Doom (gra komputerowa 1993)

Doom
Ilustracja
Logo gry
Producent

id Software[1]

Wydawca

id Software[1]

Dystrybutor

PL: LEM

Projektant

John Romero

Kompozytor

Robert Prince

Silnik

Doom engine

Wersja

1.9

Data wydania

10 grudnia 1993

Gatunek

strzelanka pierwszoosobowa[1]

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa

Kategorie wiekowe

ESRB: Mature (M)
PEGI: 16+
BBFC: 15
OFLC: MA15+

Wymagania sprzętowe
Platforma

początkowo MS-DOS, później wersje na inne platformy[2]

Nośniki

dyskietka 3,5"

Wymagania

80386 33 MHz, VGA, 4 MB RAM, DOS[3]; wersja na Amigę: procesor MC68020, 4 MB FAST RAM (wymagania zależne od portu)

Kontrolery

klawiatura, w portach dochodzi mysz i dżojstik lub gamepad

Doomstrzelanka pierwszoosobowa wyprodukowana przez id Software i wydana 10 grudnia 1993 na platformę MS-DOS[4].

Fabuła

Model jednego z przeciwników w grze (Spider Mastermind)

Gracz wciela się w postać bezimiennego żołnierza, członka kosmicznego oddziału marines. Po tym jak główny bohater sprzeciwił się rozkazowi oficera otwarcia ognia do ludności cywilnej, zostaje zesłany na Marsa. Po incydencie w korporacji Union Aerospace Corporation na Fobosie – korporacji, która eksperymentowała z bramami do innych wymiarów – zostaje wysłany by to zbadać, lecz z czasem traci kontakt ze swoimi towarzyszami i wyrusza na poszukiwanie oddziału. Dowiaduje się, że eksperymenty teleportacji zakończyły się niepowodzeniem, a przez bramy stojące na Fobosie przedostały się stworzenia z piekła, zabijając personel lub zamieniając go w zombie. Gracz musi przedrzeć się przez hordy przeciwników, by ochronić ludzkość na Ziemi[5][1].

Produkcja i rozgrywka

W odróżnieniu od pierwszej gry FPS tego studia, Wolfensteina 3D, wprowadzono po raz pierwszy możliwość ruchu postaci gracza w trzecim wymiarze (w górę i w dół). Gra wyróżniała się również prawie realistycznym oświetleniem scenerii oraz rozbudowanymi efektami dźwiękowymi. Po raz pierwszy wprowadzono rodzaj rozgrywki wielu graczy zwany deathmatch. Uruchomienie gry wymagało komputera z procesorem 80386 z 4 MB pamięci RAM i kartą graficzną VGA[3].

Gra w wersji pierwotnej składała się z trzech epizodów, z których pierwszy był darmowy, i oferowała gamę broni od piły łańcuchowej po futurystyczny miotacz plazmy BFG 9000. W 1995 roku wydana została edycja Ultimate Doom wzbogacona o czwarty epizod. Dzięki udostępnieniu kodu źródłowego w dniu 26 grudnia 1997 roku, powstało wiele modyfikacji i portów. Wydano też reedycję całej serii Doom w formie Doom Collector's Edition.

W 2005 roku premierę miał film pod tym samym tytułem, w reżyserii Andrzeja Bartkowiaka, luźno bazujący na serii gier[6].

Kontynuacje

Ogromny sukces gry przyczynił się do powstania kontynuacji Doom II (1994) z dodatkiem Final Doom (1996). W roku 2004 ukazał się Doom 3, określany przez twórców nie jako kontynuacja poprzednich gier, ale „opowiedzenie tej samej historii na nowo”[7]. Rok później ukazał się dodatek Doom 3: Resurrection of Evil[8].

W 2008 pojawiła się nieoficjalna wersja gry dla iPhone (iOS). Była niegrywalna, ale w związku z dużym zainteresowaniem firma id Software zdecydowała się na wydanie oficjalnej wersji, która pojawiła się w 2009[9].

Odbiór gry

 Odbiór gry
Recenzje
PublikacjaOcena
AllGame4/5[10]
Secret Service100%[11]
Oceny z agregatorów
AgregatorOcena
GameRankings

86,67% (z 3 recenzji)[12]

Popularność tytułu przyczyniła się do ukucia terminu gra doomopodobna, którym w połowie lat 90. zaczęto określać gry tworzone na wzór Dooma, takie jak Heretic czy Blood[13].

W 2004 roku gra otrzymała tytuł gry wszech czasów przyznawany przez portal GameSpy[14]. Serwis GameRankings agregujący recenzje gier komputerowych, przyznał średnią ocenę wynoszącą 86,67%[12].

Redakcja magazynu „PC Gamer UK” w 2015 roku przyznała grze 23. miejsce na liście najlepszych gier na PC[15].

Ścieżka dźwiękowa

Ścieżka dźwiękowa do gry została skomponowana przez Roberta Prince’a i wydana jako Doom Music[16].

Przypisy

  1. a b c d Doom (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-01-08].
  2. David Craddock, Knee-Deep in the Ports: Ranking the Best (and Worst) Versions of Doom, Shacknews, 17 marca 2020 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
  3. a b Doom (Game). Giant Bomb. [dostęp 2014-03-24].
  4. Andrew Webster: 'Doom' at 20: John Carmack's hellspawn changed gaming forever. The Verge. [dostęp 2014-01-08].
  5. Gerald A. Voorhees, Joshua Call, Katie Whitlock, Guns, Grenades, and Grunts: First-Person Shooter Games, Bloomsbury Publishing, 2 listopada 2012, s. 97, ISBN 978-1-4411-4626-7 (ang.).
  6. Mark Deming: Doom (2005). AllMovie. [dostęp 2014-03-06].
  7. Sal Accardo: DOOM 3. GameSpy, 2004-08-06. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  8. Doom 3 BFG Edition (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
  9. DOOM Classic on the App Store on iTunes. Apple. [dostęp 2014-01-08].
  10. Evan A. Mauser: Doom – Review. AllGame. [dostęp 2014-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)].
  11. Kamil Mętrak. Doom. „Secret Service”, s. 36, luty 1994. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.). 
  12. a b Doom for PC. GameRankings, 2014-01-08. [dostęp 2020-04-14].
  13. FPS – gra doomopodobna, strzelanina. Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
  14. GameSpy's Top 50 Games of All Time. GameSpy. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  15. Top 100 Greatest Games. „PC Gamer UK”, s. 52-73, 2015-09. Future plc. (ang.). 
  16. David Kushner: Masters of Doom: How Two Guys Created an Empire and Transformed Pop Culture. Random House Publishing Group, 2003. ISBN 0-375-50524-5. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Doom – Game’s logo.svg
Logo of the video game (series) Doom.