnrekord zu drittem EM-Titel - UPDATE (niem.). W: Olympia Sotschi 2014 [on-line]. sportnews.bz, 2014-01-26. [dostęp 2019-02-10].
  12. Dominik Fischnaller holt WM-Bronze (niem.). W: Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-27. [dostęp 2019-02-10].
  13. Dominik Fischnaller trumpft erneut groß auf: Bronze im Einsitzer (niem.). W: Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-29. [dostęp 2019-02-10].
  14. 2018 Winter Olympics Results - Luge (ang.). W: Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-02-10].
  15. 3rd FIL-Sprint World Championships; Winterberg (GER) 25.01.19 (ang.). fil-luge.org, 2019-01-25. [dostęp 2019-02-10].
  16. Südtirols Team-Staffel rast zu EM-Gold (niem.). W: Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-10].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
2018-11-21 Rennrodel-Weltcup Innsbruck-Igls StP 5279 LR10 by Stepro.jpg
(c) Steffen Prößdorf, CC BY-SA 4.0
Fischnaller, Dominik (ITA, Italien)
Luge pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Luge