Doom (gra komputerowa 1993)
Logo gry | |
Producent | |
---|---|
Wydawca | id Software[1] |
Dystrybutor | PL: LEM |
Projektant | |
Kompozytor | |
Silnik | Doom engine |
Wersja | 1.9 |
Data wydania | 10 grudnia 1993 |
Gatunek | |
Tryby gry | |
Kategorie wiekowe | |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | |
Nośniki | dyskietka 3,5" |
Wymagania | 80386 33 MHz, VGA, 4 MB RAM, DOS[3]; wersja na Amigę: procesor MC68020, 4 MB FAST RAM (wymagania zależne od portu) |
Kontrolery | klawiatura, w portach dochodzi mysz i dżojstik lub gamepad |
Doom – strzelanka pierwszoosobowa wyprodukowana przez id Software i wydana 10 grudnia 1993 na platformę MS-DOS[4].
Fabuła
Gracz wciela się w postać bezimiennego żołnierza, członka kosmicznego oddziału marines. Po tym jak główny bohater sprzeciwił się rozkazowi oficera otwarcia ognia do ludności cywilnej, zostaje zesłany na Marsa. Po incydencie w korporacji Union Aerospace Corporation na Fobosie – korporacji, która eksperymentowała z bramami do innych wymiarów – zostaje wysłany by to zbadać, lecz z czasem traci kontakt ze swoimi towarzyszami i wyrusza na poszukiwanie oddziału. Dowiaduje się, że eksperymenty teleportacji zakończyły się niepowodzeniem, a przez bramy stojące na Fobosie przedostały się stworzenia z piekła, zabijając personel lub zamieniając go w zombie. Gracz musi przedrzeć się przez hordy przeciwników, by ochronić ludzkość na Ziemi[5][1].
Produkcja i rozgrywka
W odróżnieniu od pierwszej gry FPS tego studia, Wolfensteina 3D, wprowadzono po raz pierwszy możliwość ruchu postaci gracza w trzecim wymiarze (w górę i w dół). Gra wyróżniała się również prawie realistycznym oświetleniem scenerii oraz rozbudowanymi efektami dźwiękowymi. Po raz pierwszy wprowadzono rodzaj rozgrywki wielu graczy zwany deathmatch. Uruchomienie gry wymagało komputera z procesorem 80386 z 4 MB pamięci RAM i kartą graficzną VGA[3].
Gra w wersji pierwotnej składała się z trzech epizodów, z których pierwszy był darmowy, i oferowała gamę broni od piły łańcuchowej po futurystyczny miotacz plazmy BFG 9000. W 1995 roku wydana została edycja Ultimate Doom wzbogacona o czwarty epizod. Dzięki udostępnieniu kodu źródłowego w dniu 26 grudnia 1997 roku, powstało wiele modyfikacji i portów. Wydano też reedycję całej serii Doom w formie Doom Collector's Edition.
W 2005 roku premierę miał film pod tym samym tytułem, w reżyserii Andrzeja Bartkowiaka, luźno bazujący na serii gier[6].
Kontynuacje
Ogromny sukces gry przyczynił się do powstania kontynuacji Doom II (1994) z dodatkiem Final Doom (1996). W roku 2004 ukazał się Doom 3, określany przez twórców nie jako kontynuacja poprzednich gier, ale „opowiedzenie tej samej historii na nowo”[7]. Rok później ukazał się dodatek Doom 3: Resurrection of Evil[8].
W 2008 pojawiła się nieoficjalna wersja gry dla iPhone (iOS). Była niegrywalna, ale w związku z dużym zainteresowaniem firma id Software zdecydowała się na wydanie oficjalnej wersji, która pojawiła się w 2009[9].
Odbiór gry
Odbiór gry | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
|
Popularność tytułu przyczyniła się do ukucia terminu gra doomopodobna, którym w połowie lat 90. zaczęto określać gry tworzone na wzór Dooma, takie jak Heretic czy Blood[13].
W 2004 roku gra otrzymała tytuł gry wszech czasów przyznawany przez portal GameSpy[14]. Serwis GameRankings agregujący recenzje gier komputerowych, przyznał średnią ocenę wynoszącą 86,67%[12].
Redakcja magazynu „PC Gamer UK” w 2015 roku przyznała grze 23. miejsce na liście najlepszych gier na PC[15].
Ścieżka dźwiękowa
Ścieżka dźwiękowa do gry została skomponowana przez Roberta Prince’a i wydana jako Doom Music[16].
Przypisy
- ↑ a b c d Doom (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ David Craddock , Knee-Deep in the Ports: Ranking the Best (and Worst) Versions of Doom, Shacknews, 17 marca 2020 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
- ↑ a b Doom (Game). Giant Bomb. [dostęp 2014-03-24].
- ↑ Andrew Webster: 'Doom' at 20: John Carmack's hellspawn changed gaming forever. The Verge. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ Gerald A. Voorhees , Joshua Call , Katie Whitlock , Guns, Grenades, and Grunts: First-Person Shooter Games, Bloomsbury Publishing, 2 listopada 2012, s. 97, ISBN 978-1-4411-4626-7 (ang.).
- ↑ Mark Deming: Doom (2005). AllMovie. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ Sal Accardo: DOOM 3. GameSpy, 2004-08-06. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
- ↑ Doom 3 BFG Edition (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ DOOM Classic on the App Store on iTunes. Apple. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ Evan A. Mauser: Doom – Review. AllGame. [dostęp 2014-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)].
- ↑ Kamil Mętrak. Doom. „Secret Service”, s. 36, luty 1994. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).
- ↑ a b Doom for PC. GameRankings, 2014-01-08. [dostęp 2020-04-14].
- ↑ FPS – gra doomopodobna, strzelanina. Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ GameSpy's Top 50 Games of All Time. GameSpy. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
- ↑ Top 100 Greatest Games. „PC Gamer UK”, s. 52-73, 2015-09. Future plc. (ang.).
- ↑ David Kushner: Masters of Doom: How Two Guys Created an Empire and Transformed Pop Culture. Random House Publishing Group, 2003. ISBN 0-375-50524-5. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Doom’s Development: A Year of Madness, YouTube, 27 czerwca 2018 [dostęp 2022-11-14] (ang.).
- The Doom Wiki (ang.)
Media użyte na tej stronie
Logo of the video game (series) Doom.
Autor: User Fredrik on en.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Latex model for the Spider Mastermind, created by Gregor Punchatz.