Donald Johnson

Donald Johnson
Państwo Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia9 września 1968
Bethlehem
Wzrost190 cm
Masa ciała84 kg
Graleworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny1992
Zakończenie kariery2004
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje0
Najwyżej w rankingu194 (22 kwietnia 1996)
Roland Garros2R (1995)
Gra podwójna
Wygrane turnieje23
Najwyżej w rankingu1 (28 stycznia 2002)
Australian OpenSF (2002)
Roland GarrosQF (1996, 1998)
WimbledonW (2001)
US OpenF (2001)

Donald James Johnson (ur. 9 września 1968 w Bethlehem) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca Wimbledonu 2000 w grze mieszanej i Wimbledonu 2001 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów.

Kariera tenisowa

Johnson w latach 1987–1991 występował w rozgrywkach akademickich w USA, broniąc barw University of North Carolina; miał już wówczas na koncie nagrodę amerykańskiej federacji tenisowej USTA za sportową postawę wśród juniorów (1986). Po ukończeniu studiów (z dyplomem ekonomisty) przystąpił w 1992 roku do rywalizacji wśród tenisistów zawodowych. Karierę zakończył w 2004 roku, po US Open.

W 1994 roku Johnson zagrał w kilku imprezach z Francisco Montaną, osiągając m.in. półfinał turnieju ATP World Tour w Barcelonie. W 1996 roku obaj Amerykanie podjęli stałą współpracę, która już w tymże roku zaowocowała 2 zwycięstwami turniejowymi ATP World Tour – w Meksyk i Amsterdamie, a także wielkoszlemowym ćwierćfinałem na kortach Rolanda Garrosa.

W 1997 roku Johnson i Montana triumfowali w turnieju ATP Super 9 w Monte Carlo, pokonując m.in. Jewgienija Kafielnikowa i Daniela Vacka oraz w finale Jacco Eltingha i Paula Haarhuisa. Dalsze 2 finały turniejowe oraz ćwierćfinał Wimbledonu dał Amerykanom pierwszy awans do deblowego ATP World Tour World Championships, który jednak zakończyli na etapie rozgrywek grupowych z 3 porażkami na koncie.

Sezon 1998 był dla obu Amerykanów jeszcze bardziej udany – wygrali 4 turnieje, zaliczyli jeszcze 1 finał, byli w ćwierćfinale French Open, a w turnieju ATP World Tour World Championships doszli do półfinału. Na sezonie 1998 Johnson i Montana zakończyli regularne wspólne występy.

Johnson w 1999 roku wygrał 2 turnieje, w Estoril mając za partnera Tomása Carbonella, w GstaadCyrila Suka.

U progu sezonu 2000 Amerykanin kilka turniejów zagrał w parze z Sukiem, imprezę w Meksyku wygrał z Byronem Blackiem, a najlepsze rezultaty w roku odniósł wspólnie z Pietem Norvalem. Od wiosny do końca sezonu 2000 Norval i Johnson wygrali 4 turnieje i byli w 2 finałach. Wśród turniejowych trofeów najcenniejsze pochodziło z Bangalore, gdzie triumfowali w ATP World Tour World Championships. W finale okazali się lepsi od Leandera Paesa i Mahesha Bhupathiego, rewanżując się tym samym za porażkę w meczu grupowym tej samej imprezy.

Jeszcze większe sukcesy Johnson odnosił z kolejnym partnerem, którym został w 2001 roku Jared Palmer. W tymże roku Amerykanie wygrali 5 turniejów – dwa na kortach trawiastych, w tym Wimbledon. W Londynie już w ćwierćfinale musieli bronić 4 piłek meczowych w spotkaniu z Juanem Balcellsem i Sjengiem Schalkenem, by następnie w półfinale pokonać Maksa Mirnego i Uładzimira Wałczkou, a w finale Davida Rikla i Jiříego Nováka 6:4, 4:6, 6:3, 7:6(6). Johnson i Palmer okazali się pierwszą amerykańską parą od 1990 roku, która wygrała Wimbledon (triumfowali wówczas Jim Pugh i Rick Leach). Swoją dyspozycję utrzymali w kolejnych miesiącach sezonu, dochodząc do finału Tennis Masters Series w Montrealu (gdzie Rikl i Novak wzięli rewanż) oraz drugiego finału wielkoszlemowego – podczas US Open. W Nowym Jorku musieli uznać wyższość Wayne’a Blacka i Kevina Ullyetta.

Start w ATP World Doubles Challenge Cup podsumowującym sezon 2001, który ze względu na kłopoty organizatora odbył się z kilkumiesięcznym poślizgiem już w 2002 roku, Amerykanie zakończyli na półfinale.

Wyniki Johnsona z 2001 roku i 2 wygrane turnieje oraz półfinał Australian Open w styczniu 2002 roku dały Johnsonowi awans na pozycję lidera światowego rankingu deblistów 28 stycznia 2002. Łącznie na szczycie listy znajdował się przez 20 tygodni. W sezonie 2002 Johnson nadal startował w parze z Jaredem Palmerem, na koniec sezonu pozostając najstarszym graczem w czołowej dziesiątce klasyfikacji światowej. Johnson i Palmer w tymże roku byli w półfinale Wimbledonu, ćwierćfinale US Open oraz 2 finałach, w tym Tennis Masters Series w Miami. Zakwalifikowali się także do Tennis Masters Cup jak 4 para na świecie, ale nie mogli wystąpić w turnieju, gdyż Johnson poddał się operacji lewego stawu skokowego.

W 2003 roku Johnson i Palmer doszli do ćwierćfinału Australian Open, a w parze z Leanderem Paesem Johnson był w finale w ’s-Hertogenbosch. Były to ostatnie znaczące osiągnięcia Amerykanina.

Sukcesy Johnson odnosił również w grze mieszanej. W parze z Kimberly Po osiągnął w 1999 roku finał US Open, a rok później z tą samą partnerką triumfował na Wimbledonie. Doświadczona para amerykańska pokonała w wimbledońskim finale Lleytona Hewitta i Kim Clijsters 6:4, 7:6(3).

W reprezentacji w Pucharze Davisa zagrał raz, jesienią 2001 roku w barażu o grupę światową przeciwko Indiom. Johnson i Palmer przegrali wówczas z Leanderem Paesem i Maheshem Bhupathim, ale reprezentacja USA odniosła zwycięstwo dzięki singlistom Andy'emu Roddickowi i Jamesowi Blake.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra mieszana (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.11 września 1999US Open, Nowy JorkTwardaStany Zjednoczone Kimberly PoJaponia Ai Sugiyama
Indie Mahesh Bhupathi
4:6, 4:6
Zwycięzca1.8 lipca 2000Wimbledon, LondynTrawiastaStany Zjednoczone Kimberly PoBelgia Kim Clijsters
Australia Lleyton Hewitt
6:4, 7:6(3)

Gra podwójna (23–12)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwycięzca1.10 marca 1996MeksykCeglanaStany Zjednoczone Francisco MontanaWenezuela Nicolás Pereira
Hiszpania Emilio Sánchez
6:2, 6:4
Zwycięzca2.4 sierpnia 1996AmsterdamCeglanaStany Zjednoczone Francisco MontanaSzwecja Rikard Bergh
Stany Zjednoczone Jack Waite
6:4, 3:6, 6:2
Zwycięzca3.27 kwietnia 1997Monte CarloCeglanaStany Zjednoczone Francisco MontanaHolandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
7:6, 2:6, 7:6
Finalista1.20 lipca 1997StuttgartCeglanaStany Zjednoczone Francisco MontanaBrazylia Gustavo Kuerten
Brazylia Fernando Meligeni
4:6, 4:6
Finalista2.19 października 1997OstrawaDywanowa (hala)Stany Zjednoczone Francisco MontanaCzechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
2:6, 4:6
Zwycięzca4.8 lutego 1998MarsyliaTwarda (hala)Stany Zjednoczone Francisco MontanaStany Zjednoczone Mark Keil
Stany Zjednoczone T.J. Middleton
6:4, 3:6, 6:3
Finalista3.15 lutego 1998DubajTwardaStany Zjednoczone Francisco MontanaIndie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
2:6, 5:7
Zwycięzca5.12 kwietnia 1998EstorilCeglanaStany Zjednoczone Francisco MontanaMeksyk David Roditi
Holandia Fernon Wibier
6:1, 2:6, 6:1
Zwycięzca6.10 maja 1998HamburgCeglanaStany Zjednoczone Francisco MontanaPołudniowa Afryka David Adams
Nowa Zelandia Brett Steven
6:2, 7:5
Zwycięzca7.11 października 1998PalermoCeglanaStany Zjednoczone Francisco MontanaArgentyna Pablo Albano
Argentyna Daniel Orsanic
6:4, 7:6
Zwycięzca8.11 kwietnia 1999EstorilCeglanaHiszpania Tomás CarbonellCzechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
6:3, 2:6, 6:1
Zwycięzca9.11 lipca 1999GstaadCeglanaCzechy Cyril SukMacedonia Północna Ałeksandar Kitinow
Filipiny Eric Taino
7:5, 7:6(4)
Zwycięzca10.27 lutego 2000MeksykCeglanaZimbabwe Byron BlackArgentyna Gastón Etlis
Argentyna Martín Rodríguez
6:3, 7:5
Zwycięzca11.16 kwietnia 2000EstorilCeglanaPołudniowa Afryka Piet NorvalPołudniowa Afryka David Adams
Australia Joshua Eagle
6:4, 7:5
Zwycięzca12.25 czerwca 2000NottinghamTrawiastaPołudniowa Afryka Piet NorvalPołudniowa Afryka Ellis Ferreira
Stany Zjednoczone Rick Leach
1:6, 6:4, 6:3
Finalista4.23 lipca 2000StuttgartCeglanaArgentyna Lucas Arnold KerCzechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
7:5, 2:6, 3:6
Finalista5.22 października 2000TuluzaTwarda (hala)Południowa Afryka Piet NorvalFrancja Julien Boutter
Francja Fabrice Santoro
6:7(8), 6:4, 6:7(5)
Zwycięzca13.29 października 2000BazyleaDywanowa (hala)Południowa Afryka Piet NorvalSzwajcaria Roger Federer
Słowacja Dominik Hrbatý
7:6(9), 4:6, 7:6(4)
Finalista6.5 listopada 2000StuttgartTwarda (hala)Południowa Afryka Piet NorvalCzechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
6:3, 3:6, 4:6
Zwycięzca14.17 listopada 2000Doubles Championship, BangaloreTwardaPołudniowa Afryka Piet NorvalIndie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes
7:6(8), 6:3, 6:4
Zwycięzca15.4 marca 2001AcapulcoCeglanaBrazylia Gustavo KuertenPołudniowa Afryka David Adams
Argentyna Martín García
6:3, 7:6(5)
Zwycięzca16.11 marca 2001ScottsdaleTwardaStany Zjednoczone Jared PalmerChile Marcelo Ríos
Holandia Sjeng Schalken
7:6(3), 6:2
Finalista7.15 kwietnia 2001EstorilCeglana Nenad ZimonjićCzechy Radek Štěpánek
Czechy Michal Tabara
4:6, 1:6
Zwycięzca17.29 kwietnia 2001BarcelonaCeglanaStany Zjednoczone Jared PalmerHiszpania Tommy Robredo
Hiszpania Fernando Vicente
7:6(2), 6:4
Zwycięzca18.6 maja 2001MajorkaCeglanaStany Zjednoczone Jared PalmerHiszpania Feliciano López
Hiszpania Francisco Roig
7:5, 6:3
Zwycięzca19.24 czerwca 2001NottinghamTrawiastaStany Zjednoczone Jared PalmerAustralia Paul Hanley
Australia Andrew Kratzmann
6:4, 6:2
Zwycięzca20.7 lipca 2001Wimbledon, LondynTrawiastaStany Zjednoczone Jared PalmerCzechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
6:4, 4:6, 6:3, 7:6(6)
Finalista8.5 sierpnia 2001MontrealTwardaStany Zjednoczone Jared PalmerCzechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
4:6, 6:3, 3:6
Finalista9.8 września 2001US Open, Nowy JorkTwardaStany Zjednoczone Jared PalmerZimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:7(9), 6:2, 3:6
Zwycięzca21.28 października 2001SztokholmTwarda (hala)Stany Zjednoczone Jared PalmerSzwecja Jonas Björkman
Australia Todd Woodbridge
6:3, 4:6, 6:3
Zwycięzca22.6 stycznia 2002Ad-DauhaTwardaStany Zjednoczone Jared PalmerCzechy Jiří Novák
Czechy David Rikl
6:3, 7:6(5)
Zwycięzca23.13 stycznia 2002SydneyTwardaStany Zjednoczone Jared PalmerCzechy Joshua Eagle
Australia Sandon Stolle
6:4, 6:4
Finalista10.31 marca 2002MiamiTwardaStany Zjednoczone Jared PalmerBahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
3:6, 6:3, 1:6
Finalista11.23 czerwca 2002NottinghamTrawiastaStany Zjednoczone Jared PalmerStany Zjednoczone Mike Bryan
Bahamy Mark Knowles
6:0, 6:7(3), 4:6
Finalista12.22 czerwca 2003’s-HertogenboschTrawiastaIndie Leander PaesCzechy Martin Damm
Czechy Cyril Suk
5:7, 6:7(4)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]