Donald Young

Donald Young
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1989
Chicago

Wzrost

183 cm

Gra

leworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Donald Senior, Illona Young

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

38 (27 lutego 2012)

Australian Open

3R (2014)

Roland Garros

3R (2014)

Wimbledon

2R (2016, 2017)

US Open

4R (2011, 2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

43 (14 sierpnia 2017)

Australian Open

3R (2017)

Roland Garros

F (2017)

Wimbledon

2R (2014)

US Open

2R (2012)

Donald Young (ur. 23 lipca 1989 w Chicago) – amerykański tenisista, olimpijczyk z Londynu (2012).

Życie prywatne

Donald Young jest synem Donalda Seniora i Illony. Oboje zajmują się szkoleniem tenisistów oraz są trenerami własnego syna. W młodości trenował w IMG Academy pod nadzorem Nicka Bollettieriego, który w przeszłości współpracował m.in. z Andre Agassim oraz Jimem Courierem.

Kariera tenisowa

Lata juniorskie

Pierwszy juniorski wielkoszlemowy tytuł wywalczył w styczniu 2005 roku na kortach Australian Open, eliminując m.in. Marina Čilicia, a w finale wynikiem 6:2, 6:4 Sun-Yong Kima[1]. Dzięki temu zwycięstwu awansował jako najmłodszy (15 lat) junior na pozycję lidera rankingu singlistów.

W 2007 roku wygrał swój drugi juniorski wielkoszlemowy turniej, na Wimbledonie. W finale wygrał z Władimirem Ignaticiem 7:5, 6:1[2].

W grze podwójnej triumfował podczas juniorskiego US Open w 2005 roku. W parze z Alexem Claytonem pokonał w meczu o tytuł Carstena Balla i Thiemo de Bakkera 7:6(3), 4:6, 7:5.

Status profesjonalny

Jako zawodowy tenisista Young w 2011 roku awansował do finału zawodów ATP World Tour w Bangkoku. Pokonał po drodze m.in. broniącego tytułu Guillermo Garcíę Lópeza oraz Gaëla Monfilsa. Pojedynek finałowy zakończył się porażką Younga 2:6, 0:6 z Andym Murrayem[3]. W lutym 2015 roku Young doszedł do finału w Delray Beach, gdzie uległ Ivo Karloviciowi[4]. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł do 4. rundy US Open 2011. Z dalszej gry wyeliminował Younga Andy Murray.

W lutym 2015 roku Young osiągnął finał ATP World Tour w grze podwójnej, podczas turnieju w Memphis wspólnie z Artemem Sitakiem. Finałowe spotkanie para Sitak–Young przegrała z Mariuszem Fyrstenbergiem i Santiago Gonzálezem. Razem z Santiago Gonzálezem został finalistą French Open 2017 ponosząc porażkę w decydującym meczu 6:7(5), 7:6(4), 3:6 z Ryanem Harrisonem i Michaelem Venusem[5].

W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Uczestniczył w rywalizacji singlowej, z której odpadł w 1 rundzie pokonany przez Andreasa Seppiego[6].

W rankingu gry pojedynczej Young najwyżej był na 38. miejscu (27 lutego 2012), a w klasyfikacji gry podwójnej na 43. pozycji (14 sierpnia 2017).

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Masters 1000
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour 500
ATP World Tour 250
Gra pojedyncza (0–2)
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.2 października 2011BangkokTwarda (hala)Wielka Brytania Andy Murray2:6, 0:6
Finalista2.22 lutego 2015Delray BeachTwardaChorwacja Ivo Karlović3:6, 3:6

Gra podwójna (0–2)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Finalista1.15 lutego 2015MemphisTwarda (hala)Nowa Zelandia Artem SitakPolska Mariusz Fyrstenberg
Meksyk Santiago González
7:5, 6:7(1), 8–10
Finalista2.10 czerwca 2017French Open, ParyżCeglanaMeksyk Santiago GonzálezStany Zjednoczone Ryan Harrison
Nowa Zelandia Michael Venus
6:7(5), 7:6(4), 3:6

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej2005200620072008200920102011201220132014201520162017201820192020Wygrane turniejeBilans w turnieju
Australian Open1R2R1R2R3R2R1R2R1R0 / 96–9
French Open1R1R3R1R1R1R0 / 62–6
Wimbledon1R1R1R1R1R2R2R0 / 72–7
US Open1R1R3R1R1R1R4R1R2R1R4R2R2R1R0 / 1411–14
Wygrane turnieje0 / 10 / 10 / 10 / 40 / 10 / 20 / 30 / 40 / 10 / 40 / 40 / 40 / 40 / 20 / 00 / 00 / 36N/A
Bilans spotkań0–10–12–10–40–11–23–31–41–14–44–42–43–40–20–00–0N/A21–36

Przypisy

  1. Australian Open Junior Championships (ang.). collegeandjuniortennis.com. [dostęp 2009-12-04].
  2. Young Earns Wimbledon Junior Championship (ang.). tenniskalamazoo.blogspot.com, 8 lipca 2007. [dostęp 2009-12-04].
  3. Andy Murray beats Donald Young to win Thailand Open (ang.). bbc.co.uk, 2 października 2011. [dostęp 2011-10-02].
  4. Karlovic Denies Young, Captures Delray Beach Title (ang.). atpworldtour.com, 22 lutego 2015. [dostęp 2015-05-24].
  5. Grupa Wirtualna Polska, Roland Garros: Michael Venus pisze historię Nowej Zelandii. Wspólnie z Ryanem Harrisonem zdobył tytuł w Paryżu - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 10 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-11] (pol.).
  6. Donald Young Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-14] (ang.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Young US16 (28) (29569328250).jpg
Autor: si.robi, Licencja: CC BY-SA 2.0
Young US16 (28)