Dominik Kuta

Dominik Kuta
PseudonimDominik Konrad (1970)
Data i miejsce urodzenia5 października 1952
Warszawa
Instrumentygitara, flet, harmonijka ustna, banjo, skrzypce, pianino
Gatunkiblues, folk, folk-rock, rock
Zawódgitarzysta, multiinstrumentalista, wokalista
Aktywnośćod 2. poł. lat 60.
WydawnictwoPolskie Nagrania „Muza”, Amiga
GAD Records
PowiązaniaPiotr Buldeski
Czerwone Gitary
Bractwo Kurkowe 1791
Grupa Dominika
Zespoły
74 Grupa Biednych
Motyw Blues
Czerwone Gitary
Capella
Quorum
Rodzina Pastora
Bractwo Kurkowe 1791
Grupa Dominika
Lapidarium Band

Dominik Kuta (ur. 5 października 1952 w Warszawie[1]) – polski gitarzysta, multiinstrumentalista, wokalista, kompozytor.

Życiorys

W połowie lat 60. debiutował w amatorskich zespołach bluesowych i współpracował z ustecką grupą rockową 74 Grupa Biednych[2]. Grupa Telam (III miejsce na warszawskiej, młodzieżowej Gitariadzie w 1967 roku[3]) dała początek pruszkowskiemu Motyw Bluesowi, w którym Dominik Kuta był gitarzystą i flecistą[3]. W roku 1969 zespół otrzymał wyróżnienie podczas przeglądu w klubie Stodoła, dzięki czemu dostał się do czołówki grup warszawskich[4]. Pod koniec listopada tegoż roku na I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej (OFAB) w Kaliszu zajął IV miejsce, Kutę zaś wyróżniono w kategorii instrumentalistów.

W styczniu 1970 dołączył do zespołu Czerwone Gitary, gdzie pełnił funkcję wokalisty, gitarzysty, flecisty, a także pianisty[5]. Wówczas występował pod pseudonimem Dominik Konrad. W muzyce zespołu dominowała w tym czasie aranżacja rozłożona na wiele harmonicznie dopasowanych instrumentów[4]. Z myślą o wykorzystaniu możliwości Kuty, jako multiinstrumentalisty, grupa przygotowała ambitniejszy, niż dotychczas repertuar, który ukazał się na longplayu Na fujarce (1970)[5]. Płyta została przychylnie przyjęta przez krytykę, lecz nie znalazła uznania w oczach publiczności[5].

Kuta odbył wraz z zespołem liczne tournée krajowe i zagraniczne[4], wystąpił na VIII KFPP w Opolu (1970) i na bułgarskim festiwalu Złoty Orfeusz w kurorcie Słoneczny Brzeg. Jesienią grupa koncertowała w ZSRR[4], ukazał się kolejny album zatytułowany Warszawa – wydany przez NRD-owską Amigę[5][6]. W grudniu 1970 r. Kuta opuścił Czerwone Gitary i rozpoczął krótkotrwałą współpracę z warszawskim zespołem Capella[4], a następnie z grupą Quorum.

W 1971 roku[7] razem z Piotrem Buldeskim i Markiem Migdalskim utworzył przy Klubie Piosenki ZAKR w warszawskim hotelu Bristol folk-rockową Rodzinę Pastora. Skład zespołu uzupełniały wokalistki: Maria Figiel, zaś od stycznia 1972 roku Zofia Borca[4]. Dzięki występom w Bristolu, Rodzina Pastora zdobyła uznanie fanów[4]. W latach 1971–1972 nagrywała w Telewizji Polskiej i w Polskim Radiu[7]. Piosenka A gdy leci głaz dostała się na listy przebojów i często była emitowana w Polskim Radiu[4].

Z początkiem 1972 roku Rodzina Pastora zarejestrowała swoje kolejne nagrania[7], z czego 4 zostały opublikowane przez Polskie Nagrania na płycie EPce (N-0708) pod nazwą Grupa Dominika, tuż po rozwiązaniu zespołu. Na płycie znalazły się trzy kompozycje Kuty (Ogon pawia, Zawsze humor mam, Uśmiech trzeba mieć) i jedna Andrzeja Zygierewicza (A gdy leci głaz) do tekstów Marka Dagnana, Tadeusza Rzymskiego i Grzegorza Walczaka. Ponadto zespół został zaproszony do wzięcia udziału w koncercie Debiuty, odbywającego się w ramach KFPP Opole'72[4]. Zanim jednak do tego doszło, drogi Kuty i Buldeskiego rozeszły się, co położyło kres istnieniu grupy[8].

W latach 1972–1975 muzyk współpracował z Bractwem Kurkowym 1791 (Buldeski założył zespół Piotr Pastor i Słońce) – grał wtedy na gitarach (6 i 12-strunowa), banjo, flecie, harmonijce ustnej i śpiewał. Był współtwórcą widowisk Już gwiazdeczka się kolebie i Życie, Miłość, Folk (fragmenty obydwu spektakli ukazały się na płytach). Jest kompozytorem utworów Niezwykła noc i Teatr życia.

W 1973 roku wystąpił z Bractwem Kurkowym na XI KFPP w Opolu, gdzie nagrodzono utwór Koleiny oraz na VII FPŻ w Kołobrzegu, gdzie zespół wywalczył Srebrny Pierścień za piosenkę W wojsku nie jest źle. Ponadto w latach 1973–1974 grupa wystąpiła poza konkursem na XIII MFP w Sopocie, X Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie oraz na Festiwalu Mody w Gdańsku, gdzie zespół otrzymał Złoty Medal za program Muzyka i moda oraz trzykrotnie w ZSRR.

Na początku 1975 roku multiinstrumentalista reaktywował Grupę Dominika. Z dawnego składu, w różnych okresach w zespole pojawili się Buldeski i Migdalski. W kwietniu 1975 roku Grupa Dominika wystąpiła przed szerszym audytorium podczas II Targów Estradowych Poltest w Łodzi, przedstawiając program literacko-muzyczny Z krzyku rodziło się życie (autorem słów piosenki tytułowej jest Piotr Janczerski) oraz jeździła z koncertami po Polsce, lecz zespół nie przetrwał zbyt długo. Po rozwiązaniu Grupy Dominika w 1976 roku, Kuta rozpoczął pracę muzyka sesyjnego.

Indywidualnym sukcesem artysty było zdobycie III nagrody za kompozycję Tam znajdę cię Ojczyzno (muz. D. Kuta, sł. G. Walczak), ex aequo z autorami piosenki Naprawdę warto (muz. S. Krajewski, sł. K. Winkler) w dwuetapowym konkursie (otwartym i zamkniętym) na piosenkę młodzieżową, ogłoszonym przez FSZMP w 1976 roku (I i II nagrody jury postanowiło nie przyznawać)[9]. Już w XXI wieku[10] Dominik Kuta występował z Maciejem Kubickim (ex-Eden i Breakout) w zespole Lapidarium Band[11]. 23 października 2020 roku, nakładem GAD Records ukazał się album pt. Biegnijmy w słońce z zachowanymi nagraniami telewizyjnymi i radiowymi Rodziny Pastora z lat 1971–1972[7].

Życie prywatne

Żoną Dominika Kuty była w latach 70. Laura Łącz[1]. Pobrali się w 1972 roku[1]. Ona miała wtedy 18 lat i była na pierwszym roku studiów aktorskich, zaś on był popularnym muzykiem, który miał już za sobą współpracę z Czerwonymi Gitarami i Quorum[1]. Relację z uroczystości pokazano w Dzienniku Telewizyjnym[1]. Ich małżeństwo przetrwało 7 lat[1].

Jego siostrą jest aktorka Magdalena Kuta[12].

Dyskografia (z zespołem Czerwone Gitary)

Albumy

  • 1970: Na fujarce (LP, Muza – XL/SXL 0599)
  • 1970: Warszawa (LP, Amiga (NRD) – 8 55 256)

Single

  • 1970: Anna Maria / Wenn Du Willst [Jeśli tego chcesz] (SP, Amiga (NRD) – 4 50 797)[5][13]
  • 1970: Solche Schönen Augen [Takie ładne oczy] / Heut’ Kennst Du Mich Nicht Mehr (SP, Amiga (NRD) – 4 50 798)[5][14]

Dyskografia (z Rodziną Pastora/Grupą Dominika)

Albumy

  • 2020: Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce (CD, GAD Records GAD CD 140 – zbiór telewizyjnych i radiowych nagrań zespołu z lat 1971–1972)[7]

Czwórki

  • 1972: A gdy leci głaz / Ogon pawia / Zawsze humor mam / Uśmiech trzeba mieć (EP, Muza – N-0708)

Kompilacje

  • 1975: Polskie Targi Estradowe – Łódź 1975 – Z krzyku rodziło się życie (LP, Muza – SX 1219)
  • 2020: Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku (CD, GAD Records GAD CD 128)[15]

Nagrania telewizyjne i radiowe

  • „Telewizyjny Ekran Młodych” (11.1971): To tak jak sen, Gdy pełnoletnia będę Tom, Ten kawałek świata, Trochę wiosny, trochę lata, Ucieczka w deszcz, Biegnijmy w słońce, Whole Lotta Love (z rep Led Zeppelin)[7][8];
  • Młodzieżowe Studio „Rytm” (1972): Musisz w drodze być, A gdy leci głaz, Zawsze humor mam, Uśmiech trzeba mieć, Ogon pawia, Płoną ognie w nocy ciemnej[7], A ja wcale nie wiem (utwór nieodnaleziony w archiwum)[8];
  • „Podwieczorek przy mikrofonie” (14.06.1972): Musisz w drodze być (wersja koncertowa)[7][8];
  • 1975: Z krzyku rodziło się życie.

Dyskografia (z zespołem Bractwo Kurkowe 1791)

Albumy

  • 1973: Już gwiazdeczka się kolebie (LP, Muza – SXL-0959; płyta z pastorałkami),
  • 1974: Życie, Miłość, Folk (LP, Muza – SXL-1063),
  • 1974: Hallo 1/74 – Wege Ändern Sich [Koleiny] / Schornsteinfeger Johnny [Kominiarz Johnny] (LP, Amiga (NRD) – 855 343) (kompilacja),
  • 1974: Beat, Rock & Blues Aus Der VR Polen – Kasia und die Sonne [Kasia i słońce] / Schornsteinfeger Johnny [Kominiarz Johnny] (LP, Amiga (NRD) – 855 394) (kompilacja),
  • 2000: Polskie Dzwony...Plus...Już Gwiazdeczka Się Kolebie (CD, Yesterday, Muza – 830988514-2) (kompilacja),
  • 2000: Bractwo Kurkowe – Życie, Miłość, Folk ...Plus... Piotr Janczerski I Bractwo Kurkowe (CD, Yesterday, Muza – 830988515-2) (kompilacja).

Single i czwórki

  • 1974: Kasia und die Sonne [Kasia i słońce] / Vor langen Jahren [Obraz zapamiętany] (SP, Amiga (NRD) – 456 036),
  • 1974: Hej, Winterschaft [Skrzypi wóz] / Schlaf, mein Sohn [Mroźna cisza] (SP, Amiga (NRD) – 456 083),
  • 1975: Сойди На Землю [Zejdź na ziemię] / Дневник Человека [Pamiętnik człowieka] / Эй, Принесите [Hej, przynieście] / Летит Серебро [Leci srebro] (EP, Melodia (ZSRR) – C62-05327-28).

Nagrania radiowe

  • 1973: Polonez Gdański, Koleiny; W wojsku nie jest źle, Pytasz mnie matulu, Hej przynieście, Wiosna życia, Dyskoteka babci,
  • 1974: Lato, lato, Przynieście maki, A my majowi, Witaj dniu.

Dyskografia (z innymi wykonawcami)

Kompilacje (z Elizą Grochowiecką)

  • 1993: Perfect – 1971-1991 Historie Nieznane – O tobie, jesieni i innych rzeczach (Inter Sonus – IS 062).

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Znane Pary: Laura Łącz i Dominik Kuta. Pamiętny ślub (pol.). pary-populada.pl. [dostęp 2016-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  2. ↑ Jerzy Izdebski: Czterdzieści lat temu powstała 74 Grupa Biednych (pol.). kaszuby.pl. [dostęp 2016-01-10].
  3. ↑ a b Marek Truszkowski, Ryszard Bieniecki: OFAB – 27–30 listopada 1969, Kalisz. Kalisz: Biuro „OFAB” przy kaliskim domu Kultury, 1969.
  4. ↑ a b c d e f g h i Rafał Szczęsny Wagnerowski. Twarze miesiąca. „Non Stop”. 3, s. 5, 42–43, czerwiec-lipiec 1972. Warszawa: Epoka. 
  5. ↑ a b c d e f Archiwum Muzycy (pol.). czerwonegitary.pl. [dostęp 2016-01-09].
  6. ↑ Czerwone Gitary – Warszawa (pol.). polskirock.art.pl. [dostęp 2016-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-20)].
  7. ↑ a b c d e f g h GAD Records: Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce (CD) (pol.). gadrecords.pl. [dostęp 2020-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-17)].
  8. ↑ a b c d Rodzina Pastora – Biegnijmy w słońce (2020) info: okładka płyty.
  9. ↑ Adam Stanisław Trąbiński. Z kraju jednym tchem. „Non Stop”. 5, s. 12, maj 1976. Warszawa: Epoka. 
  10. ↑ Rockowa Orkiestra Świątecznej Pomocy w Malibu (pol.). e-sochaczew.pl. [dostęp 2016-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-31)].
  11. ↑ Lapidarium Band (pol.). upcpoczta.pl. [dostęp 2016-01-09].
  12. ↑ Magdalena Kuta i Laura Łącz: Razem kochały jednego mężczyznę (pol.). pary-populada.pl. [dostęp 2016-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  13. ↑ Rote Gitarren – Anna Maria / Wenn Du Willst (pol.). discogs.com. [dostęp 2016-01-11].
  14. ↑ Rote Gitarren – Solche Schönen Augen / Heut’ Kennst Du Mich Nicht Mehr (pol.). discogs.com. [dostęp 2016-01-11].
  15. ↑ Wędrujmy. Wakacyjny przewodnik po polskiej psychodelii i folk-rocku (CD) (pol.). gadrecords.pl. [dostęp 2020-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-18)].

Bibliografia