Dominik Landertinger

Dominik Landertinger
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1988
Braunau am Inn

Klub

HSV Hochfilzen

Debiut w PŚ

13.12 2007 Pokljuka
(18. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

13.12 2007 Pokljuka
(18. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

17.01 2009 Ruhpolding (2. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebroVancouver 2010sztafeta
srebroSoczi 2014sprint
brązSoczi 2014sztafeta
brązPjongczang 2018b.indywidualny
Mistrzostwa świata
złotoPjongczang 2009b. masowy
srebroPjongczang 2009sztafeta
srebroOslo 2016b.indywidualny
brązHochfilzen 2017sztafeta
brązAnterselva 2020b.indywidualny
Mistrzostwa świata juniorów
złotoMartell 2007sztafeta
srebroMartell 2007sprint
srebroPresque Isle 2006sztafeta
brązPresque Isle 2006b.indywidualny
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2012/2013
Puchar Świata (Bieg masowy)
FIS Crystal Globe.svg Mała kryształowa kula
2008/2009
Puchar Świata (Bieg indywidualny)
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2015/2016
Strona internetowa

Dominik Landertinger (ur. 13 marca 1988 w Braunau am Inn) – austriacki biathlonista, czterokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Kariera

Landertinger trenuje biathlon od 1999 roku. W 2004 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Haute Maurienne, zajmując dziewiąte miejsce w biegu indywidualnym i jedenaste w sztafecie. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata juniorów w Presque Isle zdobył w tych konkurencjach odpowiednio brązowy i srebrny medal. Ponadto na mistrzostwach świata juniorów w Martell w 2007 roku zwyciężył w sztafecie, a w sprincie był drugi.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 grudnia 2007 roku w Pokljuce, zajmując 18. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 17 stycznia 2009 roku w Ruhpolding, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił dwóch Norwegów: Ole Einara Bjørndalena i Emila Hegle Svendsena. W kolejnych startach jeszcze wielokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 21 lutego 2009 roku Pjongczangu i 27 marca 2010 roku w Chanty-Mansyjsku był najlepszy w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2012/2013, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Francuzem Martinem Fourcade'em i Emilem Hegle Svendsenem. Ponadto w sezonie 2008/2009 zdobył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji biegu masowego, a w sezonie 2015/2016 był trzeci w klasyfikacji biegu indywidualnego.

Pierwsze medale wśród seniorów wywalczył na mistrzostwach świata w Pjongczangu w 2009 r. Najpierw zwyciężył w biegu masowym, zostając pierwszym w historii austriackim mistrzem świata w tej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził swego rodaka, Christopha Sumanna i Rosjanina Iwana Czeriezowa. Dzień później, wspólnie z Danielem Mesotitschem, Simonem Ederem oraz Christophem Sumanem zdobył srebrny medal w sztafecie. Osiągnięcie ze sztafety Austriacy w tym samym składzie powtórzyli rok później, na igrzyskach olimpijskich w Vancouver. Indywidualnie najlepszy wynik osiągnął w starcie masowym, w którym był siódmy.

Kolejne medale wywalczył na igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku. Zdobył swój pierwszy indywidualny medal olimpijski, zajmując drugą lokatę w sprincie, w którym rozdzielił Ole Einara Bjørndalena i Czecha Jaroslava Soukupa. Był tam również piąty w biegu indywidualnym, dziesiąty w biegu pościgowym, siódmy w masowym, a razem z kolegami zdobył brązowy medal w sztafecie.

Z mistrzostw świata w Kontiolahti w 2015 roku wrócił bez medalu, jednak na podium stanął podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Oslo. Zajął wtedy drugie miejsce w biegu indywidualnym, plasując się między Martinem Fourcade'em i Simonem Ederem. Blisko medalu był też w sztafecie, jednak drużyna Austrii tym razem zajęła czwarte miejsce. Na podium w sztafecie Austriacy powrócili w 2017 roku, zajmując trzecie miejsce na mistrzostwach świata w Hochfilzen.

Medal zdobył również na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie był trzeci w biegu indywidualnym. Lepsi okazali się tylko Norweg Johannes Thingnes Bø oraz reprezentujący Słowenię Jakov Fak. W pozostałych biegach plasował się poza czołową dziesiątką, a w sztafecie reprezentacja Austrii ponownie zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o podium z Niemcami. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Östersund w żadnym ze startów indywidualnych nie znalazł się w pierwszej dwudziestce, a w sztafecie tym razem był ósmy.

Osiągnięcia w biathlonie

Igrzyska olimpijskie

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2010Vancouver23.34.14.7.2.nd.nd.
2014Soczi5.2.10.7.3.nd.
2018Pjongczang3.25.26.12.4.nd.

Mistrzostwa świata

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2009Pjongczang6.17.34.1.2.nd.
2011Chanty-Mansyjsk16.49.46.9.7.nd.
2012Ruhpolding15.28.31.24.5.nd.
2013Nové Město14.15.5.6.5.17.nd.
2015Kontiolahti28.39.15.24.5.nd.
2016Oslo2.9.14.15.4.5.nd.
2017Hochfilzen26.17.21.7.3.9.nd.
2019Östersund48.21.34.8.17.nd.
2020Rasen-Antholz3.31.40.17.6.8.nd.

Mistrzostwa świata juniorów

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2004Haute-Maurienne9.DNFnd.11.nd.nd.
2005Kontiolahti7.DSQnd.4.nd.nd.
2006Presque Isle3.22.22.nd.2.nd.nd.
2007Martell33.2.4.nd.1.nd.nd.
2008Ruhpolding11.30.14.nd.4.nd.nd.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2007/200861.
2008/200911.
2009/20106.
2010/201134.
2011/201233.
2012/20133.
2013/20144.
2014/201522.
2015/20169.
2016/201716.
2017/201841.
2018/201934.
2019/202045.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.17 stycznia2009Niemcy RuhpoldingSprint na 10 km2.0+023:59,2+33,4Ole Einar Bjørndalen
2.18 stycznia2009Niemcy RuhpoldingBieg pościgowy na 12,5 km3.1+1+0+037:03,9+46,5Ole Einar Bjørndalen
3.25 stycznia2009Włochy Rasen-AntholzBieg masowy na 15 km2.1+2+0+037:20,1+0,2Christoph Stephan
4.21 lutego2009Korea Południowa PjongczangBieg masowy na 15 km1.2+0+0+138:32,5
5.29 marca2009Rosja Chanty-MansyjskBieg pościgowy na 12,5 km2.0+0+0+137:26,5+12,1Simon Eder
6.19 grudnia2009Słowenia PokljukaSprint na 10 km2.1+028:21,1+11,1Iwan Czeriezow
7.23 stycznia2010Włochy Rasen-AntholzSprint na 10 km2.0+124:33,4+6,0Arnd Peiffer
8.24 stycznia2010Włochy Rasen-AntholzBieg pościgowy na 12,5 km3.1+1+1+032:10,1+19,7Daniel Mesotitsch
9.27 marca2010Rosja Chanty-MansyjskBieg masowy na 15 km1.1+0+0+038:19,8
10.13 stycznia2011Niemcy RuhpoldingBieg indywidualny na 20 km3.0+0+0+151:03,1+23,7Emil Hegle Svendsen
11.28 listopada2012Szwecja ÖstersundBieg indywidualny na 20 km2.0+1+0+050:57,0+12,3Martin Fourcade
12.17 marca2013Rosja Chanty-MansyjskBieg masowy na 15 km2.0+0+1+042:05,3+13,9Martin Fourcade
13.23 marca2014Norwegia OsloBieg masowy na 15 km2.0+0+0+041:06,9+7,0Martin Fourcade
14.19 grudnia2014Słowenia PokljukaSprint na 10 km2.0+023:30,5+11.9Anton Szypulin
15.10 marca2016Norwegia OsloBieg indywidualny na 20 km2.0+0+0+049:19,0+5,1Martin Fourcade
16.19 lutego2020Włochy Rasen-AntholzBieg indywidualny na 20 km3.0+0+0+149:43,1+1:22,1Martin Fourcade

Osiągnięcia w biegach narciarskich

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 2011/2012
Sjusjøen 19.11 (15 km F)Ruka 25.11 (SP C)Ruka 26.11 (10 km F)Ruka 27.11 (15 km C)RTDüsseldorf 3.12 (SP F)Davos 10.12 (30 km F)Davos 11.12 (SP F)Rogla 17.12 (15 km C)Rogla 18.12 (SP F)Oberhof 29.12 (3.75 km F)Oberhof 30.12 (15 km C)Oberstdorf 31.12 (SP C)Oberstdorf 1.01 (2x10 km)Toblach 3.01 (5 km C)Toblach 4.01 (SP F)Cortina-Toblach 5.01 (35 km F)Val di Fiemme 7.01 (20 km C)Val di Fiemme 8.01 (9 km F)TdSMediolan 14.01 (SP F)Otepää 21.01 (SP C)Otepää 22.01 (15 km C)Moskwa 2.02 (SP F)Rybińsk 4.02 (15 km F)Rybińsk 5.02 (2x15 km)Nové Město 11.02 (30 km C)Szklarska Poręba 17.02 (SP F)Szklarska Poręba 18.02 (15 km C)Lahti 3.03 (2x15 km)Lahti 4.03 (SP C)Drammen 7.03 (SP C)Oslo 10.03 (50 km C)Sztokholm 14.03 (SP C)Falun 16.03 (3.3 km F)Falun 17.03 (2x10 km)FPŚpunkty
-11742dns---------------------------------0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 31-100 Dyskwalifikacja

- – zawodnik nie wystartował
TdS – Tour de Ski DNS – Zawodnik został zgłoszony do biegu, ale w nim nie wystartował DNF – Zawodnik nie ukończył biegu

Bibliografia

Media użyte na tej stronie