Dominik Horodyński

Dominik Horodyński
Dominik Zbigniew Hipolit Horodyński
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1919
Zbydniów

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 2008
Warszawa

poseł na Sejm PRL I kadencji (1952–1956)
Okres

od 20 listopada 1952
do 20 listopada 1956

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Dominik Zbigniew Hipolit Horodyński herbu Korczak, ps. „Wileński” (ur. 24 lipca 1919 w Zbydniowie, zm. 27 sierpnia 2008 w Warszawie) – oficer Armii Krajowej, dziennikarz, publicysta, działacz społeczny i polityczny.

Dwór Horodyńskich w Zbydniowie
Tabliczka nagrobna Dominika Horodyńskiego w Zaleszanach

Życiorys

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Był wnukiem Zbigniewa Leona Horodyńskiego (1851–1930), synem Zbigniewa (1887–1943, jeździec) i Zofii z domu Giecewicz (1892–1943), bratem Zbigniewa (1921–1944). Uczył się w Państwowym Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie. W 1937 zdał egzamin dojrzałości.

Uniknął śmierci podczas masakry uczestników wesela 24 czerwca 1943 w rodzinnym majątku w Zbydniowie, jako że wówczas nie przebywał w tym miejscu (w tym czasie zginęli jego rodzice, a później brat Zbigniew dokonał egzekucji zleceniodawcy egzekucji, Martina Fuldnera). Należał do Konfederacji Narodu. Był podporucznikiem Armii Krajowej, żołnierzem Kedywu, uczestnikiem powstania warszawskiego. Był adiutantem dowódcy Zgrupowania „Radosław”, ppłk. Jana Mazurkiewicza.

W okresie PRL pracował jako dziennikarz, publicysta, działacz polityczny. Jako bezpartyjny pełnił mandat posła na Sejm PRL I kadencji (1952–1956) z okręgu nr 57 Częstochowa. Jako reprezentant posłów "bezpartyjnych" wszedł 6 marca 1953 w skład Ogólnonarodowego Komitetu Uczczenia Pamięci Józefa Stalina[1]. Działał w Chrześcijańskim Stowarzyszeniu Społecznym. Zasiadał w zarządzie Stowarzyszenia „Pax”. Jako członek Komitetu Intelektualistów i Działaczy Katolickich, podpisał list 6 listopada 1950 przesłany do francuskich intelektualistów i wyrażający solidarność i propozycję współpracy[2]. W 1952 był jednym z delegatów na Kongres Narodów w Obronie Pokoju. Publikował w piśmie „Dziś i Jutro”. Od 1967 do 1973 był wieloletnim korespondentem radia i telewizji w Rzymie. Od 1973 do 1981 był redaktorem naczelnym tygodnika „Kultura”.

Zmarł 27 sierpnia 2008. Został pochowany w kaplicy rodzinnej na cmentarzu w Zaleszanach.

Jego żoną była Teresa z domu Ledóchowska (ur. 1920), z którą miał córki Olgę i Annę (ur. 1955).

Odznaczenie

Przypisy

  1. Powołanie Ogólnonarodowego Komitetu Uczczenia Pamięci Józefa Stalina /w/ Trybuna Robotnicza, nr 58, 7-8 marca 1953, str. 2
  2. Janusz Stefaniak, Komisja Intelektualistów i Działaczy Katolickich, w: Encyklopedia Białych Plam, t. XIX, Suplement, Radom 2005, s. 180.
  3. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1481.
  4. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1144.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Dwór Horodyńskich w Zbydniowie.jpg
Autor: Protech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dwór Horodyńskich w Zbydniowie
Zaleszany Cemetery 11.jpg
© Scotch Mist / Wikimedia Commons / CC BY-SA 4.0
Zaleszany (pl). Galeria Mist Scotch zawiera wiele zdjęć zabytkowych budowli, pomników i miejsc pamięci w Polsce.