Dominique Pire

Dominique Pire Georges Charles Clement Ghislain Pire
Kraj działania	Belgia
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1910 Dinant
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 1969 Leuven
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Inkardynacja	Zakon Kaznodziejski
Śluby zakonne	23 września 1932
Prezbiterat	14 lipca 1934

Dominique Pire (Georges Pire), imię zakonne Dominique (ur. 10 lutego 1910 w Dinant, zm. 30 stycznia 1969 w Leuven) – belgijski zakonnik, dominikanin, laureat Pokojowej Nagrody Nobla 1958 za działalność na rzecz uchodźców.

Życiorys

Teolog, działacz społeczno-charytatywny; złożył śluby wieczyste w zakonie dominikanów w 1932, następnie studiował nauki teologiczne na Papieskim Międzynarodowym Collegium Angelicum w Rzymie (193] obronił doktorat L’Apatheia ou insensibilité irréalisable et destructrice)^[1] i społeczne na Uniwersytecie w Louvain (1936-1937). W 1934 przyjął święcenia kapłańskie. Po studiach osiadł w klasztorze w Huy. Brał aktywny udział w antyhitlerowskim ruchu oporu w okresie II wojny światowej. Po wojnie zaangażował się w pomoc uchodźcom i przesiedleńcom, w 1949 założył w tym celu specjalną fundację – l'Europe du Coeur au Service du Monde. Za całokształt działalności na rzecz uchodźców został uhonorowany pokojową Nagrodą Nobla w 1958.

W 1960 współtworzył Międzynarodowe Centrum Pokoju im. Mahatmy Gandhiego (działające później pod nazwą Uniwersytet Pokoju).

Przypisy

Bibliografia

• Nobelprize.org: Georges Pire – Biographical (ang.). Nobel Media AB. [dostęp 2013-12-19].